Bioshock Infinite op Gamescom: wij zijn in de wolken

Irrational’s fantastische trailer liet het al zien: BioShock Infinite is geen vervolg of prequel, maar eerder een reboot van de serie. Claustrofobische onderwaterwereld Rapture maakt plaats voor een zwevende stad hoog boven de wolken, Columbia genaamd. Infinite lijkt grote delen te lenen van de voorgaande games, maar probeert tegelijkertijd met een nieuwe wereld en extra mogelijkheden de serie vers te houden.

Dat brengt met zich mee dat de belangrijkste kwaliteit van Bioshock -de verwondering over een nog niet eerder geziene wereld- weer terug is voor dit deel, samen met de alternatief-historische setting. Dat maakt dit inderdaad het ‘echte’ vervolg op de eerste game.

Columbia is feitelijk een zwevende wereldtentoonstelling die ooit is gebouwd om de rest van de wereld te laten zien hoe machtig Amerika wel niet is, gebaseerd op de ‘Great White Fleet’ die ook echt begin 1900 rond de wereld heeft gevaren. Het patserige gevaarte zit vol met Amerikaans wapentuig en na een internationaal incident verdwijnt Columbia voorgoed in de wolken. Soms wordt de stad nog waargenomen, maar deze waarnemingen worden door de massa weggehoond als malafide UFO verhalen en al snel krijgt Columbia een zelfde status als “De Vliegende Hollander”.

Het verhaal draait om Booker de Witt, een aan lager wal geraakte privé-detective die wordt ingehuurd om het jonge meisje Elizabeth te vinden. Zij is al jaren spoorloos en bijkomend probleem is dat zij zich op Columbia bevindt. Via een geheimzinnige opdrachtgever leert Booker waar de zwevende stad zich schuil houdt en nadat hij de zwevende stad is ingeholpen komt hij erachter dat ontsnappen nog niet zo eenvoudig is.

In tegenstelling tot Rapture is Columbia een open, meer kleurrijke wereld. De stad wordt in de lucht gehouden door hete luchtballonnen en propellers, die zich vreemd genoeg aan de onderkant van de wereld bevinden. Columbia is ook verdeeld in “eilanden”. Het zou goed kunnen zijn dat deze eilanden zijn ontstaan na een intern conflict, maar dat was uit de demo die we voorgeschoteld kregen niet op te maken. Om je van eiland naar eiland te verplaatsen is er een soort railsysteem. In de demo was te zien hoe Booker deze gebruikt met een soort haak, waarbij de impressie wordt gegeven dat dit een normale actie is die je ook tijdens een vuurgevecht zou kunnen uitvoeren.

De Art Deco stijl uit de eerdere BioShocks heeft plaatsgemaakt voor jaren ’20 propaganda-pamfletten en reclame-uitlatingen. Denk aan het typische “I want you!” pamflet van Uncle Sam en je hebt een idee van de stijl die je her en der in BioShock Infinite tegen zult komen. De sterk nationalistische toon van veel van de posters lijken er op te wijzen dat het imperialisme een grote rol speelt binnen Columbia. De toon is -net zoals Rapture een mooie parodie was op kapitalisme- goed geschoten, met opruiende posters die direct aangeven dat Columbia (niet anders dan Rapture) bedoeld is om het beste van de mensheid in zich te verenigen, ten koste van alles.

De wereld die we gepresenteerd kregen is erg zonnig en licht, maar al snel blijkt dat weersinvloeden van buiten af wel eens een grote rol kunnen gaan spelen, met mogelijke gameplay-implicaties zoals windstoten en bliksemschichten. Het lijkt allemaal een stuk opener en de haak waarmee je kunt liften op het railsysteem lijkt je de mogelijkheid te geven om snel uit gevechten te ontsnappen à la Arkham Asylum. En dat zal nodig zijn, want de bevolking van Colombia is al even eigenzinnig als die uit Rapture, waarmee we natuurlijk gestoord en gewelddadig bedoelen.

Het samenspel met een AI karakter (over co-op is met geen woord gerept) lijkt ook interessant te worden: nadat je Elizabeth hebt gevonden, kom je erachter dat zij over zeer sterke magische krachten beschikt (vermoedelijk Plasmids). Deze kunnen worden gecombineerd met je eigen krachten, al kregen we daar niet veel van te zien behalve een stuk waarin ze een stormwolk boven een groep vijanden laat ontstaan. Het idee is dat zij je wel kan helpen, maar dat dat heel beperkt is en Elizabeth ook echt even moet bijkomen als zich een flinke uitbarsting van haar krachten heeft voorgedaan.

Er was wel een scène waarin je een soort van telekinese gebruikt om iemand zijn shotgun af te pakken en laterop gebruik je diezelfde kracht om een kanonskogel uit de lucht te grijpen, dus je eigen krachten zijn ook niet de minste. Indrukwekkend was een confrontatie met de nieuwe soort van Big Daddy, die je met z’n tweeën moet bestrijden en die zich uiteindelijk alleen gewonnen geeft als je hele stukken brug waar hij op staat laat instorten. Al met al ziet het er ontzettend goed uit en de toevoeging van Elizabeth, de rails die de stukken Columbia verbinden en de algehele look van de vliegende stad maken me ongeduldig voor het eindresultaat.