Marnix Suilen
Schrijft al jaren over games, van de kleine indie-games tot de grote najaarstitels. Liefhebber van Dota 2, twijfelt nog over Destiny.
Om de zoveel tijd moeten we weer even collectief afkeurend doen over Nintendo’s beleid richting Youtubers. Eerst werden de video’s zonder pardon verwijderd via copyright claims, maar nu mag je als Youtuber meedoen aan het exclusieve ‘Nintendo deelt’ programma waarbij advertentie-inkomsten als eigendom van Nintendo worden beschouwd, en de Youtuber een deel ’terugkrijgt’ als compensatie.
Uiteraard is dat onzin. Maar met het huidige slecht functionerende copyright stelsel en de overduidelijke houding van Nintendo tegenover het gebruik van beeldmateriaal van hun games moet je niet vreemd opkijken als ze hardhandig optreden. Gek genoeg gebeurt dat wel. Althans, men is er ‘verontwaardigd’ over.
Die verontwaardiging zou enigszins goed verwoord kunnen worden onder het mom van censuur op (cultuur)kritiek. Gek genoeg hoor je daar weinig over. Het regent echter met abstracte termen als “anti-consument” (ik weet nog steeds niet wat dit concreet inhoudt) en – bovenal – “gratis reclame”.
Het doet me terugdenken aan E3 2013. Nintendo onttrekt zich aan ‘de grote strijd’ door geen persconferentie te houden. Met
enige professionele afstand wordt hier door de media bericht, maar de tendens op het internet mag overduidelijk zijn: het is een vreselijk idee. Al die misgelopen aandacht, dat gaat ze kosten.
En of het ze heeft gekost. Er wordt nog altijd over Nintendo geschreven, de games en hardware verkopen nog altijd – en zeker niet significant slechter dan voor de “catastrofale” keuze. Desondanks werd de media (deels) buitenspel gezet. Door het gebruik van een Nintendo Direct had het bedrijf veel meer controle over de berichtgeving dan een live presentatie waarin van alles fout kan gaan.
Onze geliefde Youtubers – in dit specifieke geval “Angry Joe” Vargas – worden nu ook buitenspel gezet door Nintendo. Het bedrijf heeft helemaal geen interesse in “gratis reclame” – blijkbaar levert het gehate programma dat ze nu hanteren hen in hun ogen meer op.
Het is een interessante vraag hoeveel extra verkopen al deze “gratis reclame” überhaupt oplevert. Zolang we dat niet weten kun je ook niet spreken van “gratis reclame”. Het zou me overigens niets verbazen als Nintendo’s redenatie zou zijn dat mensen die Let’s Plays kijken het spel juist niet meer willen kopen.
Natuurlijk is er wel anekdotisch bewijs. Zie bijvoorbeeld het recente succes van
Cities Skylines dat niemand zag aankomen. Daar hebben de Youtubers wel degelijk een grote rol bij gespeeld. Maar Nintendo is groot genoeg om altijd aandacht te trekken. Er zijn immers genoeg sites die zich specifiek op Nintendo richten, Paradox Interactive zit wat dat betreft een stuk krapper.
Zodoende is de verontwaardiging van Angry Joe voornamelijk valse verontwaardiging. Hij wist best dat dit ging gebeuren. Je springt in het water om vervolgens te klagen dat je nat bent geworden. Je kunt je beter richten op andere games, iets waartoe hijzelf ook tot de conclusie is gekomen. Als die gratis reclame Nintendo aan de kont roest hoef je het hen ook niet te geven.
Toegegeven, zo’n beklag – een digitale schandpaal voor iedereen waarmee je het oneens bent – is natuurlijk wel goede content voor mensen die het voornamelijk van de entertainment-factor van hun video’s moeten hebben. In grote aantallen zou je zelfs van clickbait kunnen gaan spreken.
En daar zit de crux van het verhaal. Op het moment dat de oprechte verontwaardiging overgaat in een geacteerde ik-wist-het-wel verontwaardiging, gaat het enkel nog om goedkope zelfpromotie in plaats van het bekritiseren van het beleid omtrent een serieus probleem.
Nu lijkt het erop dat Angry Joe zelf zich hier op persoonlijk niveau niet schuldig aan maakt. Als je het
Youtube-breed bekijkt zit dat helaas anders. Het probleem blijft namelijk bestaan, Nintendo doet enkel waar de huidige wetgeving haar instaat toe stelt.
Overigens is het natuurlijk wel vreemd dat Nintendo de enige is die zoiets doet, afgezien van wat kleine indie ontwikkelaars die moeite hebben met het verdragen van kritiek. Ik zou denken dat het te maken heeft met de angst voor alle negatieve publiciteit. Of zou ik dan toch de wonderlijke effecten van “gratis reclame” onderschatten?
...