Risk Factions gaat altijd voor Australië

Er zijn al een hoop bordspellen die de digitale oevers van XBLA hebben bereikt. Verbazend dan ook, eigenlijk, dat Risk er zo lang over heeft gedaan. UK ontwikkelaar Stainless Games tekende voor de ontwikkeling en aangezien zij eerder verantwoordelijk waren voor het buggy maar succesvolle Magic: the Gathering – Duels of the Planeswalkers, waren de verwachtingen hooggespannen. Hoe neem je een succesvolle klassieker als Risk onderhanden?

The Good
“Never change a winning formula”, zullen ze bij Stainless bedacht hebben. De regels zijn namelijk grotendeels hetzelfde gebleven. Je hebt de keuze tussen het klassieke bordspel en een licht aangepaste “Factions” modus. Het leuke aan Factions is dat de oubollige legers plaats hebben gemaakt voor maffe facties zoals een partij schietgrage Amerikanen, een opstandig katten volk, Robots met een hoog HAL gehalte en natuurlijk de nu voor videogames verplichte zombies.

Factions combineert de bestaande Risk regels met een soort perks (denk Call of Duty), die je kunt verdienen door bepaalde doelen te behalen. Denk aan het bezetten van een continent, het veroveren van een vijandige basis of het uitschakelen van een factie. Als je drie vooropgezette doelen weet te behalen, dan win je de game. Er zijn ook superwapens in te nemen, die je bijvoorbeeld een extra aanvalsdobbelsteen geven voor extra slagkracht.

De game is duidelijk ontworpen om online potjes snel te laten verlopen en de gemiddelde match online zal dan ook niet veel langer duren dan een half uur. Risico wordt beloond, maar tegelijkertijd is er weinig ruimte voor strategisch beraad. Er is een zeer korte vijfdelige single player campagne, die op humoristische wijze de facties introduceert.

The Bad
De potjes zeker leuk, want het blijft Risk, maar je hebt nooit het idee dat je strategische vaardigheden echt aangesproken worden. Dit is geen fout van de ontwikkelaar, maar heeft vooral te maken met het sterk verouderde spelconcept van Risk. Het draait namelijk vooral om geluk. Je bent overgeleverd aan de gratie van de dobbelstenen en als je het slecht treft, zie je al snel je legers slinken.

Een ander nadeel is dat je alleen actief bent binnen je eigen spelbeurten, ook weer een product van het antieke concept van Risk. Dit ligt anders bij modernere spellen zoals De Kolonisten van Katan of Magic, waarbij je misschien niet altijd aan zet bent, maar wel kaarten met andere spelers ruilt of counterspells aan het spelen bent.

Gemiste kans is dat de facties inwisselbaar zijn voor elkaar: uiteindelijk zie je alleen nog maar de nummers boven de landjes staan die je vertellen door hoeveel legers het gebied bezet is. Het karakteriseren van de verschillende facties door ze anders te laten spelen was een mooie manier geweest om de online game nog iets verder van het bordspel te kunnen verwijderen, maar wellicht dat de licensie dat niet toegelaten heeft.

The Ugly
De bedoeling is natuurlijk dat je Risk zoveel mogelijk online speelt, met maximaal 4 anderen. Probleem is echter dat het online nog niet zo lekker werkt. Net als de begindagen van Magic the Gathering, heeft Risk veel last van disconnects en dat is erg irritant.

Conclusie
Risk: Factions is speeltechnisch de moeite waard, want ondanks het feit dat Risk nu wat stoffig speelt, blijft het een leuk spel. Daar moet wel bij verteld worden dat er betere bordspellen verkrijgbaar zijn op XBLA. Denk bijvoorbeeld aan Ticket to Ride, Catan (Kolonisten van Katan) of Carcassonne.

De korte online potjes van Factions zijn in ieder geval een verbetering op die beruchte lange zaterdagavond sessies waar het originele bordspel voor verantwoordelijk was, en dat maakt het tot zo’n game die je even snel tussendoor kunt spelen. Zolang we er van uit kunnen gaan dat er een fix zal komen voor de verbroken verbindingen tijdens het online spelen, en snel ook, is Risk: Factions een hele aardige arcade-titel. Niks meer, maar ook niks minder.