Interview Assassin’s Creed Brotherhood

Vorige week mocht ik twee dagen in Rome vertoeven om de stad in het echt – alsook in Ubisoft’s aankomende Assassin’s Creed: Brotherhood te verkennen. De stad en de game waren beide zeer aangenaam en met name de manier waarop de makers de historische en kenmerkende gebouwen van de Italiaanse hoofdstad in de game hebben verwerkt, is niet minder dan fenomenaal. Iconische monumenten zoals het Pantheon en het Colosseum zijn niet enkel in het spel verwerkt als eyecandy maar doen dienst als interactief decor dat zeer duidelijk ingrijpt op de gameplay. Ik sprak met leadproducer Vincent Pontbriand over Ubisoft’s verreweg belangrijkste titel van 2010.

Wat is jouw rol binnen de Assassin’s Creed franchise?

Vincent Pontbriand: ‘Voor Assassin’s Creed I en II was ik associate producer en voor deel drie ben ik lead producer. Aan mij de taak om alle verschillende vakgebieden voor het maken van de game fraai te laten samenkomen, –  alle bugs [technische fouten, glitches – red.] uit het spel te laten halen en ervoor te zorgen dat iedereen zich aan de deadlines houdt.

Wat is de status van het spel?

Pontbriand: ‘Het spel is feitelijk af. We zijn nu aan het poetsen, poetsen en nog eens poetsen. We halen er nog iedere dag honderden bugs uit maar dat is normaal in deze fase van de afronding.’

Waarom heet Assassin’s Creed: Brotherhood niet gewoon Assassin’s Creed 3? Het is een volwaardig nieuw deel in de franchise, nietwaar? Bovendien kent het spel voor het eerst een multiplayer component. Nu blijft er toch een beetje een Assassin’s Creed 2½ stempel aan de game plakken?

Pontbriand: ‘De singleplayer van AC: Brotherhood is minstens zo lang, zo niet langer dan die van AC II. Daar bovenop hebben we nog de multiplayer. Dit is zonder enige twijfel een volwaardig nieuw deel in de AC serie. We wilden dit spel echter niet AC III noemen omdat we die connotatie bewaren voor een nieuwe Assasins’s Creed game met een nieuw hoofdpersonage en een nieuwe setting. Daarnaast dekt de titel Brotherhood perfect de lading: Ezio vormt een geheime gilde van assassins om de Borgia familie voor eens en voor altijd uit te schakelen.’

Rome is misschien wel de eigenlijke ster in Assassin’s Creed: Brotherhood. Was het moeilijk de stad zo accuraat na te maken?

Pontbriand: ‘Inmiddels zit het bouwen van historische steden in ons DNA. Moeilijk is niet het goede woord. Wel was het een enorme uitdaging en heel veel werk. Ter vergelijking; de gameversie van Rome is drie keer groter dan de gameversie van Florence.’

Hoe historisch accuraat is het spel? En hoe belangrijk is dat?

Pontbriand: ‘We hebben een 30 seconden regel. Als spelers informatie omtrent een historisch persoon binnen 30 seconden op het internet kunnen vinden, dan eren we die informatie en dan zit het in het spel. Hetzelfde geldt voor wapens, gebouwen, kleding etcetera. Daarnaast hebben we de vrijheid af en toe een loopje te nemen met de geschiedenis voor gameplay doeleinden. Af en toe cheaten we dus een beetje. Maar de gebouwen zijn veelal een op een nagemaakt. Belangrijkste is dat we uiteindelijk een spel afleveren dat leuk is om te spelen en dat werkt. En dus zul je compromissen moeten sluiten.’

Kun je een voorbeeld noemen van een compromis of een loopje met de geschiedenis?

Pontbriand: ‘Wij hebben de verschillen tussen de rangen van de soldaten uitvergroot door ze zeer grote verschillende kleding en harnassen te geven. Zo is het voor de speler duidelijk wat een zwakke soldaat is, wat een brute type is, wanneer een officieer in beeld komt, enzovoorts. In werkelijkheid hadden de meeste soldaten in die tijd min of meer hetzelfde aan.

Rome staat er, bij de start van het spel in het begin van de 16^e eeuw, niet al te best voor. Het is niet de glorieuze, rijke stad zoals wij die nu kennen. Het is zelfs een beetje verpauperd?

Pontbriand: ‘Klopt. Dat was ook zo. Venetië en Florence waren veel meer toonbeelden van de Renaissance in die tijd. Rome was behoorlijk verzwakt en kenden tal van bouw- en kunststijlen door elkaar. Tijdens de Middeleeuwen was bijvoorbeeld al het marmer uit het Colosseum gesloopt om voor de kerken te gebruiken. Veel geld ging aan de kerk. In onze game brengt Ezio als het ware de Renaissance naar Rome en kan hij, overeenkomstig in AC II, geld investeren in gebouwen om zo de stad florerend te maken. Dat spelelement trekken we door, alleen nu op veel grotere schaal.‘

Wat is de belangrijkste vernieuwing voor Brotherhood?

Pontbriand: ‘ Oef. Te veel om op te noemen. We hebben meer wapens, het vechtsysteem is aangepast zodat de combat veel meer dynamisch is middels kill streaks en combinaties, er zijn Borgia Torens in de stad die je dient te vernietigen, er is het trainen en opzetten van je eigen Brotherhood, en er is zoals gezegd de multiplayer. Maar er is nog zoveel meer.

Multiplayer bij dit soort games voelt altijd een beetje als een tweesnijdend zwaard. Doe je het niet, dan valt men er wellicht over, doe je het wel dan stelt men weer dat het niet op kan tegen de heersende multiplayer games?

Pontbriand: ‘Wij proberen niet te concurreren met de heersende multiplayer games maar willen tegelijkertijd wel iets nieuws brengen voor onze fans. Gamers zijn altijd op zoek naar nieuwe, verse speelervaringen. De multiplayer van AC: Brotherhood biedt een totale nieuwe dynamiek dat tegelijkertijd alle pilaren van de Assassin’s Creed serie waarborgt. En dit is nog maar het begin. We gaan dit heel rustig maar heel vakkundig stapje voor stapje uitbouwen!’