Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Far Cry 5 is de inmiddels al zevende game in de serie van Ubisoft, en zoals te verwachten was is er niet heel veel veranderd aan de basisformule die met Far Cry 3 is neergezet: een open wereld waarin je kampen moet overnemen, mensen moet helpen, dieren moet jagen en vooral heel veel vijanden moet neerschieten. Daar is in de basis niks mis mee, want Far Cry 3 was één van mijn favoriete games van de vorige generatie. De manier waarop alle systemen in elkaar overvloeiden was fantastisch gedaan en een charismatische slechterik helpt daar ook bij. In dit deel is dat Jacob ‘The Father’ Seed, een cultleider die in Montana, USA de zaak op stelten aan het zetten is. Jij wordt als ‘rookie’ meegesleept om de niet-zo-goede man te arresteren en dat gaat natuurlijk mis.
Na de opening en het verplichte ‘beginnerseiland’ om je te leren hoe de game in elkaar zit qua mechanics opent Far Cry 5 zich en blijkt dat er drie gebieden zijn die elk gerund worden door een luitenant van Jacob: twee van zijn broers en een meisje. De game duwt je voorzichtig een richting uit, maar je hebt in principe de vrijheid om te gaan en staan waar je wilt. Dat heb ik uiteindelijk zelf niet echt gedaan: ik heb het eigenlijk per gebied aangepakt, braaf zoals de game dat aangaf.
Organischer dan ooit
Dat heeft ook te maken met het systeem van Far Cry 5: in elk gebied is er een enorm prominente meter die gevuld wordt door elke bevrijde gevangene, elke opgeblazen truck en elke uitgevoerde missie. Er zijn nog meer manieren om de meter te vullen, maar het grootste gedeelte doe je door Story- of zijmissies te voltooien. So Far, so Cry, zullen we maar zeggen.
Wat dit deel heel goed doet is je op een natuurlijke manier missies te laten ontdekken door met mensen te praten, die je dan in de richting van belangrijke personen of plekken schuiven. Dat zorgt er voor dat de map niet meteen à la Ubisoft gevuld is met duizend icoontjes en dat maakt het wat rustiger. Dat is een van de beste toevoegingen van Far Cry 5 aan de serie wat mij betreft.
Meters vullen
Als je er eenmaal een beetje in zit werk je dus rustig naar het vullen van de meter toe met aan het einde de confrontatie met de luitenant. In principe prima, maar je ziet van alledrie al veel meer, aangezien je een keer of drie voordat je de meter vol hebt ‘gekidnapt’ wordt door het karakter om even te praten. Dan krijg je een cutscene met wat gepreek en dan word je op één of andere manier weer vrijgelaten of weet je toch weer te ontsnappen. Voor de tellers: dit gebeurt dus in totaal een keer of negen in de game. De eerste keer is het nog leuk, maar op een gegeven moment werd ik er horendol van dat ik gemarkeerd was door de chef van het gebied en feitelijk geen spannende missies meer kon doen omdat de kans bestaat dat je mid-missie wordt ‘opgepikt’ en je kunt daar helemaal niks tegen doen.
Net zoals de vorige game in de serie kun je ook in co-op spelen en dat heb ik met Perry gedaan. Het duurde even voordat we het doorhadden, maar irritant genoeg is het dus zo dat degene die met iemand gaat meespelen geen progressie maakt in de game. Eventueel verdiend geld mag je wel houden en als je toevallig wat challenges (schiet zoveel mensen neer met een shotgun, vil vijf beren, dat werk) weet te halen blijven die ook bewaard. Alle vooruitgang op ‘de meter’ ben je echter kwijt. Dat maakt het niet ideaal om samen te spelen als je van plan bent om echte progressie te gaan maken, want degene die meespeelt moet het na de sessie nog een keer in zijn eentje doen. Als je een echte vriend bent doe je dan zelf ook een tweede keer mee, maar dat schip heb ik snel laten varen na onze eerste co-op sessie.
Not so Free Bird
Een van de problemen die we namelijk tegenkwamen was dat het allemaal niet zo vrij is als je met zijn tweeën bent. Je mag als wingman maar heel beperkt afwijken van het pad van de primaire speler, anders word je terug geteleporteerd door de game. Ook bij missies waarbij je meters moet maken in bijvoorbeeld een auto, vliegtuig of helikopter komt het vaak voor dat de andere speler wordt neergeschoten en die kun je dan niet zomaar gaan oprapen. Irritanter nog kan ‘ie ook niet gewoon doodgaan en bij je geplaatst worden, wat een hoop omwegen veroorzaakte, alleen om iemand op te rapen. Niet heel ideaal dus.
Dan zijn de companions die je als je alleen speelt kunt krijgen beter. Je kunt iedereen op straat rekruteren door het ze te vragen, maar er zijn negen speciale hulpjes te krijgen, elk met hun eigen specialisatie. Nou weet ik niet waarom iemand iets anders dan Cheeseburger de beer zou kiezen, maar zo je wilt kun je air support krijgen, iemand die goed is met het opblazen van dingen of een stealthy sniper, afhankelijk van hoe je het wilt spelen.
