Toen de originele Wii er aan zat te komen was het altijd moeilijk om precies uit te leggen aan mensen die er nog nooit mee gespeeld hadden waarom het zo’n grensoverschrijdende ervaring was: “je slaat met die afstandsbediening alsof het een racket is en dat werkt gewoon!” Dat is anders bij de Wii U, want nu dat ik er mee heb mogen spelen kan ik met een gerust hart zeggen: “het werkt gewoon, precies zoals je zou verwachten“. Want je hoeft niet ver meer te graven om te zien waarom het leuk zou kunnen zijn om een tablet-controller toe te voegen aan een gamesconsole, maar dat maakt het niet minder effectief.
De verschillende demo’s die Nintendo voor het verzamelde journaille in petto had waren van verschillende pluimage en kwaliteit maar lieten wel allemaal een ander aspect van de GamePad (zoals Nintendo’s kruising van een iPad en Xbox 360-controller officieel genoemd wordt) zien. In dat opzicht was het een nuttige dag in Amsterdam, want ondanks dat de software-lineup nog niet beschikt over een killer app die vanuit het niets mensen naar de winkel doet rennen als Brain Training, Wii Fit of Wii Sports dat eerder deden was er al genoeg bewijs dat de Wii U de moeite waard gaat zijn en ons als spelers een aantal ervaringen zal gaan geven die we nergens anders kunnen krijgen.
Als de intimiderend grote controller dan ook nog eens verbazend lekker licht in de hand blijkt te liggen en de respons van het kleine scherm perfect blijkt te zijn is wel duidelijk dat ze niet hebben liggen slapen bij Nintendo.
De verschillende games die geshowd werden hebben allemaal een ander aspect van de Wii U laten zien, van het nieuwe, asymetrische en sociale spelen tot de extra immersie die toegevoegd kan worden aan traditionele games met titels als Nintendo Land, Game & Wario, Project P-100 en Zombi U, maar er was ook genoeg voor diegenen die meer van hetzelfde willen: New Super Mario Bros. U, Pikmin 3, Wii Fit U en Just Dance 4 zorgden daarvoor. Een uitgebreider verslag is te lezen op Gamecowboys.
