De mensen die het nieuwe avontuur van Lara Croft aan de man moeten brengen hebben een lastige tijd achter de rug: slecht gevallen uitspraken over de bijna-verkrachtings-scène in de game die ertoe zou moeten leiden dat je voor Lara wil zorgen hebben het gesprek rondom de Tomb Raider-reboot geen goed gedaan. Sterker nog: ik heb een beetje het idee dat mensen vergeten dat de game die achter de controverse zit er gewoon heel veelbelovend uitziet en dat we ons misschien best mogen gaan verheugen op de nieuwe Lara. Na een stuk van de game gespeeld te hebben is dat laatste bij mij in elk geval wel het geval, want ondanks een paar wenkbrauwfronsende momenten heb ik genoten van haar lijdensweg.
De demo die ik op Gamescom van Tomb Raider speelde is het begin van de game, waar Lara net bij haar positieven is gekomen na de schipbreuk. Het laat goed zien in hoeverre dat de cirkel helemaal rond is gekomen en Tomb Raider zich laat inspireren door de Uncharted serie. De manier waarop Lara zich rond de wrakstukken beweegt heeft al het goede van Naughty Dog’s serie in zich. Ook het slechte trouwens, want je gevoel van inbreng in wat er gebeurt is niet altijd even groot, maar het visuele spektakel dat je ervoor terugkrijgt is het wel waard. Het viel sowieso op hoe ontstellend goed deze game er uit ziet, want of ik nu probeerde op het kapotte vliegtuig te klimmen of te jagen op de arme herten die in het bos rondrenden, alles is atmosferisch en erg mooi neergezet en het feit dat er geen enkele interface-onderdelen zijn te zien als ze niet noodzakelijk zijn vind ik prachtig.
Na dat eerste stukje word je handje een beetje losgelaten en nadat je een pijl en boog vindt en op zoek moet naar eten kun je zien dat het bos op zich een belangrijk onderdeel van het spel zal gaan worden. Je kunt daar experience verdienen voor het nieuwe progressie-systeem dat ervoor moet zorgen dat de groei die Lara doormaakt, van bang meisje tot Tomb Raidende badass in de loop van het spel ook voor de speler tastbaar wordt. Het doet dienst als centraal punt van waaruit je de andere gedeeltes van het eiland (althans ik meen dat het een eiland is) kun bereiken en je mogelijkheden uitgebreid kunnen worden, zowel in acrobatisch als in wapentechnisch opzicht. De uitleg in het spel van dat gebied en wat je moet doen om te overleven is echt goed gedaan en zal je zeker als je van herten houdt niet in de koude kleren gaan zitten, maar nadat Lara wordt gepakt, vrijkomt en verder moet met handwapens onstaat meteen het Uncharted-dilemma.
Want wat als ik heel cinematisch een karakter heb neergezet met zwakheden, hoe raar is het dan om datzelfde karakter met een shotgun al rennend mensen omver zien te schieten? We kregen door de producers ook nog een stukje te zien van een stuk dat verderop in Tomb Raider zit waarin het bovenstaande zo’n raar contrast vormde met het stuk dat ik binnen een half uur zelf kom spelen dat het bijna twee verschillende games leken. Als ik ergens bang voor ben, dan is het dat de makers die progressie niet goed hebben ingeschat en dat die vreemde spagaat ook bij Tomb Raider zal ontstaan. Het zou enorm jammer zijn, want het stuk dat ik wel onder controle had belooft echt heel veel goeds voor de serie. We hebben nog tot begin volgend jaar, dus ik zie het niet donker in.
