Martijn Steinpatz
Martijn Steinpatz schrijft al jaren over games en speelt ze nog veel langer. Wil meer dan alleen standaard artikelen schrijven.
Spark, Team Ninja en oud-Capcom medewerker Keiji Inafune kwamen ergens in 2012 bij elkaar om een nieuwe game te maken. Het resultaat laat zich het beste omschrijven als ‘Fuck it’. Yaiba: Ninja Gaiden Z is onvoorspelbaar, krankzinnig, razendsnel en extreem bloederig. Oh, en er zitten zombies in. Massa’s zombies.
,,Zo. Dat was apart.” Met deze woorden sloot ik de demo van Yaiba af. Tijdens het spelen zag ik de hoofdpersoon doormidden worden gespleten, een reusachtige tweehoofdige peuterzombie op een auto voortbewegen en een andere ondode in een tankwagen worden gesmeten. De laatste scheurde vervolgens over een verhoging, vloog in de lucht en landde rechtstreeks tussen twee gigantische vrouwenbenen die als reclamebord voor een nachtclub dienden. Dat allemaal binnen tien minuten.
Yaiba is een niet zo typische zombieslasher met een niet zo’n standaard anti-held. De hoofdrolspeler is een half-cybernetische en volledige psychotische ninja. Ooit heeft collega Ryu Hayabusa hem een halve torso lichter gemaakt en daar lijkt het slachtoffer nog steeds enigszins gepikeerd over. Om zijn woede deels te koelen reageert hij zich af op hordes aan ondoden die om een of andere reden een of andere stad terroriseren. De demo was helaas niet erg scheutig met details hierover.
De game speelt als een wat lossere Ninja Gaiden Black. Je heb een zware (zwaard)aanval, een lichte (vuist)slag en je kan blokken, counteren en ontwijken. Verder heb je een cybernetisch oog voor aanwijzingen en een Ragemeter waar je bovenstaande alles supersnel en bloederig uitvoert. Verder krijg je tijdens de zwaar overdreven executies een QTE. Voer hem goed uit en je krijgt een extra wapen, in het geval van de demo een paar ondode armen voor een nunchuck.
Haak
Yaiba is op zijn best als hij creatief aan het zombie slachten slaat. De ondode vechtstokken zijn slechts het topje van de ijsberg. Onze nihilistische ninja kan een zombie letterlijk aan de haak slaan en nog letterlijker de andere levende lijken ermee om de oren meppen. Dan hebben we het niet eens over de executies, waarbij Yaiba de schedel van een ondode aan puin kopt en vervolgens zijn armen eraf rukt. De ledematen vliegen ook vrolijk in het rond – net zoals in Ninja Gaiden.
Helaas kregen we geen Ninja Gaiden stijl zombies; ondanks hun snelheid en agressiviteit zijn ze vrij gemakkelijk af te slachten. De grotere ondoden blokken weliswaar, maar niet genoeg om het je heel lastig te maken. Ondanks het brede arsenaal aan moves en mogelijkheden, kom je met lukraak knoppen rammen ook een heel eind. Het platformgedeelte is nog simpeler; een eenvoudige druk op de knop doet al het werk.
De demo spreekt over een pre-alpha versie, dus een definitief oordeel kunnen we niet geven. Het is zeker de meest krankzinnige game die ik in tijden heb gespeeld. Zelfs Suda 51 kan hier niet aan tippen. Ik vrees alleen dat als er niet meer variatie en uitdaging in de game komt Yaiba: Ninja Gaiden Z niet meer dan een vermakelijk tussendoortje blijft. Hou hem in ieder geval in gedachten. Yaiba begint ergens in eerste kwartaal van 2014 met slachten.
...