Martijn Steinpatz
Martijn Steinpatz schrijft al jaren over games en speelt ze nog veel langer. Wil meer dan alleen standaard artikelen schrijven.
Sommige games kunnen binnen een halve minuut de aandacht trekken. Een enkele krijgt het zelfs binnen tien seconden voor elkaar. Er kwamen vorig jaar veel vragen los na de E3-presentatie van Microsoft, en ééntje daarvan luidde “Wat was dat Cuphead?”
Neem de cartoons van de jaren dertig in gedachten. Vergeet Donald Duck en Mickey Mouse; die zijn te braaf. Denk in plaats daarvan aan de meest psychedelische en surreële tekenfilms van de Disney en Fleischer studios. Kleur die vervolgens in en voeg dan vuurwapens toe.
In gameterminologie omschrijft Cuphead zich het beste als een run and gun platformer. Alleen schrapten de gebroeders Chad and Jared Moldenhauer (Studio MDHR) grotendeels het platformgedeelte – en sturen ze je in een keer door naar het baasgevecht.
En daar zijn er nogal wat van. Gigantische boksende kikkers, draken, gemene groentes, piraten, haaien, geesttreinen, een rat in blik, een roofvogel die in een vogelhuis vastzit en een grote schreeuwende zeemeermin, om maar een paar te noemen.
Makkelijk zijn ze niet. Integendeel. We spreken hier over een moeilijkheidsgraad waar Dark Souls een puntje aan kan zuigen. De kogels en projectielen razen van alle kanten om je oren. De game is ook, net zoals de From Software titels, niet vies van vuile geintjes.
Gelukkig kan je van je afbijten. Cuphead en Mugman (je kan de game met zijn tweeën spelen) beschikken over twee (en later meerdere) soorten vuurwapens, een korte sprint en een supermeter voor een ultieme aanval. Die kan je opvullen door op de tegenstander te schieten of bepaalde projectielen te pareren.
Dat maakt Cuphead niet gemakkelijker. Om te pareren moet je heel precies timen. Daar komt bovenop dat je maar drie levens per gevecht hebt, en die zijn snel op als je niet op past. Als je ze al ziet, want er gebeurt zoveel op het scherm dat je in het begin niet eens weet waar je op moet letten.
We nemen je dat niet kwalijk. Cuphead ziet er schitterend geanimeerd uit. De handgetekende personages lopen vloeiend over het beeld heen waardoor je echt in een old school cartoon waant. Tel daarbij de opzwepende jazzy muziek bij op en je krijgt een game die je graag opnieuw opstart.
Voor hoe lang alleen? Hoe gevarieerd de baasgevechten ook mogen zijn, de hoeveelheid en de moeilijkheidsgraad kan wel eens teveel zijn voor iedereen die zich niet als hardcore gamer bestempelt. En we vragen ons af of mensen hem na het uitspelen nog een rondje zullen doen.
Toch blijft het zeker een van de meest bijzondere titels op dit moment. Microsoft laat dit jaar zien dat het niet meer voor Sony onderdoet wanneer het om indie games gaat – en gamers kunnen daar alleen maar blij mee zijn. Eentje om in de gaten te houden.
...