Minecraft is nu 300 miljoen keer verkocht. Een bizar aantal, maar tegelijkertijd is de hitgame ook al een tijdje uit: 18 november 2011 zag het spel het levenslicht. Hoewel 300 miljoen enorm indrukwekkend is en een leuke reden voor een feestje: vragen we ons tegelijkertijd af of Minecraft zoveel jaar laten inderdaad nog de moeite waard is.
Ten eerste heeft Minecraft een beetje hetzelfde als we zien bij LEGO, wat mede komt omdat het op een bepaalde manier wel wat van LEGO weg heeft qua bouwen. LEGO is zo’n vrij middel: je kunt er alles mee bouwen wat je maar wil, en dat heeft Minecraft ook. Daarbij komt ook nog dat Minecraft digitaal is, dus je hoeft niet tig dure sets te kopen. En Minecraft is spannender. Je hoeft hier niet je eigen bad guy te spelen, de game presenteert een breed scala aan schurken die je het hoofd moet bieden, naast andere uitdagingen zoals het vinden van bronnen.
Bovendien is Minecraft ook heel herkenbaar. Zelfs mensen die het spel nog nooit gespeeld hebben, weten in de speelgoedwinkel aan te wijzen welk speelgoed van Minecraft is. Het is mede dankzij zijn bekendheid, maar vooral ook zijn opvallende design, meteen heel herkenbaar. Het bruin-groene kleurgebruik, de blokjes, de dikke pixels: het is vaak vrij snel duidelijk wanneer je met een Minecraft-product te maken hebt. Mensen houden van herkenning, het zorgt dat ze dingen zelfs eerder kopen. Niet zo gek dus dat er zoveel merchandise is van de gamefranchise.
Het klinkt misschien vreemd om te zeggen, maar waar wij vooral LEGO aangrepen in coronatijd om ons te vermaken, hebben ook veel mensen Minecraft in die periode helemaal gevonden. Het is geweldig tijdverdrijf omdat -wederom- in alle vrijheid kunnen bouwen wat je wil heel vermakelijk is. Iets opbouwen, maar ook iets zien veranderen. Als je met LEGO iets bouwt dan is dat ook heel vrij, maar je mist een beetje de verrassing en de spanning die van buitenaf komt. Minecraft biedt dat wel, waardoor het een wat grotere uitdaging is.
En Minecraft heeft ook geen hard einde: het is een zandbak, dus je kunt er ook als er wel wat credits rondgaan na de Ender Dragon nog eindeloos lang mee doorspelen. De wereld is ook procedureel gegenereerd, waardoor het elke keer weer anders is. Er zijn niet veel games die dat zo goed doen als Minecraft. Plus, er zijn ook nog talloze mods beschikbaar, mocht je de gewone Minecraft-wereld een beetje hebben gezien (wat we niet verwachten, maar mods kunnen wel weer een heel nieuwe wereld openen).
Minecraft laat zien dat veel niet altijd verkeerd hoeft te zijn. Je kunt er alle kanten mee op. Er is zelfs een soort multiplayerspel mogelijk. Eigenlijk is het eerder de vraag wat er niet kan met dit spel, dan wat er wel kan. Tegelijkertijd weet het spel je echter ook goed aan de hand mee te nemen: je wordt door allerlei slimme in-game hints en nudges toch altijd weer een nieuwe uitdaging ingestuurd, in plaats van dat het echt een zandbak is waarin je plaatsneemt en dan overweldigd bent door wat er kan. Of gewoon dicht slaat omdat je juist niet weet wat er kan.
Last but not least is het ook zeker de commitment van de makers zelf dat ervoor zorgt dat die allereerste Minecraft nog steeds het enige echte Minecraft is: het wordt nog steeds ondersteund. Je kunt het zoveel jaren later nog steeds zonder problemen spelen. Er wordt bovendien niet alleen aan de veiligheid gedacht, maar ook aan nieuwe mogelijkheden. Waar veel games de servers na een x aantal jaar offline zien gaan, is dat voor Minecraft absoluut nog niet gaande. Zelfs niet sinds het is overgenomen. Dat is uiteindelijk een belangrijke factor waardoor we met goed recht kunnen zeggen dat het ons eigenlijk niet verwonderd, die 300 miljoen. Het is nog steeds een heel toffe, goed speelbare game waarin de makers en de mensen gewoon heel veel vertrouwen hebben. En waar dus ook veel plezier uitkomt.
