Redactie Dutchcowboys
De redactie van Dutchcowboys is te bereiken via redactie@dutchcowboys.nl
Dat veel mensen de originele Crackdown kochten voor toegang tot de Halo 3 beta was reeds bekend, maar toch heeft deze franchise een groot aantal fans aan zich weten te binden, mede door de Crack die aanwezig was in Crackdown. En nee, dan bedoel ik niet het goedje wat begin jaren ’90 zo populair was in de getto’s van de Verenigde Staten. Pure ‘Videogame Crack’! Deeltje 2 is alweer in zicht en wij mochten van het weekend aan de slag met de getimede demo die vandaag voor alle Gold members op Xbox LIVE verschijnt.
Dat veel mensen de originele Crackdown kochten voor toegang tot de Halo 3 beta was reeds bekend, maar toch heeft deze franchise een groot aantal fans aan zich weten te binden, mede door de Crack die aanwezig was in Crackdown. En nee, dan bedoel ik niet het goedje wat begin jaren ’90 zo populair was in de getto’s van de Verenigde Staten. Pure ‘Videogame Crack’! Deeltje 2 is alweer in zicht en wij mochten van het weekend aan de slag met de getimede demo die vandaag voor alle gold members op Xbox LIVE verschijnt.
‘Videogame Crack’ zijn games met die de bijzondere gave hebben je door te laten spelen terwijl je eigenlijk iets anders had moeten doen. Bekende voorbeelden zijn Super Mario Galaxy (“ach, nog één powerstar”), het quasi-casual spelletje Peggle. Deze games hebben met elkaar gemeen dat de speler continue wordt beloond voor zijn daden. Je wordt als het ware “gedrip feed” naar het volgende hoogtepunt.
De ‘Crack’ in Crackdown is zonder twijfel het verzamelen van Orbs en in tegenstelling tot veel games waarbij je items kunt verzamelen, hebben de Orbs hier ook wezenlijk nut. Naarmate je er meer van verzameld, kun je steeds sneller rennen en springen, totdat je uiteindelijk super krachten bezit. En als je net een Orb hebt gepakt op een moeilijk te bereiken plaats, zie je de volgende alweer liggen, of een rooftop missie, een leuke auto om die rijmissie die je net voorbij sprong mee te kunnen halen, het houdt niet op. Dit maakte Crackdown een uitzondering in het open-wereld genre: de game waarbij de exploratie al een doel an sich is doordat je er zoveel lol aan had, en de Agility Orbs zijn daar een centraal onderdeel van.
Crackdown 2 doet eigenlijk niets anders, de Orbs zijn gebleven, maar om ze allemaal te kunnen pakken, moet je van goede huize komen. Naast de standaard Orbs, zijn er nu ook Orbs die bewegen en deze zul je per voertuig achterna moeten jagen. Ze zijn makkelijker te pakken in teamverband en als je via LIVE speelt komen er ook “multiplayer orbs beschikbaar”. Co-op was altijd al belangrijk in crackdown, maar het is goed om te zien dat de makers er nog meer de nadruk op hebben gelegd. Ook de gebruikelijke upgrades voor dingen als explosies, schieten en autorijden worden naarmate je vordert ingezet voor je agent. Om een terugkerend stukje advies te quoten: “Skills for kills, agent, skills for kills.”
Crackdown 2 is grafisch wat minder sterk dan de populaire Take-Two sandbox stalgenoten als Grand Theft Auto IV en het onlangs verschenen Red Dead Redemption. De nadruk ligt bij Crackdown 2 dan ook niet op het vertellen van een verhaal of het scheppen van een sfeer, al moet ik wel zeggen het typische, bijna cell-shaded stijltje mij wel bevalt. Wat Crackdown 2 wel biedt ten opzichte van GTA IV en RDR is dat het een échte sandbox game is, gewoon een leuke speeltuin, waarin je kunt doen wat je wilt en dan het liefst samen met vrienden. Leuk voor de spelers van deel één is dat het zich afspeelt in een gehavende versie van dezelfde stad Pacific City met als groot verschil dat zodra het nacht is, de zombies over het metropool heersen.
