Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Het succes van mobile gaming is makkelijk aan te tonen: je hoeft maar naar Angry Birds te wijzen om te laten zien dat relatief simpele en goedkoop te maken games een duur geproduceerd epos voor consoles of PC een poepie kunnen laten ruiken als het gaat om verkoopsucces. Maar ja, een èchte game op je telefoon of pad hoef je niet te verwachten, laat staan dat de grafische kwaliteit van de huidige generatie games benaderd wordt. Makers Epic, die tekenden voor o.a. Gears of War, Unreal Tournament en Shadow Complex hebben met Infinity Blade dat laatste punt opgelost, zo zagen we al bij de demo, maar hebben we hier nu ook te maken met een bona fide ‘gamer’s game’?
De roots zijn er zeker, want gek genoeg bleek Infinity Blade initieel ontwikkeld te zijn voor Microsoft’s nieuwe Kinect (er volgt alsnog nog een versie als de bewegingscontroller genoeg verkoopt, zo zeggen de makers) maar werd de ontwikkeling naar het iOS platform omgezet, omdat Apple’s touchscreen erg goed bleek te passen bij de speelstijl en er bij Epic behoefte was aan een paradepaardje voor de techniek achter Infinity Blade, Unreal Engine voor iOS.
En zo ben je dus opeens achter je iPad of iPhone de zoon van een ridder die probeert zijn vader te wreken nadat die gefaald heeft een ultiem slechte en schijnbaar onsterfelijke kasteelheer, de ‘God King’ te verslaan. Je mag het in vader’s naam nog een keer proberen, maar je bent, als je al langs de andere monsters op het pad naar hem toe komt, gedoemd te falen. Gelukkig heb je ook een zoon, die je zal wreken, net zoals zijn zoon hem zal wreken. Net zo lang totdat de meester van de Infinity Blade verslagen is.
The Good
Moet ik het nog zeggen? Hoe de game er uit ziet is in een woord waanzinnig. Het is praktisch science fiction dat we iets dat er zo uitziet kunnen spelen op een telefoon en je zult zonder uitzondering bewondering oogsten als je het laat zien. Dat is niet alleen aan de achterliggende techniek te danken: ontwikkelaar Chair heeft een stijlvolle take op het swords & sorcery-concept neergezet, met monsterachtige tegenstanders en kasteelgronden die (nog) niet uitgebreid zijn maar wel de sfeer ademen van een plek waar het al heel lang niet pluis is. Als je rondkijkt tussen de gevechten met de monsters in het kasteel door zie je steeds nieuwe details.
Maar de gevechten zelf zijn wat Infinity Blade de game maken tot wat het is. Met een interface die simpel genoeg is om je scherm niet overmatig te verstoppen achter je vingers voelt het ontwijken, blokken en pareren van de aanvallen van je vijanden al heel snel natuurlijk, geholpen door de rustige opbouw van de mogelijkheden. Je weet precies genoeg van het vechtsysteem om te weten dat je vreselijk klop krijgt van de God King tijdens je eerste doorloop van het kasteel, maar daarna weet je wat je te doen staat en zo kom je een aantal generaties verder niet alleen beter beslagen ten ijs, maar weet je ook hoe je moet schaatsen. Het is een typisch voorbeeld van ‘easy to learn, hard to master’ en biedt daarmee genoeg diepte om te blijven boeien, zelfs als je het rondje voor de zoveelste keer maakt.
The Bad
Helaas is het avontuur al te snel voorbij: met een uitstraling als een volwaardige game is de speelduur die voorzien is in Infinity Blade niet voldoende. De weg door het kasteel is al kort, maar wordt goedgemaakt doordat de eerste paar zonen de klus nog niet kunnen klaren. Je hebt een aantal bloedlijnen nodig om de ‘God King’ écht te kunnen verslaan maar dan valt er eigenlijk opeens niet meer zo veel te beleven. Je kunt nog een wat wapens en uitrusting opwaarderen maar het is een beetje als het einde van een RPG, waar je al veel te sterk bent en jezelf toch blijft oppompen totdat de eindbaas een lachertje wordt.
Nu moet ik er wel bij zeggen dat uitgever Epic al aangekondigd heeft dat er -gratis!- veel extra content zal worden toegevoegd, zodat de route verlengd gaat worden en ook wat vertakkingen krijgt. Daarnaast worden er nog extra wapens en uitrusting toegevoegd, maar het zou fijn zijn om wat meer te krijgen. En dan bedoel ik niet alleen meer van hetzelfde: de mechanieken die bedacht zijn voor de game geven nog heel veel ruimte voor een uitbreiding in de diepte van het vechtsysteem. Hopelijk krijgen we dat nog er in gepatcht voor deze versie en wordt het niet bewaard voor een vervolg.
The Ugly
Er is weinig zo sfeerbrekend als ternauwernood een gigant met een hamer verslaan, hem afmaken met een paar mooie zwiepers van je zwaard en dan een lelijk apart scherm zien waarin je verteld wordt hoeveel geld je hebt verdiend en hoeveel ervaring je hebt opgedaan. Om zo op de details te letten en dan zo elk gevecht te moeten eindigen blijft vervelend, zelfs na 10 generaties. Alsjeblieft Epic, verander dat scherm en maak er iets van dat recht doet aan de pracht van de rest van het spel!
Conclusie
Het is makkelijk om te zeggen “dit is de mooiste game op je iPad/iPhone ooit, gewoon kopen om te showen” maar dan doe je de game die achter de techniek zit tekort. Infinity Blade is, zeker met de gratis updates in het verschiet, mans genoeg om overeind te blijven als game. En om de vraag dan te beantwoorden die ik in het begin stelde, het is zeker ook een game die voor de enthousiasten heel goed te pruimen is. De diepgang moet nog toegevoegd worden, maar zolang is het in ieder geval net zo vermakelijk als de andere sterke iOS games en alleen al daarvoor is het de prijs waard. En nu maar hopen dat die Kinect versie er komt…
Infinity Blade, ontwikkeld door Chair voor de iPad en iPhone 4 en uitgegeven door Epic op 8 december 2010
...