Pokémon is als serie al 17 jaar oud. Al die 17 jaar is er heel weinig gebeurd om het basisconcept van een jongere die de wijde wereld intrekt om gekke beestjes te vangen en die tegen elkaar te laten vechten. En al 17 jaar zitten we als spelers te wachten op een teken dat Nintendo begrepen heeft dat het spelen van zo’n game anders kan. Makkelijker. Leuker. Minder frustrerend. In het kort: anders dan hoe Nintendo het al 17 jaar lang doet. Maar ze hebben weinig reden gehad om iets te doen, want Pokémon was -en is- razend populair en hoeveel kleuren of edele metalen Nintendo ook wist te verzinnen, de spelers vonden het allemaal prima. Ik bestrijd dat Pokémon voor kinderen is, want daar is het veel te leuk voor, maar het was wel toe aan een gameplay-update. En die is er nu. Eindelijk.
De basis van Pokémon is onveranderd: je bent een jongeling die zoveel mogelijk verschillende Pokcet Monsters moet verzamelen om met hen tegen andere ’trainers’ te vechten en zo te bewijzen dat je de beste bent. Je moet nog steeds langs een aantal Gymleiders die je de kneepjes van het vak bijbrengen zodat je uiteindelijk de ultieme trainer kunt worden. Het aantal Pokémon neemt met elke revisie toe en ook deze keer is dat zo, want de teller komt uiteindelijk ruim boven de 700 uit en dat betekent dat je er dus wel even zoet mee bent. De methodes zijn ook niet aangepast, want je moet nog steeds de juiste ballen vinden om de moeilijkere exemplaren te krijgen en ook ruilen is een must, al is het maar om sneller groeiende monsters te krijgen. De nieuwe beestjes zijn goeddeels leuk en de toevoeging van het Fairy-type om de draken iets te temperen is zeer welkom, maar dat is niet het enige goede nieuws.
In de eerdere delen was het grootste probleem dat het allemaal zo langzaam ging. Lopen ging langzaam, het levelen van je Pokémon ging langzaam en ondanks dat er wel manieren waren om dat te versnellen kwamen die vaak te laat. Nintendo heeft het deze keer aangepakt en dus loop je na de eerste Gym weg met rolschaatsen voor de loopsnelheid en het experience share item dat ervoor zorgt dat ook de Pokémon die niet direct bij het gevecht betrokken waren groeien, zij het iets langzamer. Maar die twee dingen maken een enorm verschil in het tempo van de game en maken het mogelijk om de slogan “gotta catch ‘em all” niet als pesterig over te laten komen, zelfs al heb je zeëen van tijd om overal te gaan grasduinen voor nog niet gevangen beestjes.
Wat natuurlijk ook enorm helpt is dat X en Y er eindelijk uitzien alsof ze in deze eeuw zijn geproduceerd. Weg zijn de 16-bit graphics en daar krijg je een mooie celshaded 3D-stijl voor terug. Opvallend is hoe slecht dat overkomt in screenshots, maar kijk even naar wat video en dan zie je dat het verbazend goed werkt op de 3DS. De ‘echte’ 3D die je verwacht bij de 3DS is gek genoeg maar de helft van de tijd aanwezig; je ziet het alleen terug tijdens de gevechten. Als je rondloopt kun je de slider op je 3DS zo hoog schuiven als je maar wilt, er komt geen derde dimensie opduiken. Of het nu te maken heeft met het driekwartsperspectief dat zich niet leent voor deze manier van 3D of niet, het zal er snel genoeg voor zorgen dat het schuifje dan maar helemaal naar beneden gaat, want het werkt alleen maar verwarrend (voor jezelf én je ogen) om heen en weer te blijven gaan. Het is voor de kids, zullen we maar zeggen.
In dat opzicht kan ik meteen beginnen aan de mindere onderdelen. Ik blijf het heel vreemd vinden dat een serie die zo gericht is op de jongere medemens door Nintendo niet vertaald wordt naar het Nederlands. Het maakt gezien de verkoopcijfers niets uit, maar ik kan met niet aan de indruk onttrekken dat er nogal wat klantjes gemist worden door de Engelse taal. Ouders kunnen natuurlijk helpen, maar die moeten zich dan weer door het woud van jargon worstelen dat Pokémon met zich mee brengt. De nieuwe facetten zoals het online ruilen, het blij maken van je beeskes door ze snoep te geven en het trainingsregime dat je ze kunt laten ondergaan tijdens het spelen (allemaal op het onderste scherm) zijn leuk voor grote fans, maar ga er maar aan staan als onwetende wat een Stength Bag L precies doet, waar in het TM-menu de aanval verborgen zit die je bepaalde omgevingshindernissen laat weghalen en waarom een bepaalde steen voor een mega-evolutie zorgt.
Die evoluties zijn trouwens wel gaaf: door de grote jonges te mega-evolven kun je ze net iets sterker maar een heel stuk spectaculairder maken om te gebruiken. Het is één van de dingen die het voor serie-veteranen nog leuker maken om te spelen, maar wat mij betreft mist Nintendo toch nog steeds een klein beetje de plank door zich zo te richten op spelers die al weten wat er van ze verwacht wordt. Het is niet dat er helemaal geen hulp komt, maar er is zó veel te weten over zó veel verschillende zaken in het universum dat je als vertaler of beginnende speler al heel snel door het hoge gras de Pokémon niet meer ziet. Wellicht onderschat ik de jonge (of oude) nieuwe spelers een beetje, maar weet dit: als je dacht dat de Souls games hardcore waren, ga ze dan maar eens allemaal vangen, die Pokémon. Dan weet je het wel.
Dat gezegd hebbende mag duidelijk zijn dat dit zeer zeker de allerbeste Pokémon is die je je kunt wensen. Het ziet er eindelijk uit zoals je altijd gehoopt had, de beestenboel was nooit leuker, gevarieerder en gabalanceerder, al is het -om maar in de sfeer te blijven- geen Mega-evolutie. Om Pokémon te laten overleven op de lange termijn zal er toch wat meer gestroomlijnd moeten worden, maar laten we vooral blij zijn dat de eerste serieuze stappen nu eindelijk genomen zijn.
Pokémon X en Y, ontwikkeld en uitgegeven door Nintendo voor de Nintendo 2DS en 3DS op 12 oktober 2013
