Ik ben echt ontzettend fan van de eerste Lost Planet. Ik weet niet of het de setting in combinatie met mechs, grote beesten en de platformactie was, maar ik heb die game helemaal kapotgespeeld. En ondanks dat de game wel degelijk problemen had (als je eenmaal op de grond lag was het vaak frustrerend om weer overeind te komen) zaten er gewoon heel veel ingrediënten in die mij aanspraken. Ik kan je ook niet zeggen hoe teleurgesteld ik ben geweest over het waardeloze tweede deel, dus toen ik hoorde dat een westerse ontwikkelaar (Spark Unlimited) deel drie ging maken zakte de moed me in de schoenen. Nu dat ik een stuk gespeeld heb kan ik melden dat dit een prima game lijkt te worden. Geen Lost Planet, maar een prima game.
Lost Planet 3 heeft weinig meer te maken met de eerdere twee titels, behalve de aanwezigheid van de sneeuw en de Akrid, de vijanden met oranje gloeiende zwakke punten. Het verhaal, waarbij je als Jan met de pet (ok, Jim) wordt neergezet die gewoon probeert zijn brood te verdienen met het boren naar energiebronnen, lijkt in deze Lost Planet in ieder geval weer de boventoon te voeren in plaats van het ‘Monster Hunter met geweren’-principe van het vorige deel. De demo die ik heb gespeeld is vermoedelijk een van de eerste stukken uit de game en laat je gewend raken aan de (intens langzaam bewegende) mech waar je mee rondloopt over de ijzige vlakten van ijsplaneet EDN 03.
In eerste instantie heb ik wat kleinere vijanden gepakt buiten mijn mech (er zitten geen echte wapens op, als echte mijnmachine) door afwisselend te schieten en Quick time Events te moeten doen (elke keer dat een vijand dichtbij komt, leek het wel, al kan dat aan mijn incapabele handjes op de controller hebben gelegen) kom je bij de plek waar er geboord moet worden. Tot niemands verrassing komt er op het moment dat je wilt beginnen een grote Akrid op de proppen die je moet verslaan. Vergeleken met de eerdere games kun je veel beter bekomen van een gemaakte fout (het eeuwige struikelen is afgelopen) maar verder was het grotendeels vergelijkbaar met eerdere Lost Planets en -vermoedelijk niet toevallig- had het gevecht wel iets weg van de eerste boss die je in de eerste Lost Planet moet verslaan. Het was OK, maar op de één of andere manier heeft het me niet kunnen grijpen, wellicht door het trage tempo, zowel in de mech als daarbuiten.
We kregen ook een ander stuk voorgespeeld door een Capcom-vertegenwoordiger, waar je een verlaten basis moet verkennen, maar dat was meer Dead Space dan Lost Planet. Het belangrijke aan die basis was dat die er helemaal niet had mogen zijn (het idee is dat de mensen op EDN 03 denken dat ze de eerste op die planeet zijn, terwijl later blijkt dat dit verre van het geval is) maar het sfeertje dat werd neergezet was ontzettend survival horror, met donkere stukken, trucjes met het licht en opeens bewegende delen van de basis. Het is wel grappig dat Lost Planet deze kant uitgaat, terwijl Dead Space zich deels naar een sneeuwlokatie heeft verplaatst, dus als je dit interessant vindt heb ik nog een leuke game voor je.
Ik ben een beetje in dubio over deze game, om heel eerlijk te zijn. Ik waardeer de terugkeer naar het verhaal en ik denk dat de ‘The Thing’-invloeden misschien wel een positieve impact zullen hebben op wat er allemaal gebeurt, maar aan de andere kant was er niks gaver dan in Lost Planet tijdens vlotte gevechten geconfronteerd worden met grote vijanden, die je dan kon overleven door een mech in te duiken en goed gebruik te maken van de wapens en mogelijkheden die die mechs allemaal hadden. Grote gedeeltes daarvan kan ik niet ontdekken in wat ik heb gezien van Lost Planet 3, wat twee dingen kan betekenen: ófwel ontwikkelaars Spark Unlimited houden een groot gedeelte van de game achter om me te verrassen, ófwel de Lost Planet die ik kende is gewoon niet meer. Ik wacht het af en al valt het tegen, ik heb altijd nog EX Troopers om het goed te maken.
