Er is altijd een duidelijke tweedeling tussen gamers geweest: zij die de PC als het belangrijkste apparaat zien, met superieure techniek en ultieme vrijheid, en consolespelers die de zaken graag duidelijk en overzichtelijk zien. Maar naarmate de jaren vorderen en we steeds vaker op consoles naar update-percentages zitten te staren is Valve, game-ontwikkelaar en studio, aan de andere kant bezig gegaan om PC gaming steeds makkelijker te maken met Steam (een applicatie en digitaal distributie platform, waarmee je online games kunt downloaden en spelen vanaf iedere computer).
Het laatste schot voor de boeg van de consolemakers heet Big Picture Mode en maakt van het Steam-menu een TV- en controllervriendelijke omgeving. En zoals altijd doet Valve niet alles meteen goed, maar zitten er zoveel goede ideeën in dat we binnen het jaar een hele goede reden te hebben om de PC onder de TV te zetten.
Het belangrijkste van Big Picture Mode (BPM) is dat je heel Steam kunt navigeren met een controller. Direct opvallend is de logica die Valve in het menu heeft gebracht en die -in combinatie met de heerlijke snelheid en responsiviteit die de interface heeft- het binnen twee minuten simpel maakt om van de winkel naar je games naar de community en weer terug te gaan.
Nu dat je het voor je ziet lijkt het meteen zo logisch dat je automatisch gaat denken ‘waarom heeft nog niemand dit zo geprobeerd?’ Datzelfde geldt voor de methode waarmee je tekst invoert via je controller: waar alle consolemakers gewoon een verkleind toetsenbord hebben gemaakt is het Daisywheel even wild als geniaal: het zet steeds vier letters (gekoppeld aan de knoppen op de controller) bij elkaar en zet ze in een rondje dat je met je analoge stick kunt selecteren. Briljant.
Er zitten natuurlijk wel nog wat smetten op het blazoen van BPM, waarvan de grootste is dat het alleen maar een interface is en niet een methode om te zorgen dat alles dat je met Steam speelt ook geschikt is voor een controller. Het is natuurlijk geen interfacekeuze die Valve zomaar kan (of wil) doorvoeren en dus ben je afhankelijk van de makers van de games om die met controller te spelen. Groot gemis is daarin een soort van indicator dat een game speelbaar is met controller, want nu zat ik fijn rond te sjeezen en kwam ik er na het laden van een game achter dat ik toch toetsenbord en muis nodig had. Een manier om dat te voorkomen, al is het met een plugin die me het toetsenbord laat omzetten naar een controller voor de simpelere games, was prettig geweest.
Ook de browser, die een belangrijk deel uitmaakt van BPM, is neit ideaal. Valve heeft zijn best gedaan en de implementatie is niet echt slecht, maar het blijft toch langzaam browsen en de overgang van interface naar browser toe is niet helemaal lekker. Daar komt bij dat een aantal opties en details in Steam je teruggooien naar de browser terwijl je nog in de interface zit, wat helemaal raar is. Aan de andere kant: er staat nog steeds ‘Beta’ boven het BPM-icoon en dus mogen we nog wat ruwe randjes verwachten. Valve kennende zullen ze de data van de gebruikers en hun feedback nuttig gaan gebruiken en zullen we binnen afzienbare tijd een hele goede interface hebben voor het beheren en spelen van onze PC-games.
En hoe makkelijker het wordt, hoe meer kans er is op overlopers. Nintendo, Sony en vooral Microsoft moeten goed gaan opletten, want of Valve hiermee de oorlog gaat winnen of niet, hun actie zal zowel spelers als aanbieders wakker maken en dus betekent het dat er kapers op de kust gaan komen via de PC, als games spelen daarop net zo makkelijk gaat zijn als het aanzetten van je console.
