De Civilization reeks is al een tijd een begrip en wellicht zelfs het voorbeeld geweest voor veel andere turn based games. Het is een digitaal bordspel wat zijn gelijke niet kent, maar zichzelf wel steeds uitdaagt om de strijd met zichzelf aan te gaan. Voor deel 6 is er wederom een hoop veranderd en de nieuwe map-structuur is een stuk dynamischer geworden. Zoals je wellicht wel doorhebt ben ik een fan en ik kon echt niet wachten om met de game aan de slag te gaan.
Oud in een nieuw jasje
Zoals ik net al benoemde is er in vergelijking met de voorgaande delen echt veel veranderd in Civilization 6, wellicht wel de grootste verandering ooit voor de serie. Er zit dus wel degelijk weer een learningcurve aan de game vast, zelfs voor de wat meer ervaren spelers. Ik kan dit alleen maar als positief ervaren, omdat de veranderingen deels ook waren aangedragen door de community en het de game echt beter maakt. Uiteraard blijft de kern van de gameplay intact, dus zul je nog gewoon steden moeten bouwen, ontwikkelingen moeten leren, diplomatiek beoefenen en uiteraard ook oorlog moeten voeren. Alles oogt en voelt dus nog wel hetzelfde, maar hier en daar is het net even anders.Ik speel de serie al een tijdje en ik ben dus gewoon de game ingesprongen met de mindset:” ik zal wel zien wat er anders is als ik het tegen kom.” Hoewel het vrij snel al anders aanvoelde is het heel handig dat je ingame adviseur je bij de aangepaste elementen van tips voorziet en je als veteraan vrij snel door hebt wat er dan anders is en hoe je dit dan dient te gebruiken. Ja, er is dus een learningcurve, maar een hele subtiele als je de game al eerder gespeeld hebt.
Dynamische map en pittige AI
Het spel is vele malen diepgaander geworden in keuzes. Om er een aantal te noemen bijvoorbeeld kun je nu Districts opzetten die specifieke taken gaan vervullen en je steden ook verder laten groeien als ze hun taken voltooien. Verder zijn er nog aparte tech trees bijgekomen voor civiele en culturele progressie, welke je dan op hun beurt weer in staat stellen om andere keuzes te maken qua policies om je politieke beleid uit te bouwen. Eerlijkheidshalve moet ik wel zeggen dat als je nog nooit een Civilization game gespeeld hebt en je bij deel 6 instapt het een heel pittige game is geworden. Zeker omdat er nu dus nog veel meer en diepgaandere opties in zitten gebouwd en je de game niet echt oppervlakkig meer kunt spelen. Ja, de adviseurs nemen je goed aan de hand, maar wellicht heeft Firaxis de drempel iets te hoog gemaakt om echt lekker in te kunnen stappen.
De nieuwe dynamische map is echt de beste verandering van de game. Waar je in voorgaande games vaak menu’s moest openen om te zien welke tegels bezet waren door werkers en wat je aan het ontwikkelen was kun je nu simpelweg naar de map zelf kijken. Je ziet nu daadwerkelijk wat er geproduceerd wordt en hoeveel werkers er op een tegel rondlopen. Ok, de graphics van die werkers laat nog wat te wensen over in vergelijking met het grafisch ontwerp van de tegels zelf, maar het is echt handig, maar vooral ook leuk om te zien hoe jouw gebieden nu echt tot leven komen. Wat ook een flinke metamorfose heeft ondergaan is hoe je de leiders van de andere naties ziet. Ze zijn nu volledig in 3D geanimeerd en er is gebruik gemaakt van prima voiceacting. Dit geeft je tegenstanders nu echt een gezicht met uitdrukkingsvermogen en voegt weer een stukje immersie toe aan de game. Waar ik vroeger die scenes snel doorklikte heb ik er nu met plezier naar zitten kijken.
Wat ook een stuk pittiger is geworden is de AI. Waar deze in de voorgaande games nog wel eens wat passief was, krijg je het in deel 6 vanaf het begin echt vol voor je kiezen. als je bijvoorbeeld de VS in je buurt hebt staan in het begin en je focust nog niet echt op het maken van manschappen dan zal deze het niet nalaten je meedogenloos aan te vallen en je al vroeg proberen uit te schakelen. Dit komt voornamelijk omdat er vroeg in de game nog geen penalties zijn voor het aanvallen van elkaar, omdat de meeste politieke betrekkingen er nog niet zijn. je kunt dit natuurlijk ook zelf toepassen, maar het is een mooi voorbeeld van hoe de AI nu toch wat berekender te werk gaat en grofweg de rol van aggressor kiest(bij sommige volken tenminste).
