Het grote nieuws van afgelopen week was toch de schijnbaar uit het niets komende aankondiging van Nintendo (bij monde van president Satoru Iwata) dat ze niet blij waren met de performance van nieuwe handheld 3DS en dat Iwata naast het doen van een persoonlijke loonmatiging van 50% ook had besloten dat de prijs van de nog niet heel lang geleden gelanceerde 3DS vanaf augustus met zo’n €70 verminderd gaat worden, waardoor de prijs rond de €170-180 zal komen te liggen. Da’s een fikse verlaging voor een apparaat dat pas drie maanden op de markt is. Hopelijk zal dit de markt wat in beweging brengen, maar de tijd lijkt Nintendo voorbij te gaan. Is de tijd van aparte game-handhelds dan toch echt afgelopen?
Het lijkt er wel bijna op. Terwijl Apple zich het schompes produceert om de iPads, Pods en Phones te produceren zodat er nog wat op de schappen ligt en de Android-telefoons ook (verkoop)record na record breken moet Nintendo nu een winstwaarschuwing afgeven en trekken veel derde partijen zich terug uit de 3DS-game productie of zetten ze geplande games in de ijskast, naar hun zeggen omdat er niet genoeg systemen verkocht zijn. De vraag is of prijs wel het grote probleem van de 3DS is: het is net zo aannemelijk dat de marketing niet goed is aangepakt, met het niet direct beschikbaar zijn van de kiosken in winkels, zodat mensen aan den lijve konden ondervinden waar alle reclames het over hadden toen de handheld lanceerde.
Nu is het te laat, wordt er al niet meer over gepraat en lijken mensen vooral verward over de niet direct aanwijsbare verschillen tussen een ‘gewone’ DS, de DSi, de DSi XL en de 3DS. En neem het ze eens kwalijk: buiten de 3D, die je als niet-speler niet ziet, is er nauwelijks een verschil te onderscheiden en dat maakt het lastig voor mensen om de overstap mentaal te rechtvaardigen. Voeg daarbij toe de verwarring en (mis)informatie die is vrijgekomen over de mogelijk schadelijke gevolgen van het 3D-scherm en je hebt een probleem. En dan hebben we het nog niet over de (Zelda daargelaten) redelijk laffe software line-up die de handheld tot nu toe heeft.
Over software gesproken, de early adopters krijgen trouwens een aantal NES, Game Boy en Game Boy Advance-downloadgames als vergoeding voor de euro’s die hun door de neus zijn geboord. Nintendo noemt het zelf een ambassadeurs-programma, al had ik die titel voor €70 graag ingeleverd. Een schrale troost dus, maar gelukkig zijn de games die we krijgen wel in orde:
NES
Game Boy Advance
Het is nu afwachten of de move van Nintendo meer effect gaat opleveren dan de daling van hun aandelenkoers met meer dan 10% die ze aan de broek hebben gehad na de aankondiging, want als dit ook niet werkt en de 3DS niet met bakken verkoopt tegen Sinterklaas en kerst hebben ze in Kyoto een klein probleem, dat ze met een nieuwe versie van de 3DS niet gaan kunnen oplossen. En dat betekent ook het einde van de meme die rond Nintendo handhelds hing: it doesn’t print money any more.
