Dat Call of Duty: Black Ops 2 vermoedelijk de best verkopende shooter van het jaar gaat worden, daar zullen de geleerden het snel over eens zijn. De vraag is echter of dat terecht is, want we kunnen wel allemaal Activison’s serie blijven kopen, omdat we en onze vrienden dat al jaren doen, maar als je met een steeds slechter produkt aan het spelen bent is dat op termijn geen goed idee. En de pers is de serie in dat opzicht sowieso zat: altijd hetzelfde verhaal, altijd weer records verbreken, het is geen indie underdog of artistiek geniaal stuk entertainment dat je in de kern kunt raken. Het is gewoon een ontzettend solide multiplayershooter die alle jongens een volwassenere vorm van oorlogje spelen op het schoolplein geeft. En het wordt elk jaar weer beter, ook dit -kritieke- jaar.
Het gaat er dit jaar voor Call of Duty en Treyarch om. Kan de krimp voorkomen worden in het spelersbestand terwijl je als ontwikkelaar toch weer iets nieuws weet te brengen? Je mag natuurlijk niet te veel afwijken van waar het om draait; competitie staat voorop, want daar is de serie groot mee geworden. Gelukkig heeft Treyarch zich dat ook gerealiseerd en is er aan heel veel gerommeld, maar niet de solide basis van de Call of Duty multiplayer. We hebben op Firstlook een aantal potjes kunnen spelen die dat onderstreepten, maar ook lieten zien dat er wel degelijk een heel aantal dingen ten goede veranderd zijn.
Het allereerste en wat mij betreft belangrijkste is het nieuwe superflexibele ‘pick 10’-systeem, dat bepaalt dat je niet alleen maar keuze uit welk hoofdwapen, tweede wapen, attachments, granaten en twee perks je meeneemt naar het slagveld, maar dat er allerlei varianten mogelijk zijn. Alles in je ‘normale’ setup komt op een totaal van tien punten, maar als je nooit je pistool gebruikt, zelden granaten gooit en ook geen attachment op je wapen hoeft kun je die punten die daardoor vrijkomen gebruiken om bijvoorbeeld een extra perk uit dezelfde categorie te kiezen, of twee hoofdwapens, waarbij je voor dat soort uitzonderingen een extra punt betaalt. Je kunt doen wat je wilt, zolang je totaal maar op tien punten (of lager) blijft.
Tijdens de potjes Kill Confirmed, Hardpoint (zeg maar King of the Hill) en Team Deathmatch die we speelden kwam ook direct de verandering van killstreaks naar scorestreaks aan het licht: waar ik persoonlijk niet zo’n massamoordenaar ben maar wel vaak objectives, assists en dat soort dingen doe kreeg ik nu opeens -veel vaker dan in eerdere delen- de toegang tot mijn UAV of zelfs hogere streakbeloningen. Ik kan die ontwikkeling dus alleen maar toejuichen. Het hielp wellicht ook dat mijn kleine team alle drie de potjes heeft gewonnen (onbelangrijk, ik weet het, maar op je langzame 35e voelt dat heel goed) dus misschien dat mijn visie iets gekleurd is.
En ja, kleine teams zijn wel zo leuk, moet ik zeggen. Multiteams is in andere shooters al lang gewoon, maar voor Call of Duty is het een noviteit en ook hier wordt de game sterker gemaakt: als je 3v3v3v3 speelt kun je niet meer de Rambo gaan uithangen en krijgt de game ondanks het niet aflatende tempo toch een tactischere component, vooral als je met onbekenden in een team zit die niet op elkaar zijn ingespeeld. Je wordt door niet aflatende kogelregens gedwongen om echt samen te blijven en elkaar in de gaten te houden, want als één team het doet en de rest niet is het automatisch voorbij.
In Hardpoint maakt het trouwens helemaal niks uit wat je als team doet, zo leek het, want als onze sessie een goede indicatie is van hoe dat gaat zijn wordt het denk ik niet zo populair. De enorme chaos voelde iets té waanzinnig aan, in ieder geval in het level waar we op speelden (een groot jacht.) Doordat de toegang tot het te bezetten gebied in dezelfde lange paden en kleine gangen liep waar iedereen langs moest werd je ontstellend vaak neergeschoten terwijl je onderweg was naar het gebied. Wellicht dat er nog getweakt gaat worden aan de modus maar ik was er in elk geval niet kapot van.
Maar eerlijk is eerlijk: een uur spelen is niet genoeg om echt een goed beeld te krijgen van wat er precies allemaal nieuw is in zo’n game. We hebben helaas niet kunnen zien hoe makkelijk het is om een toernooi te regelen, achteraf compilaties te maken van games die gespeeld zijn en alle andere nieuwigheden die er toe moeten leiden dat Black Ops 2 de shooter wordt die zich het beste leent voor e-sports, want daar wil men wel naar toe. Terecht trouwens, en als alles dat verteld werd ook echt zo gebruikersvriendelijk gaat zijn zal die ambitie ook gaan uitkomen.
Met extra prestiges (tot tien) en een andere methode van levelen die je unlocks en challenges niet aan je karakter hangen maar gewoon aan je materiaal is de game er op gemaakt om tot in den treure gespeeld te worden. En geloof me: dat zal gebeuren. Want we kunnen wel over zombies of de single player campagne praten (nou vooruit: zombies krijgt een hele eigen campagne en de single player ziet er weer als vanouds goed uit) maar uiteindelijk is de motor van deze serie de multiplayer, en de veranderingen zijn op het eerste gezicht weloverwogen en positief voor spelers, of het nu e-sports fanaten zijn of ‘gewone’ jongens als ik die gewoon af en toe een potje willen spelen zonder al te veel uitgescholden te worden.