Plannen is cruciaal
Hoe je jouw steden gaat ontwerpen en hoe je het meeste uit de tegels kunt halen was altijd al een dingetje in voorgaande games, maar is in Civilization 6 van nog meer cruciaal belang. Je districten en wonderen nemen namelijk meer ruimte in dan voorgaande games en je zult lastige keuzes moeten maken. Ze kunnen namelijk bonussen opleveren als je ze op specifieke tegels plaats zoals een bos of langs water, maar dit betekent ook direct dat je deze tegels niet meer kunt gebruiken voor hun natuurlijke opbrengsten en je dus concessies doet in je productieniveau. Je gaat echt een paar stappen vooruit moeten plannen om je steden zo te bouwen dat je de tegels maximaal kunt benutten. Tot nu toe is me dat nog nooit gelukt, maar ik blijf gewoon bezig. Deze balans is misschien ook wel wat het spel zo geweldig maakt. Je wilt gewoon iets moois en goeds neerzetten en als je eenmaal iets bereikt hebt ben je eigenlijk al weer verder aan het denken over je volgende stap. “Over 2 beurten is mijn piramide klaar, dan kan ik over 7 beurten mijn basis uitbreiden en hierna doorgroeien naar het volgende era. Oooh, en daarna kan ik……..” Je snapt wat ik bedoel. Je wilt maar door blijven spelen en dan plots is het 02:00 en denk je …..shit.
Dat dit ver vooruit plannen ook deels tegen je gaat werken wordt soms pijnlijk duidelijk. Voor sommige uitbreidingen die je een flinke boost in een specifieke tree kunnen geven dien je gewoon echt bijna de helft van de game een plek te reserveren. Dit gaat natuurlijk ten koste van grond die een half spel onbenut blijft terwijl je die hard nodig hebt. Het is hier een afweging maken tussen direct resultaat of late-game een flinke bonus krijgen. Vaak heb ik toch gekozen voor een direct resultaat, want ik heb ook al meegemaakt dat ik dacht een stuk grond te reserveren voor later, maar dit dan uiteindelijk toch niet groot genoeg was of dat ik net 1 tegel met een specifieke resource verkeerd had gebruikt. Hier had de game naar mijn mening wel iets vergevingsgezinder mogen zijn, zeker als je urenlang een plek reserveert en deze dan nutteloos blijkt te zijn.
Oorlogje spelen
De Civilization games draaien altijd voor een groot deel op politieke connecties en of je wel of geen oorlog gaat voeren. Dat is in deel 6 niet anders, maar ook hier zijn wel veranderingen doorgevoerd. Alle leiders in het spel hanteren nu 2 agenda’s, een publiek en een geheim. Je kunt doormiddel van het inzetten van spionnen of envoys wel te weten komen wat de geheime agenda’s inhouden en hier dus politiek je voordeel mee doen in onderhandelingen of om bluffende agressievelingen de mond te snoeren. Je kunt het jezelf dus zo moeilijk of makkelijk maken als je zelf wilt. Mocht het dan uiteindelijk toch tot oorlog komen dan is het goed te weten dat de manschappen nu kunnen linken en samen een tegel kunnen bezetten. In Civilization 6 hebben ze een gulden middenweg gevonden in het bezetten van tegels met manschappen. Je kunt nu bijvoorbeeld een legermanschap en een medic samenvoegen op 1 tegel om aan te vallen en ook direct te profiteren van een healthboost. Wat ook handig is, is dat je manschappen nu kunt upgraden. Als je een legerunit op een tegel hebt staan kun je deze samenvoegen met dezelfde unit van een andere tegel. Dit vormt dan geen unit meer maar een korps. Doe je dit nogmaals dan vormt die tegel een leger wat vele malen krachtiger is dan een enkele unit. Deze upgrades geven een tactisch voordeel als je het goed weet te gebruiken en zo bespaar je veel tegels waar je dus weer andere manschappen op kunt stationeren.
Ik had al gezegd dat het spel er visueel weer prachtig bij staat en dat de dynamische map met levendige NPC’s echt een stuk immersie in de game oplevert. Dit wordt nog eens versterkt door de audio van de game. Als je bijvoorbeeld met de Britten speelt dan hoor je ontspannende fluitmuziek in het begin van het spel. Naarmate je door de era’s heen evolueert word de muziek heftiger en bombastischer en luister je naar grootse orkesten. Een klein detail wellicht, maar ik vind het echt een mooie toevoeging en wederom iets wat je meer de game in zuigt.
Kortgezegd komt het erop neer dat het de serie opnieuw is gelukt zichzelf uit te dagen tot een gevecht en er winnend uit te komen. De game is hetzelfde, maar voelt toch compleet anders en dan op een positieve manier. Ja, er zitten hier en daar wat schoonheidsfoutjes in, maar die zie ik graag over het hoofd als ik zie wat ik er voor terug krijg. Veteranen van de serie gaan het vrij snel oppakken, maar nieuwelingen staan voor een pittige klus, wat wellicht niet had gehoeven, maar Ik kan geen argumenten bedenken waarom je deze game geen kans zou moeten geven. Civilization 6 is gewoon een parel van een game geworden.
