Je kunt een hoop zeggen over de Xbox 360, maar het belangrijkste is volgens mij wel dat de console voor een revolutie zorgde met de introductie van Achievements. Door de jaren heen is het halen van deze nutteloze hebbedingetjes omschreven als ‘nerd cred’ en in goed Nederlands als de digitale penis. Achievements voegen nu al vijf jaar een nieuwe dimensie toe aan onze favoriete hobby: gamen. De tijd dat je trots was als je de aftiteling van een spel bekeek, heeft plaatsgemaakt voor het kippenvel opwekkende geluidje en de woorden Achievement Unlocked. Deze digitale beloningen zorgen dat je ook na het uitspelen de game weer eens uit de kast trekt om die ene Achievement te halen.
Zo ben ik na twee jaar nog sporadisch te vinden in de wereld van Left 4 Dead om de felbegeerde Zombie Genocidest te behalen (53.595 ondode griezels gedood). Als ik het over deze digitale beloningen heb met andere gamers dan valt één ding op. Mensen met een lage score zeggen vaak zo nonchalant mogelijk dat Achievements niet relevant zijn. Zij gamen immers om te gamen en niet om die onbelangrijke beloningen binnen te harken. Bij de grootgebruikers is dat een ander verhaal. Zo heeft de Amerikaanse gamer Stallion83 een blog www.1milliongamerscore.com/ gemaakt waarin hij zijn race naar de gamerscore van een miljoen, per behaalde Achievement bijhoudt. Allemaal leuk en aardig, maar ook op Nederlandse bodem ontlokken de digitale beloningen niet alledaagse ambities. Je kunt in sommige gevallen zelfs spreken van een subcultuur. Zo is er iemand in de Nederlandse game-industrie (you know who you are) die zegt niet voor Achievements te gaan, maar wel met zoveel mogelijk games de volle 1000 punten gamerscore wil behalen.
Games spelen met de belofte van Achievements is voor mij meer zoiets als appeltaart met slagroom. Het één is al lekker, met het ander nog lekkerder. Ik ben zeker een gamer die heel blij en fanatiek wordt van Achievements. Hoe meer, hoe beter en iedere substantiële toename in gamerscore vervult mij met trots. Ik ga echter geen slechte games spelen speciaal voor de Achievements, iets waar ik mij tegenover collega’s nog weleens tegen moet verdedigen. Onder het kopje full disclosure: ja ik heb ook de 1000 punten behaald met Avatar. Maar dat was geen heel slechte game en een monsterscore in een paar minuten behalen is toch een goede deal?
Het is wel jammer dat veel gamemakers niet wat creatiever met Achievements omgaan. Goed, punten krijgen omdat je een level uit hebt gespeeld is leuk, maar ik (en vele gamers met mij) gaan liever voor de Achievements waar je echt voor moet ploeteren. Mijn persoonlijk frustratiepuntje in deze categorie is de Remember September ’44 van de game Brothers In Arms: Hell’s Higway. Sinds 2008 heb ik al twee keer de mogelijkheid gehad om deze digitale beloning te behalen. Je moet namelijk het spel spelen op 17 september (de viering van Operation Market Garden) en dat vergeet ik steeds. De Achievement komt uit de koker van Randy Pitchford van Gearbox. De ontwikkelbaas is al een tijdje bezig met het bedenken van een model waarmee de industrie daadwerkelijk geld kan verdienen met Achievements. Tijdens een interview met het Britse Xbox 360 The Offical Magazine opperde de spellenmaker het idee om iedere game makkelijk haalbare Achievements mee te geven. Volgens Pitchford verkoop je hier dan minstens 40.000 units meer van. Ik durf nog een stap verder te gaan. Stop makkelijke Achievements in middelmatige games en de kans is vrij groot dat de zogenaamde ‘achievement hoarders’ het spel wel aanschaffen.
Hoe dan ook, Achievements worden soms lacherig de digitale penis genoemd. Is dat erg? Ik denk het niet, het is een badge of honor. Eentje waar je zelfs in het openbaar over op kan scheppen.
Jeroen van Trierum is al 11 jaar werkzaam als journalist in de game-industrie waarvan de laatste zes jaar als gameredacteur bij het vakblad Entertainment Business. Volg hem via twitter op www.twitter.com/jesa1337
