Marnix Suilen
Schrijft al jaren over games, van de kleine indie-games tot de grote najaarstitels. Liefhebber van Dota 2, twijfelt nog over Destiny.
Een jaar geen nieuwe Assassin’s Creed game zal de serie ongetwijfeld goed doen, maar Ubisoft twijfelt of we dat wel aankunnen. Vandaar dat we dit jaar al de driedelige spin-off serie Assassin’s Creed Chronicles kregen, er een film op ons staat te wachten in januari, en voor de zekerheid mogen we ook nog eens de beste games uit de serie opnieuw spelen in Assassin’s Creed: The Ezio Collection.
Of Assassin’s Creed 2 de beste Assassin’s Creed is levert al discussie op, laat staan de vraag of het het beste is wat Ubisoft ooit heeft gemaakt. Ik denk van wel, maar dat is toch controversiëler dan ik dacht. Wat wel vrij algemeen geaccepteerd is, is dat het zwaartepunt van de serie bij Assassin’s Creed 2 en Brotherhood ligt. Twee opeenvolgende sfeervolle games die de serie – en een aantal andere Ubisoft series – hebben bepaald. Die twee kun je in The Ezio Collection (opnieuw) beleven, plus het aanhangsel dat Assassin’s Creed Revelations heet.
Nu dacht ik eerder dit jaar na het uitspelen van Assassin’s Creed Syndicate dat het tijd was om weer eens een écht goede Assassin’s Creed te spelen, met als gevolg dat ik deel 2 eerder dit jaar al heb gespeeld. Toen concludeerde ik dat de gameplay van Assassin’s Creed 2, en als bijgevolg ook die van Brotherhood en Revelations, sterk overeind blijft, en er is geen reden om dat bij deze remaster anders te beoordelen.
Op technisch niveau lijkt het ook allemaal in orde. Op Playstation 4 althans, de Xbox One versie heeft schijnbaar wat gekkigheden in zich, zoals gezichten van karakters en de klimanimaties. Daar heeft de Playstation versie geen last van, en het is aannemelijk dat dat er nog uitgehaald gaat worden.
Grafisch is het echter toch weer een gevalletje van meer re dan master – zoals eigenlijk altijd. De textures zijn wat beter geworden, je kunt wat verder in de ruimte kijken en de kleuren komen beter tot hun recht, als je de vergelijkingstrailer bekijkt. In de praktijk is het toch gewoon de pc-versie zoals we die een aantal jaar geleden al zagen.
Dat is voor Assassin’s Creed 2 en Brotherhood niet erg, die games spelen nog steeds heerlijk weg en hebben genoeg sfeer en charme in hun verhaal om je goed bezig te houden. Bij Revelations wordt echter toch duidelijk waar de serie heen gaat vanaf dat moment. Het is meer van hetzelfde en de inspiratie lijkt er wel een beetje uit te zijn.
Denk aan een banaan die, ten behoeve van een optimaal productie- en verkoopproces, te vroeg wordt geplukt en dan maar tijdens transport moet ‘narijpen’. In de supermarkt gepresenteerd met wat geel gekleurd licht ziet die banaan er prima uit, maar thuis zit je gewoon met een niet helemaal rijpe, grotendeels nog groene banaan te kijken. Hij is gewoon eetbaar, maar het had duidelijk beter gekund.
En zo is het ook met Revelations en de Assassin’s Creed games die daarna zijn gekomen. Je ziet dat met wat meer tijd het allemaal betere games hadden kunnen zijn.
Maar met twee goede games en een aanhangsel bevat The Ezio Collection meer dan genoeg om even mee vooruit te kunnen. Mocht je nooit een Assassin’s Creed game gespeeld hebben, dan haal je hiermee het beste van de serie in huis, wat het zeker waard is om eens te doen.
...