Nieuw voor demo’s in het algemeen is dat je in de Crackdown 2 demo achievements kan verdienen en dat bevalt deze “achievement hoer” pur sang wel. Er zit wel een addertje onder het gras: de demo laat je een groot deel van Pacific City zien, maar is dus wel getimed. Mocht je ervoor kiezen om de demo samen met vrienden te spelen voor achievements, dan zou ik wel afspraken maken voordat je erin duikt want na elk half uur ben je de voortgang kwijt. Het idee is wel goed, en het zorgt natuurlijk al voor een beloning die je alleen kunt verzilveren door de echte game te kopen.
Aanvankelijk was ik een beetje bang dat Ruffian Games, opgericht door veteranen van Realtime Worlds (de studio die voor het origineel tekenden) niet kon voldoen aan de hoge verwachtingen die de originele game had geschept, maar de ijzersterke demo heeft al mijn twijfels weggenomen. Nog één keertje dan…
‘Videogame Crack’ zijn games met die de bijzondere gave hebben je door te laten spelen terwijl je eigenlijk iets anders had moeten doen. Bekende voorbeelden zijn Super Mario Galaxy (‘ach, nog één powerstar’), het quasi-casual spelletje Peggle. Deze games hebben met elkaar gemeen dat de speler continue wordt beloond voor zijn daden. Je wordt als het ware “gedrip feed” naar het volgende hoogtepunt.
De ‘Crack’ in Crackdown is zonder twijfel het verzamelen van Orbs en in tegenstelling tot veel games waarbij je items kunt verzamelen, hebben de Orbs hier ook wezenlijk nut. Naarmate je er meer van verzameld, kun je steeds sneller rennen en springen, totdat je uiteindelijk super krachten bezit. En als je net een Orb hebt gepakt op een moeilijk te bereiken plaats, zie je de volgende alweer liggen, of een rooftop missie, een leuke auto om die rijmissie die je net voorbij sprong mee te kunnen halen, het houdt niet op. Dit maakte Crackdown een uitzondering in het open-wereld genre: de game waarbij de exploratie al een doel an sich is doordat je er zoveel lol aan had, en de Agility Orbs zijn daar een centraal onderdeel van.
Crackdown 2 doet eigenlijk niets anders, de Orbs zijn gebleven, maar om ze allemaal te kunnen pakken, moet je van goede huize komen. Naast de standaard Orbs, zijn er nu ook Orbs die bewegen en deze zul je per voertuig achterna moeten jagen. Ze zijn makkelijker te pakken in teamverband en als je via LIVE speelt komen er ook “multiplayer orbs beschikbaar”. Co-op was altijd al belangrijk in crackdown, maar het is goed om te zien dat de makers er nog meer de nadruk op hebben gelegd. Ook de gebruikelijke upgrades voor dingen als explosies, schieten en autorijden worden naarmate je vordert ingezet voor je agent. Om een terugkerend stukje advies te quoten: “Skills for kills, agent, skills for kills.”
Crackdown 2 is grafisch wat minder sterk dan de populaire Take-Two sandbox stalgenoten als Grand Theft Auto IV en het onlangs verschenen Red Dead Redemption. De nadruk ligt bij Crackdown 2 dan ook niet op het vertellen van een verhaal of het scheppen van een sfeer, al moet ik wel zeggen het typische, bijna cell-shaded stijltje mij wel bevalt. Wat Crackdown 2 wel biedt ten opzichte van GTA IV en RDR is dat het een échte sandbox game is, gewoon een leuke speeltuin, waarin je kunt doen wat je wilt en dan het liefst samen met vrienden. Leuk voor de spelers van deel één is dat het zich afspeelt in een gehavende versie van dezelfde stad Pacific City met als groot verschil dat zodra het nacht is, de zombies over het metropool heersen.
Nieuw voor demo’s in het algemeen is dat je in de Crackdown 2 demo achievements kan verdienen en dat bevalt achievement hoeren zoals ons wel. Er zit wel een addertje onder het gras: de demo laat je een groot deel van Pacific City zien, maar is dus wel getimed. Mocht je ervoor kiezen om de demo samen met vrienden te spelen voor achievements, dan zou ik wel afspraken maken voordat je erin duikt want na elk half uur ben je de voortgang kwijt. Het idee is wel goed, en het zorgt natuurlijk al voor een beloning die je alleen kunt verzilveren door de echte game te kopen.
Aanvankelijk was ik een beetje bang dat Ruffian Games, opgericht door veteranen van Realtime Worlds (de studio die voor het origineel tekenden) niet kon voldoen aan de hoge verwachtingen die de originele game had geschept, maar de ijzersterke demo heeft al mijn twijfels weggenomen. Nog één keertje dan…
...