Stealthy as a rhino
Over speelstijl gesproken: de mijne werkte niet meer zo goed als in andere delen. Normaliter ben ik het type ‘basis overnemen zonder gezien te worden’ en ga ik niet snel met rammelende kanonnen er in, maar in Far Cry 5 mondden veel van mijn pogingen om het eerste te doen in het tweede uit. Of het nu is dat de vijanden opmerkzamer zijn geworden of dat de silencer op mijn sniper niet werkte: geen idee. Maar bijna alles eindigde uiteindelijk in knallen.
Er is meer anders: het villen van dieren is niet meer specifiek gekoppeld aan het maken van uitbreidingen voor je holsters en dergelijke bijvoorbeeld. Ik vind dat jammer, want het jagen van specifieke dieren had me misschien een reden gegeven om naar een aantal delen van de map te gaan die ik nu – met het spel uitgespeeld – helemaal niet bezocht heb. Dat gezegd hebbende is er wel Godsallemachtig veel te doen. Vissen, jagen, stunten, schieten, vliegen, wingsuiten (al mis ik wel echt de bergen om van af te springen in het voor mij iets te platte Montana) – er is altijd iets te doen en zelfs de puzzelaars komen lichtelijk aan hun trekken met het zoeken en vooral openmaken van de Prepper Stashes, die je ook goed belonen met skill points zodat je vaardigheden steeds blijven toenemen.
Ik vind het geen slechte game, want de gameplay loop van Far Cry zit er nog in en die vind ik echt leuk. Om nou te zeggen dat de game een positieve evolutie heeft doorgemaakt: nee. Wat jij Perry?
Perry: Nou Patrick, ik merk dat ik het moeilijk vind om een eenduidig antwoord op jouw vraag te geven. Ik herken zeker en tot treurens aan toe de kritische punten die je beschrijft. Na onze initiële speelsessie dachten we nog dat we een bug hadden ontdekt, de paar uur die wij besteed hadden in het fictieve Hope County was voor mijn eigen save namelijk nooit gebeurd. De kaart kreeg zijn blauwe waas weer terug en de veroverde basissen waren weer in handen van onze favoriete gekke Amerikaanse religekkies.
Helaas bleek het geen bug te zijn en is de bittere realiteit dat je bij een co-op sessie dus verder gaat in de save van degene die de uitnodiging verstuurd heeft, wat betekent dat je na de sessie dus alles opnieuw kunt gaan doen. De positieve keerzijde is dat je alle upgrade punten, in game currency en wapens allemaal behoudt. Dus mijn tip hierin is de campaign lekker solo te spelen en na afloop de zijmissies lekker te doorlopen met een maatje op de virtuele bank. De volgende sessie ruil je de boel gewoon om en help je je maatje weer en zo kun je aardig wat uurtjes vullen. Dat gezegd hebbende blijft het wel een vreemd besluit van de ontwikkelaar om de co-op zo in te regelen.
Sfeertje hoor
Los daarvan heb ik me kostelijk vermaakt in het fictieve Hope County, ik heb het in eerdere recensies al vaker gezegd en wellicht val ik hopeloos in herhaling; Maar man, wat is Ubisoft toch goed in het neerzetten van een sfeertje. De game zet echt iets neer wat – alhoewel gebaseerd op zo’n beetje ieder fout Amerikaans stereotype wat je maar kunt bedenken – enigszins geloofwaardig overkomt en verslavend werkt. Het deed me vooral terugdenken naar de sitcom My Name Is Earl, waar ook zulke kleurrijke figuren in rondliepen. Alhoewel de trailer trash in die TV serie natuurlijk niet geteisterd werd door drugsverslaafde religieuze gekken.
Terugkomend op die laatste groep, Ubisoft is er zeker in geslaagd om een stel slechteriken neer te zetten die je ook oprecht wilt haten. Wellicht heeft het te maken met mijn eigen opvattingen maar man wat voelde het goed om een zogenaamde luitenant te verslaan! Zoals je hierboven al beschrijft zijn de verplichte missies waarin je gekidnapt wordt behoorlijk frustrerend: je bent iets tofs aan het doen en je wordt daar weer uitgehaald om alweer te ontsnappen of alweer een ellendig lange cutscene te bekijken. Het breekt de pace van de game behoorlijk. Maar, ik moet daarbij wel vermelden dat de cutscenes van goede kwaliteit zijn. Ik merkte dat ik na het zien van zo’n stukje wel erg gemotiveerd was om eens even de les te lezen aan zo’n bloedirritante luitenant.
Awesome soundtrack
Daarnaast nog een eervolle vermelding voor de epische soundtrack, tot in de nok gevuld met gave klassiekers die helemaal passen in de foute Amerikaanse setting die de game neerzet. Er zijn ook zogenaamde “Clutch Nixon” missies, deze missies zijn erg ruim geïnspireerd op wijlen stuntman Evil Knievel. Ter illustratie een van de missies: Terwijl je in een auto gaat zitten wordt je in de fik gestoken en dien je met een rotvaart over het parcours te racen om de jumps te halen waar jouw voertuig ook even geblust wordt. Probeer daarbij eens glam metal te bedenken die zo fout is dat het goed wordt en je hebt de spijker op de kop geslagen qua soundtrack voor dit geheel.
