Het is weer zover; het jaarlijkse onderonsje der consolevoetbalspellen in het najaar. Pro Evolution Soccer (PES) tegen FIFA wel te welteverstaan. PES tegen FIFA. Konami tegen EA. Ronaldo tegen Messi. Elk jaar weer vragen we ons af: welke is beter? Inmiddels zal de stand gelijk zijn; na een flinke achterstand heeft FIFA al een paar jaar de leiding en het is maar de vraag of Konami met PES een inhaalslag kon maken. Ondertussen beschimpen puistige jongeren zich op het schoolplein: “FIFA is echt wel de bom” of “Nee man, PES schopt de kont van FIFA.” Echte fankampen waren er de laatste paar jaar niet echt meer, omdat elke PESser zich niet serieus wijs kon maken dat het beter was dan FIFA. Het enige dat restte om niet de vernedering te ondergaan van het overstappen naar de vijand was om dan maar alle voetbalspellen te negeren. Dat laatste deed ik. Maar nu is het ronde 2013 en laat Konami gelukkig zien dat het niet compleet knock-out is…
The Good
Om maar met de spreekwoordelijke deur in huis te vallen: het is goed. Het is beter. PES is niet langer ziek van zelfoverschatting maar Konami heeft de gelofte eindelijk ingeleverd: ze zouden flinke stappen gaan maken, en dat is ook precies wat ze gedaan hebben. Ik dacht altijd al dat het aan mij persoonlijk lag dat ik de laatste jaren niets meer met het spelletje kon. Elke bal die ik passte of schoot of elke beweging die ik maakte: de bal deed niet meer wat ik wilde. Ik dacht altijd dat het allemaal iets te realistisch geworden was, maar gelukkig sprongen de diverse games-sites me bij: de gameplay was ook flink achteruit gegaan en het gevoel van controle over de bal was weg. Welnu: dat is helemaal veranderd! Ik scoor weer! Mijn hoogst intelligente passjes komen daadwerkelijk aan, hoera! Ik krijg nog altijd een flink pak slaag van de computer op hard, maar ik vind het niet erg meer, want: ik heb het gevoel dat ik er iets van kan maken.
Het arcadegevoel komt nooit terug, dat station zijn PES en FIFA allang gepasseerd, maar oefening baart kunst en de mogelijkheden zijn ongekend. De Master League blijft een mooie enkelspeler modus om je spel verder te ontwikkelen, mocht je geen vrienden of handige Golden Retriever hebben om samen mee te spelen. De online modus werkte prima; weinig tot geen lag meegemaakt, waar mijn draadloze verbinding toch nog wel wat te wensen overliet. Voor mijn gevoel is het spel iets langzamer geworden, hetgeen de controle en speelbaarheid zeker ten goede is gekomen. Ik ben blij, heel blij!
Er is genoeg tijd te verliezen in het verzamelen van ‘namen’, items etc. etc. O ja: het haar van Christiano Ronaldo ziet er ook goed uit..
The Bad
Anaal Nathrakh ken je dat? De meesten zullen het niet kennen. Het is een Britse metalband. Niet dat dat ter zake doet, maar je zal fronsend kijken en denken: “wat een debiele naam?!” Dat dacht ik ook herhaaldelijk als ik het Nederlands elftal weer eens de grasmat op liet lopen. Het moet toch niet zo moeilijk zijn om –als je de licenties niet hebt- Sneijder ‘Snuuder’ of iets dergelijks te noemen? De namen zoals ik ze nu af en toe voorbij zien komen zijn zo bizar dat ik me afvraag wie hier tijd te veel (of te weinig) heeft gehad. Ik weet niet of het een gerechtelijk ding is, maar een anoniem Nederlands elftal zonder echt lijkende namen en lijkende spelers zal de gemiddelde youngster die zich wil identificeren met zijn helden geen goed doen.
Ik denk ook dat – enkele jaren geleden toen PES vele malen beter was dan FIFA (en FIFA eigenlijk niet verdiende gespeeld te worden) – FIFA vroeger veel verkocht door de licenties die men had. Maar enfin, dat zal nooit veranderen en een ieder zal voor zichzelf uit moeten maken hoe belangrijk hij of zij dat vindt. De fysieke, anatomische bewegingen van de spelers zijn niet zo gelikt als bij FIFA, evenals de gelijkenissen van de spelers, al blijven de verschillen marginaal.
The Ugly
Shingo “Seabass” Takatsuka is sinds jaar en dag de man die hoofdverantwoordelijk is voor de PES serie en het is dan ook schrijnend om te zien hoe het spel zijn oude vorm heeft terug gevonden nu er een andere trainer aan het roer is. Misschien had Konami dat wel nodig. want je vraagt je af waarom ze een kritisch bejubelde game zo hebben laten afglijden. Maar goed: dat is voor goed verleden tijd. Een ander ding dat me echter van het hart moet zijn de laadtijden. Die zijn lang. Heel lang. Niet dat dat bij FIFA niet zo is, maar ik vind het evengoed vervelend.
Af en toe vraag ik me wel eens af wat belangrijker is. De realistische presentaties met Champions League hymne, al die graphics, of het lekker snel spelen en weglaten van laadtijden en onnodige knopdoorduwsessies. Een ‘lite’ optie om aan te vinken zou ik dan erg prettig vinden. Na één keertje ken ik het meestal wel en het zorgt het er alleen maar voor dat je met je kameraad voor de TV zit en herhaaldelijk op de knop zit te rammen onder het gemompel van “ja ja ja ja, ik weet het, ik wil spelen.” Maar genoeg gezeurd: we willen PES in ieder geval weer spelen en dat is wat telt!
Conclusie
PES is back, en gelukkig maar! Er is weinig specifieke reden meer -als je de licenties van de namen etc. buiten beschouwing laat- om voor FIFA of PES te kiezen; er is geen absolute winnaar. Ik zou zeggen: ga naar de plaatselijke speelgoedwinkels en speel ze eens allebei (beide games zijn wel ergens speelbaar). Speel en kies uiteindelijk degene die beter voor jou aanvoelt en waar je dus ook makkelijker geneigd bent tijd in te stoppen om beter te worden. Want, zeg nou zelf: uiteindelijk gaat het toch om één ding toch? Winnen!
Pro Evolution Soccer 2013, ontwikeld en uitgebracht voor de PS3 (getest) en Xbox 360 door Konami op 20 september 2012
