Wat is het toch met de VS en games? Het land van de oneindige vrijheid lijkt niet zo goed op te kunnen schieten met games. Ondanks dat er veel ontwikkelaars en uitgevers in de VS zitten, en er dus een aanzienlijke economische sector is, is er meer haat dan liefde voor games. Zowel van Burgers als de overheid. Iets wat best wel vreemd is, zeker als de standaard argumenten -zie alinea 2- nooit bewezen zijn met een alles overrompelend onderzoek. Is het een fobie voor een nieuw medium die na verloop van tijd weg gaat, of zit er toch meer achter?
Geweld en games. Ik geef toe, er is al meer dan genoeg over gezegd maar helaas blijft het onderwerp terugkeren. Games veroorzaken nu eenmaal geweld, aldus het standaard argument. Honderden, zo niet duizenden slachtoffers per jaar, uiteraard zijn het de games, wat anders? De wapenwet!? Hoe kom je erbij! A weapon doesn’t choose to kill, the one who wields it does. Ja, daar kan ik mee akkoord gaan, maar als die persoon zo makkelijk aan een wapen kan komen, dan is de kogel al snel door kerk, of in dit geval door de game. Want laten we eerlijk zijn, games zijn moordsimulatoren die gebruikt worden als training.
Dan is het ook niet zo vreemd dat er mensen zijn die, nadat hun wetsvoorstel door het gerechtshof van tafel wordt geveegd, zeggen dat gamers geen inspraak hebben in dat soort zaken. Het ging in dit geval om een wetsvoorstel voor een verbod op verkoop van gewelddadige games aan minderjarigen, nog een enigszins nobel plan, maar volgens het hof in strijd met de (Amerikaanse)grondwet. Maar dat even terzijde, het ging er namelijk om dat gamers geen inspraak in dit soort zaken zouden mogen hebben, daar zouden ze niet intelligent, verstandig, volwassen en meer van dat soort termen, genoeg voor zijn. Akkoord, het stereotype komt inderdaad niet over als een groot filosoof.
Omdat gamers duidelijk geen filosofen zijn -volgens het stereotype en bovengenoemde persoon- is het dan ook niet vreemd dat er een petitie wordt begonnen om DMC: Devil May Cry uit de schappen te halen. De game zou zijn voorgangers niet ‘waardig’ zijn. Of bij die voorgangers ook DMC2 zit betwijfel ik, anders zou het verhaal flink geloofwaardigheid verliezen. Maar het lijkt erop dat het meer is dan aanstel, ook ik heb moeite met het accepteren van een zwartharige, anarchistische Dante. Ik ben benieuwd hoever ze komen met deze petitie, misschien dat ik ook teken, maar dan moet ik wel eerst DMC gaan spelen, want dat zwarte haar doet blijkbaar weinig tot niets af aan de ervaring.
