Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Raiden. Hideo Kojima’s grapje dat ontzettend veel spelers in het verkeerde keelgat is geschoten. De man waarmee je tegen wil en dank het grootste gedeelte van MGS2 mee hebt gespendeerd, maar vermoedelijk ook de man die zich gerevancheerd heeft in MGS4, toen hij zonder te zweten een hele kudde Metal Gear Gekko’s doormidden heeft gesneden met zijn katana. Want hoe cool was dat? Zo cool, dat het Kojima Productions en Platinum Games bij elkaar heeft gebracht om een hack’n’slash-variatie op Metal Gear te maken met hem in de hoofdrol. Maar hoeveel cool blijft er over als je zelf moet sturen en de hand van Hideo er niet meer is om alle bewegingen tot in de puntjes te choreograferen? Best nog wat, zo blijkt na een speelsessie.
Wat je meteen doorkrijgt als je eenmaal een controller in je hand hebt is dat dit een Platinum Games productie is: hoe Raiden springt, rent en met zijn zwaard zwaait kan maar door weinig partijen zo goed eer aangedaan worden als door hen. De snelheid zit er goed in en het doormidden snijden van vijanden en stukken van het level is best even wennen, omdat je met de rechter analoge knop moet sturen hoe je gaat hakken door te roteren en dan diezelfde knop moet bewegen om je zwaard te bewegen. Dat maakt het lastig om op een snelle manier precies te kunnen slicen en dicen maar gezien de verbetering die was opgetreden aan het einde van mijn speelsessie van een half uur zal dat goed kunnen wennen.
De methode die gebruikt is om je neit constant alleen maar in slowmotion te laten snijden is door het gebruik daarvan te beperken aan de hand van een meter die je opvult door gewone aanvallen te doen. Werkt prima en zorgt er ook voor dat de overkill vermeden wordt met de snijmomentjes, zodat het niet lam aanvoelt als er zo’n moment komt dat normaal als niet-speelbaar filmpje wordt getoond maar waarin je nu zelf kun snijden. Die momenten worden bewaard voor het einde van bossfights en andere momenten die het verdienen en maken zo dat het ‘jezus wat een badass is die Raiden toch’-gevoel overeind blijft.
De reguliere vijanden spelen zich voornamelijk als een typische hack’n’slash met het verschil dat Raiden niet te beroerd is om gevallen wapens te pakken en te schieten en dat ook bepaalde delen van de achtergrond te snijden zijn, zoals bijvoorbeeld pilaren of hekken. Je kunt niet alles doormidden snijden (de producers hebben gezegd dat ze dat hebben geprobeerd maar dat het elke vorm van level design vernietigde) maar wel genoeg om te kunnen kiezen hoe je naar een bepaalde plek gaat of hoe je een situatie oplost. De game ziet er ondanks de power die nodig is om dat allemaal te kunnen berekenen goed uit en zal ook -zoals dat hoort bij Platinum Games- gewoon supersmooth 60 frames per seconde halen, zodat je altijd ziet wat er precies gebeurt. En er gebeurt zat.
Wordt dit de best uitziende Metal Gear die er is? Nee. Het wordt in elk geval een Gaiden, of side story, zoals ze dat in Japan noemen: een verhaal dat zijdelings verband houdt met het grote verhaal van Snake in Metal Gear. Het zal ook wat stealth-elementen hebben, maar de aanpak van Raiden is in deze kwestie zo anders dan die van Snake dat je er niet van moet opkijken als het meer actie dan wat anders is. En eigenlijk vind ik dat wel prima zo. Dit wordt gewoon een hele gave Platinum Games hack’n’slash die zich toevallig in het Metal Gear universum afspeelt. En ik weet niet hoe het met jullie zit, maar mij kunnen zich niet genoeg dingen in het Metal Gear universum afspelen.
...