Het zal je maar gebeuren: je hebt net vijf tientjes neergelegd voor een nieuwe game en dan lees je ergens dat de ontwikkelaar van die game over de kop is gegaan. Balen, zeker als je de game leuk vindt want dan kun je het vervolg vermoedelijk vergeten, maar geen probleem, toch? Niet zolang de game die het schip ingaat geen MMO of andere online game is, want dat verandert dat de zaak natuurlijk wel een beetje: dan ga je dus zelf ook mooi nat.
Neem het recente voorbeeld van All Points Bulletin, die werd neergezet als het GTA MMO: ontwikkelaar Realtime Worlds is over de kop gegaan vanwege die game en dus kwam het weinig verrassende bericht dat de game dit weekend uit de lucht gaat. Hup, stekker er uit en jammer dan. Maar als je het nieuws niet zo op de voet volgt en vorige week (of nu, want de game ligt nog steeds in de schappen in sommige winkels!) APB hebt gekocht dan ben je dus mooi de sjaak.
Dan heb je betaald, kun je niet meer spelen, is de game tweedehands ook niets meer waard en kun je de disc net zo goed in de Kliko flikkeren. Want de reactie van de curator op de vraag want mensen nu konden doen om hun geld terug te krijgen was “ga maar naar de winkel en vraag na of je je geld terug kunt krijgen.” Nee, bedankt hoor.
Maar het kan nog erger: stel, je kon je niet vinden in de tegenvallende kritieken en vond de game helemaal geweldig. Dus heb je een hoop tijd geïnvesteerd, misschien om zelf kleding, voertuigen of andere objecten te maken om die te kunnen verkopen binnen de game. De gelden uit die verkopen zou je namelijk kunnen gebruiken om door te blijven spelen zonder echt geld te betalen, maar voor het zover komt gaan de servers op zwart. Misschien heb je er iets van opgestoken, maar die tijd, die ben je in ieder geval al kwijt.
Nu zou dat gezegd kunnen worden van alle MMO’s waar je als speler moeite in stopt en daarna uitstapt, gedwongen of niet, maar feit blijft dat de paar mensen die de game hebben gekocht nu driedubbel genaaid zijn. Zo blijkt nu dus dat je met online games die volgens het principe van APB werken (€50 betalen aan de kassa waarmee je 50 uur online kunt spelen) als consument het risico loopt, zou een game niet levensvatbaar blijken. En er zijn genoeg games die het niet halen, al ken je ze niet (dat was natuurlijk ook het probleem.)
Bij een free-to-play game, op dit moment een veelvoorkomende variant, is het allemaal iets minder doorzichtig, want je hebt natuurlijk nergens aan de kassa geld neergelegd om te spelen, maar ook daar zou je alle in gear gestoken geld kwijt zijn als een bedrijf het niet meer redt. Hoe ga je daarmee om als consument? Is het geld dat je misschien toch aan de game had uitgegeven en dat je niet mist? Of zie je het materiaal in-game als iets dat je theoretisch ten gelde zou kunnen maken? Wat als een game als EVE, Guild Wars of World of Warcraft over de kop zou gaan?
Het is natuurlijk alleen maar theorie, maar op een gegeven moment zal zo’n wereld toch ophouden te bestaan, en wat gebeurt er dan met je opgebouwde materiaal? Het is een apart economisch principe dat je spulletjes een waarde hebben binnen zo’n game, totdat ‘ie ophoudt te bestaan of je in elk geval weet dat ‘ie gaat ophouden te bestaan. Dan hebben we het nog niet eens over de emotionele waarde die zo’n game heeft. Want ik kan over twintig jaar nog steeds mijn beduimelde GD-Rom van Ikaruga uit de kast halen en hopen dat de laser van mijn Dreamcast het dan nog doet, maar als je je level 120 Warlock nog eens uit de kast wil halen als WoW niet meer in de lucht is heb je voordat je begint al pech.
Dus hoeveel waarde hebben je investeringen in MMO’s voor je? Of denk je er niet bij na en speel je gewoon tot het licht uit gaat? Wat je ook doet, zorg in elk geval dat je op het juiste MMO-paard wedt, anders wordt het een dure grap.
