Als ik nou één ding niet had verwacht in 2012 dan was het om in de laatst mogelijk releaseweek van het jaar nog een game van het jaar-kandidaat te spelen, ten eerste omdat zoiets bijna nooit gebeurt en ten tweede omdat ik helemaal geen hoge pet op had van Far Cry 3. Ik heb de game gespeeld op Gamescom maar die demo (multiplayer) deed mijn hartje niet sneller kloppen en aangezien ik de andere Far Cry games niet gespeeld had en ook niet het idee had dat ik iets miste heb ik -ik geef het toe- Far Cry 3 mentaal afgeschreven zonder de singleplayer te proberen. Oh, wat een fout. Want wat is dit een fantastische game: een open wereld shooter die zo ongeveer alles goed doet. Met een ongeïnspireerde multiplayer, dat dan weer wel.
The Good
De Far Cry games hebben altijd bekend gestaan als werelden waarin er van alles kon gebeuren, ook als dat vaak niet helemaal de bedoeling was. Zo ook in Far Cry 3, want het eiland waar Jason Brody op terecht komt nadat hij met zijn vrienden gekidnapt wordt door piraten leeft op alle fronten. De piraten, de originele eilandbewonders en natuurlijk het meer of minder gevaarlijk dierenrijk dat Rook Island bevolkt. Nadat je eenmaal ontsnapt bent en de vrijheid krijgt om te doen wat je wilt stapelen alle systemen die de game heeft zich op elkaar zonder om te vallen en dat is Far Cry 3’s grootste prestatie. Zo is het eiland in eerste instantie helemaal vijandig, waar je iets aan kunt doen door piratenposten te ‘bevrijden’. Heb je dat gedaan, dan kun je vrijer bewegen en komen er op die post een fast travel-punt en alternatieve missies vrij, zoals racen, het met een mes vermoorden van piratenkapiteins en de jacht op exotische dieren.
Om precies te zien wat er allemaal te beleven valt in een gebied moet je ook radiotorens beklimmen en van daaruit heb je een goed uitzicht over het gebied (en een ingevulde kaart) en vaak de mogelijkheid om richting een andere missie te gaan, plus de toegang tot bepaalde wapens. Die (en bijbehorende upgrades) kun je ook kopen, met het geld dat je verdient met het beroven van ‘bevrijde’ piraten en het vinden van de her en der gevonden schatten. Maar die moeten in je rugzak, die klein begint en je moet upgraden door huiden te gebruiken. En dus moet er gejaagd worden, zodat de rugzak en alle andere draagmiddelen zoals kogels, pijlen en granaten (je moet zelfs je vier wapenslots verdienen door te jagen) bij elkaar te sprokkelen en tussendoor moet je dan ook nog planten verzamelen en mengen om jezelf te kunnen helen of voor een korte periode sterker te maken.
Maar dan begint de pret, want terwijl je in een langs de weg gevonden auto vlucht van een patrouille piraten die je nu achterna zitten kun je zomaar een beer bijna aanrijden, tegen een boom knallen om vervolgens te zien hoe de beer je gestopte achtervolgers oppeuzelt. Of kun je een piratenpost helemaal vanuit de bosjes gestalkt hebben en dan tot je verbazing zien dat een groepje eilandrebellen uit zichzelf aanvallen, waarna je alleen nog maar het slot van het tijgerhok hoeft af te schieten om de chaos compleet te maken. Iedereen die de game speelt zal een aantal van dit soort verhalen hebben, gewoon omdat er altijd dingen gebeuren die je niet zag aankomen, op de meest positief mogelijke manier.
Een groot gedeelte van Far Cry 3’s succes in dat departement heeft er mee te maken dat alles leuk is om te doen: het schietgedeelte wordt door het goed gekozen arsenaal en de AI van de tegenstanders nooit saai. Als je het stilletjes wilt doen kan dat ook prima, waarbij duidelijk is of je gezien wordt of niet en wat je daaraan kunt doen. De dieren; de planten; de schatten en de vehikels die je gebruikt om van hot naar haar te komen; ze zijn allemaal leuk om mee bezig te zijn en meestal is elke speelsessie een aaneenschakeling van toevalligheden die aan elkaar gerijgd worden doordat actie A je op plek B brengt waar missie C gedaan kan worden, en dat allemaal zonder tegengehouden te worden door onnodige barrières zoals Ubi’s eigen Assassin’s Creed 3 dat bijvoorbeeld wel doet.