Wat Ubisoft eigenlijk gedaan heeft met deze iteratie is een zeer goede Far Cry ervaring neer te zetten die voor mij goed de vieze smaak van Primal wegspoelt. De game ziet er prachtig uit, speelt zeer soepel weg en is gewoonweg leuk om te spelen. Maar als ik even van die roze wolk afstap en de game met een kritische bril bekijk moet ik helaas wel bekennen dat ik ook moeite heb met het vinden van vernieuwende elementen in de game. Dat betekend natuurlijk niet dat je jezelf niet kunt vermaken met deze titel. Want wat Far Cry 5 doet, doet de game heel erg goed.
Arcade fire
Patrick: Amen. Begrijp me niet verkeerd, Far Cry 5 is een prima game om de tijd om te krijgen, maar de game heeft ondanks alle superleuke touches voor mij niet geraakt.
Als laatste wil ik wel nog even de loftrompet blazen over Far Cry Arcade. Je zou er zo overheen kijken, maar deze door de community gemaakte levels zijn – als je even zoekt naar de goed gewaardeerde – erg leuk om te doen en zetten je in omgevingen en scenario’s die in sommige gevallen niet onderdoen voor wat de designers zelf hebben gemaakt. Als je het sneaken en de combat van Far Cry 5 kunt waarderen levert alleen die toevoegingen je zo nog eens twintig uur lol op. Dat brengt het totaal op heel veel, want zeg wat je wilt over de game: hij is gigantisch en voordat je alles hebt gezien ben je wel even bezig. En die soundtrack, daar heeft Perry gelijk in. Die is echt briljant.
[Afbeeldingen © Ubisoft]
...
Verder lezen over Game
Gaming20.11.2024
PlayStation Portal is eindelijk de moeite waard: dit is waarom
Gaming19.11.2024
Ga even zitten: dit is de trailer van A Minecraft Movie
Gaming18.11.2024
Zo speel je Pokémon TCG Pocket in Nederland op je telefoon
Gaming12.11.2024
Mario Party Jamboree review: met Mario is het altijd een feestje
Gaming08.11.2024
Amazon maakt een tv-serie van Mass Effect
Gaming06.11.2024
Nintendo Switch 2 wordt backwards compatible voor Switch-spellen
Gaming04.11.2024
Netflix stopt met interactieve series
Gaming29.10.2024
5 redenen om Call of Duty: Black Ops 6 te spelen
Verder lezen over PlayStation 4
Gaming04.06.2022
PlayStation 5 verkoopt minder goed dan PlayStation 4
Gaming13.01.2022
Xbox One wordt niet meer gemaakt, PlayStation 4 wel
Gaming20.11.2019
Versla je tegenstanders met de nieuwe Revolution Pro Controller 3 voor PS4
Gaming19.11.2019
MediEvil Remake: Daniel had beter in zijn graf kunnen blijven
Gaming03.11.2019
PlayStation 4 haalt nieuw verkooprecord
Gaming09.10.2019
Sony maakt release van de Playstation 5 bekend
Je Ps4 games blijven speelbaar
Gaming03.10.2019
Prijs van Playstation Now flink verlaagd
Het begint aantrekkelijk te worden
Gaming25.09.2019
State of Play: Release date Last of Us 2 en andere aankondigingen
Het grootste nieuws van Playstation's livestreamVerder lezen over Review
Gaming12.11.2024
Mario Party Jamboree review: met Mario is het altijd een feestje
Gaming06.11.2024
Netflix Games Review: Word Trails is onze nieuwe verslaving
Gadgets30.10.2024
Lenovo Yoga Pro 9i Gen 9 review: goede ‘designer’-laptop
Gaming24.10.2024
Netflix Games review: The Case of the Golden Idol doet je goed
Gaming18.10.2024
Netflix Games Review – Battleship leert je op speelse wijze Zeeslag
Gaming15.10.2024
Just Dance 2025 review: de botsauto’s op de kermis zijn er niks bij
Gaming14.10.2024
Astro Bot review: retro genieten op een futuristische manier
Automotive06.10.2024
Dacia Duster Hybrid InNature Sleep Pack bewijst zijn veelzijdigheid
Verder lezen over Ubisoft
Gaming11.09.2024
Star Wars Outlaws review: een ver heelal vol smokkelroutes
Gaming04.09.2024
Star Wars Outlaws is nu beschikbaar voor iedereen
+ winactie Hasbro Pulse
Gaming11.06.2024
Geniet van een klein kwartier Assassin’s Creed: Shadows-gameplay
Gaming21.05.2024
XDefiant: een free-to-play shooter van Ubisoft
met Crossplay-mogelijkheden
Gaming10.04.2024
Star Wars Outlaws: waar je de criminele onderwereld van Star Wars ontmoet
Gaming15.09.2023
Waarom Avatar: Frontiers of Pandora op je verlanglijstje hoort
Gaming13.06.2023
Ubisoft Forward – de grootste aankondigingen, zoals Avatar
Gaming23.11.2022