Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Max: The Curse of Brotherhood is zo’n typisch spel dat onder de radar gaat: niet alleen is het voorlopig exclusief voor de Xbox One (niet handig in Nederland op dit moment) en is de Xbox 360-versie nog niet uit; het is ook een titel van de tot nu toe grotendeels onbekende ontwikkelaar Press Play én oogt op het eerste gezicht heel generiek. Een jonge jongen wenst zijn broertje van de wereld, waarna het broertje prompt opgeslokt wordt door een magisch portaal naar een andere wereld. Jongen gaat achter broertje aan en moet zijn magische kleurpotlood gebruiken om de gevaren van die andere wereld te overwinnen. Zijn we nog wakker? Nee, daar was ik al bang voor. Het ergste van alles is dat dit verre van een slechte game is, als je maar het geduld hebt om het relatief saaie begin door te komen.
Max: The Curse of Brotherhood speelt zich af in een fantasiewereld die bevolkt wordt door de slechterik, zijn onderdanen die je onmiddelijk vermoorden als ze je weten aan te raken en één spectrale mevrouw die je probeert te helpen. Het is een platformer pur sang, die wel in 3D is uitgevoerd maar altijd op het platte vlak blijft. Ik moest meteen aan Limbo denken, al gaat die vergelijking niet op als je kijkt naar de fleurige, Nintendo-achtige kleuren en omgevingen. In de gameplay zie je dat echter wel terug, want Max kan zoals gezegd niks hebben en heeft het ook vaak genoeg aan de stok met de omgevingen zelf. Alles is fysiek, dingen vallen, rollen, zwiepen en vliegen afhankelijk van wat er mee gebeurt en door die omgeving te manipuleren moet Max zien te overleven.
Wat hem moet redden is het kleurpotlood. De mogelijkheden daarvan worden per level opgebouwd, beginnend met het kunnen tekenen van zuilen die uit de aarde rijzen tot een bepaalde hoogte. In de daaropvolgende levels wordt dat uitgebouwd naar lianen, boomtakken en waterstromen, waarbij elke nieuwe toevoeging de puzzels gecompliceerder kan maken. De ontwikkelaars zijn erin geslaagd het tekenen van die zaken met een analoge stick (waarbij je dan het potlood bestuurt in plaats van Max) niet irritant te maken, wat op zich al prijzenswaardig is, waarbij ze ook nog zo slim zijn geweest om de actie in slow-motion te laten zien als je middenin een achtervolging of ander stuk vol actie zit. Er wordt niet al te veel uitgelegd, waardoor je dat gevoel krijgt als speler dat je het allemaal zelf aan het uitvinden bent terwijl de scènes gewoon precies zo zijn opgebouwd dat je eigenlijk alleen maar via de correcte methode verder kunt komen.
Dat is meteen voor mij ook het jammere aan de game; de fysieke eigenschappen van Max, de objecten in de gamewereld en de dingen die hij kan tekenen met zijn potlood werken heel goed samen en geven je vanaf ruwweg halverwege de game het gevoel dat er van alles mogelijk is, maar de puzzels die de game opwerpt doen al die mogelijkheden niet heel veel eer aan. Je moet precies doen wat de bedoeling is, want de marge om het op een andere manier te proberen (zeker in de laatste paar levels, waar je zo goed als alle mogelijkheden tot je beschikking hebt) is zo goed als nihil. Nu wordt dat wel enigszins goedgemaakt doordat er veel gebaseerd is op zwiepen, vliegen en andere kinetische activiteiten die heel gaaf zijn om te zien lukken. In dat opzicht zit de actie er wel echt goed in, althans naar het einde toe.
Minder zijn de achtervolgingen wat mij betreft. In bijna alle gevallen dat er gerend moet worden is dat omdat er een grote of meerdere kleine vijanden achter je aan rennen en dan is de truc vaak óf om precies goed te platformen óf om naast het gespring ook nog eens heel snel met je rechterstick tussendoor een platformpje of zandhoop te maken waardoor je verder kunt. Het nadeel is dat er ook in bijna alle gevallen geen ruimte is voor het kleinste foutje of de kortste aarzeling, want dan ben je af. Voeg daar aan toe dat er in veel gevallen ook nog een hoop obstakels zijn die je domweg niet kunt zien aankomen en dan is de frustratie compleet. Het is tot op zekere hoogte nog wel te verkroppen dat sommige dingen een verrassing zijn voor je als speler, maar in een vluchtscène waar je toch al perfect moet springen en pennen om niet af te gaan is dat -letterlijk en figuurlijk- dodelijk.
Het irritante is: dit komt allemaal niet zo heel vaak voor. Grotendeels is The Curse of Brotherhood een hele leuke game waarin je brein mild wordt gemasseerd en je vooral veel lol kunt hebben met het uitproberen van de puzzels die op je pad worden gegooid. Je ziet altijd alle onderdelen (want je kunt niet zomaar overal dingen gaan tekenen) die je kunt beïnvloeden en dan is het soms even pielen om de juiste dingen in de juiste volgorde te doen, maar je weet altijd naar welk einde je aan het toewerken bent. Het is wel zo dat ik als veelvuldig speler van dit soort games snak naar dat stukje dat je ook altijd achteraan in elke Mario game krijgt, namelijk het stukje waar je hersens echt kunnen kraken en al je skills moet uitdiepen om verder te komen. Oftewel: de game mist nog het laatste stukje wat mij betreft.
Dat wil niet zeggen dat deze game niet voor veel mensen amusant kan zijn: niet iedereen hoeft to het gaatje te gaan en zeker door het vriendelijke, mooie stijltje is dit ook zeer geschikt voor de jongere speler. De mechanieken zijn er, het tekenen met de stick werkt beter dan ik had kunnen hopen, het leveldesign is meer dan prima en vermoedelijk zijn alleen de irritante achtervolgingen een serieus minpunt. Maar als de mechanieken zo leuk zijn vind ik het een doodzonde om ze niet tot de grote hoogten te laten stijgen die ze verdienen. Ben je er ook zó een, dan is het misschien maar beter dat je deze game onder je radar hebt laten vallen, maar verder is Max (en zijn broertje) eigenlijk best een sympathieke peer, zeker als ‘ie wat harder leert rennen.
Max: The Curse of Brotherhood, ontwikkeld door Press Play voor de Xbox One en uitgegeven door Microsoft Studios op 20 december 2013
...
Verder lezen over Xbox One
Gaming05.05.2023
Xbox: een tragedie dat we de Xbox One-generatie hebben verloren
Gaming13.01.2022
Xbox One wordt niet meer gemaakt, PlayStation 4 wel
Technology02.06.2021
Oeps: Dolby Vision en Atmos helemaal niet exclusief voor Xbox
Technology02.06.2021
KPN komt met nieuwe extra voor Xbox-gamers
Gaming21.05.2021
Is Xbox One een flop geworden, of toch een succes?
Gaming13.12.2019
Nieuwe Xbox heet Xbox Series X en meer Game Awards-nieuws
Gaming15.11.2019
X019: Microsoft xCloud naar pc en meer Xbox-nieuws
Gaming04.05.2019