The Bad Less good
Het is je misschien opgevallen dat ik het nog niet over het verhaal heb gehad. Dat is geen toeval, maar ik moet me wel meteen haasten door erbij te zeggen dat het verhaal niet per sé slecht is. Sterker nog: er zitten een aantal hele memorabele karakters in (slechterik Vaas voorop.) Wat die verder doen is echter niet al te interessant en de kans die de game heeft om met het concept te spelen van de rijkeluiszoon die door magische tattoos opeens verandert in een killer terwijl er allemaal rare dingen gebeuren en het niet helemaal duidelijk is wat realiteit is en wat niet, wordt helaas niet genomen. Wel slim is trouwens dat progressie in het verhaal je de mogelijkheid geeft om vaardigheden vrij te spelen die je hebt verdient met je algemene progressie. Je krijgt dus apart punten om dingen bij te leren (waarbij je én niet hoeft te kiezen welke skill tree je gaat volmaken én je tot het einde handige dingen blijft vrijspelen) maar om die te kunnen gebruiken zul je wel af en toe een stukje van het verhaal moeten spelen. Briljant. Wacht, ik was mindere dingen aan het noemen.
De multiplayer. Niet onbelangrijk als je deze game zou moeten kopen en daarmee een game als Halo 4 of Black Ops 2 zou moeten laten liggen, want dan moet er wel genoeg te spelen zijn op de lange termijn. Tja, daar gaat Far Cry dan toch een beetje nat, want ondanks dat de basis van het schieten niet slecht is zijn de verschillende modi die de multiplayer heeft ten eerste niet lang zo innovatief als de concurrentie of de single player en ten tweede dunbevolkt en (althans de PC-versie) vreselijk laggy. De dingen die het anders doet zoals de mogelijkheid om je teamgenoten sterker te maken door te schreeuwen en de manier van het oprapen van je teamgenoten werken halen me niet over om dit veel te gaan spelen. Datzelfde geldt voor de co-op modus, die per sé met meer man gespeeld worden en die de vrijheid van de single player inruilt voor wat meer structuur. Het is net als de competetieve multiplayer wel OK, maar ook niet meer dan dat.
The Ugly
Mijn god, wat is Far Cry 3 mooi op een goede PC. Het testmonster in huize GC liet zien dat hoewel de Xbox 360 en PS3-versies er niet verkeerd uitzien ze bij lange na niet kunnen tippen aan een gepimpte PC. De details en de levendigheid van de jungle worden zo ongeveer verdubbeld en dat maakt het bij tijd en wijle een soort van Expeditie Robinson-simulator, op die momenten dat er verder niet zoveel gebeurt en je gewoon aan het genieten bent van een zonsondergang. Ik ben toch meestal het type van ‘niet zeuren, meters maken’ als ik in een game zit, en dan zeker eentje met zoveel icoontjes op de radar die vragen om ontdekt te worden, maar ik heb me er echt af en toe op betrapt dat ik stilltjes aan het kijken was naar de pracht. Geweldig.
Dan Uplay. Ik heb er zelf geen last van gehad, maar veel spelers hebben zeker de eerste dagen dat de game verkrijgbaar was nogal wat problemen gehad met het kunnen spelen van hun game. Nu heeft Ubisoft een rijke historie van het boos maken van de betalende klant met allerlei DRM-maatregelen en de hoop was deze keer dat het gebruik van Uplay dat leed zou verzachten. Is helaas niet helemaal goed gegaan, maar de eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat er maar weinig games zijn geweest in het voorbije jaar die een vlekkeloze lancering hebben gehad in combinatie met welke servers dan ook. Daarbovenop komt dan de intussen uitgekomen patch die de grootste missers in de game heeft gerepareerd. Hoe vet ik Far Cry 3 ook vind: niet OK, Ubisoft. Of welke ontwikkelaar dan ook. Ik heb het al te vaak moeten zeggen dit jaar: maak nou verdomme eens een game af voordat je ‘m begint te verkopen.
Conclusie
Mijn grootste frustratie met open wereld-games was altijd dat de delen minder waren dan de som, maar dat is hier niet het geval. Dat betekent per saldo dat ik elke keer dat ik me iets voorneem in Far Cry 3 ergens anders uitkom en dat op geen enkel moment erg vind. Sterker nog, van mij had er nog een eiland in de game mogen zitten, meer beesten om te jagen, meer wegen om af te jakkeren op een trike, meer kampen om te bevrijden en meer gelukkige toevalletjes die mijn ervaring op Rook Island tot de meest memorabele zonvakantie hebben gemaakt die ik ooit digitaal heb mogen ervaren. Als je het prachtig vindt om in een game rond te lopen en constant verrast te worden door de wereld waar je inzit dan ben je gek als je deze game niet zo snel mogelijk in je apparaat stopt. Als je het prachtig vindt om in een game rond te lopen en constant verrast te worden door de wereld waar je inzit dan ben je gek als je deze game niet zo snel mogelijk in je apparaat stopt.
Far Cry 3, ontwikkeld en uitgegeven door Ubisoft voor de PC (getest), Xbox 360 en PS3 op 30 november 2012
Deze game is getest op een HP Pavilion HPE H9 Phoenix Desktop PC.
