Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Hoe moet je in Godsnaam een gaming PC recenseren als je dat niet op wekelijkse basis doet? Wat weet ik nou van benchmarks, moederborden, SLI setups en de mate waarin ik een monster van een PC kan overklokken? Helemaal niks dus. Maar dat was het idee ook niet toen ik aan HP vroeg of ze me hun gaming PC, de Phoenix, wilden sturen. Ik wilde weten of ik -groot fan van de simpel op te zetten consoles- op een net zo simpele manier een voorschot zou kunnen nemen op de volgende generatie games, in ieder geval in grafisch opzicht. In het kort: als ik dat ding uit de doos haal en aan mijn TV hang, wat kan ik dan verwachten?
Laten we beginnen met de open deur: een complete PC kopen bij HP is natuurlijk niet de goedkoopste optie. Als je ooit op Tweakers bent geweest weet je dat het met zorg samenstellen van je systeem veel meer power voor je geld oplevert. Maar dan heb je weer gedoe en moet je zelf gaan bouwen, precies waar we voor deze exercitie geen zin in hebben. Ietwat problematisch in dit verhaal is -als ik de cijferjockeys op het internet goed begrijp- dat zelfs in het grote aanbod van voorgebouwde gaming PC’s de Phoenix het niet zo goed doet. In benchmarks komt het apparaat vaak achteraan qua performance vergeleken met evenveel kostende apparaten. Ergo: als je alleen maar interesse hebt in een PC waar je alleen maar mee wilt gamen en je wil zo veel mogelijk power er uit trekken als je maar kunt, moet je verder zoeken. De cijfers liegen niet.
Ik heb als vergelijkingmateriaal mijn Xbox 360, een PS3 en een 4 jaar oude Mac, dus zal ik sneller onder de indruk zijn, zou je zeggen. Is ook zo. Maar als je doel is om een PC te halen die je bij je TV neerzet als entertainment-alleskunner dan heb je het met de Phoenix goed getroffen. Wat het systeem namelijk mist in brute kracht maakt het (voor mij) wel goed in praktische zin. Dingen als de integratie van Beats Audio, de opstaande rand bovenop de kast waar je fijn je controller (want je denkt toch niet dat ik met muis en toetsenbord ga spelen?) en andere kleine dingen als USB-sticks op kunt leggen, de standaard ingebouwde Blu-Ray drive en de kleine (voor wat er in zit) kast die -op wat rood licht na- niet meegaat in de adoscelente GAM1ING RIGZ!-stijl maken het een handig apparaat, als je er maar ééntje kwijt kunt in de kamer.
Als je de Phoenix uit de doos haalt heb je eigenlijk maar twee dingen nodig om te kunnen beginnen met gaming op je TV: een HDMI-kabel (had erbij moeten zitten, voor deze insteek) en een controller (de Xobx-voor-PC-controller van Microsoft is de logische keuze hier). Daarna kun je los, alles is al voorgebakken en ingesteld. In mijn machine (de h9-1102ed, de duurste versie die €2000 moet kosten) liep alles als een kanon, wat voornamelijk te danken is aan de rappe SSD-schijf (128GB), 12GB aan geheugen en een Core i7-2600 processor. Ik weet niet waarom, maar bij Core i7 zijn hogere cijfers trouwens niet automatisch beter. Deze duurste versie heeft trouwens ook nog een DVB-T tuner ingebouwd, zodat je dus Digitenne zou kunnen kijken via je PC.
Maar goed, dan staat je machine er en wil je dingen gaan spelen. En snel ook. Het zijn niet de geijkte titels om het mee te doen, maar ik heb getest met Portal 2 en Max Payne 3 ter vergelijk met de consoleversies en Diablo 3 en Tera om te zien of recente PC-games ook volle bak konden gaan. Het idee: nergens naar kijken, geen firmwareupdates of ander gezeik achter de schermen, gewoon games installeren, alle settings op ultra zetten en beginnen met spelen. Dat is in alle gevallen zonder problemen gelukt, net zoals het in alle gevallen een flink verschil maakte in wat ik op het scherm zag ten opzichte van mijn eerdere ervaringen. Bij Portal viel het allemaal nog wel mee, maar een nieuwe game als Rockstar’s Max Payne 3 ziet er toch een heel stuk beter uit op een PC als deze met alle Direct X 11-effecten aan. Vooral de scherpte valt op: de ervaring is heel vergelijkbaar met het verschil tussen DVD’s en Blu-rays. Het is niet dat het ene niet goed is, maar als je eenmaal het detail hebt gezien dat het andere te bieden heeft is het lastig om terug te keren naar de consoleversies.
Ook Tera en Diablo 3 stelden niet teleur. Nu is Tera niet ontstellend lastig om goed te draaien op je PC, maar de extra karacht van de HP kwam wel van pas als ik geen limiet stelde op het aantal karakters en de afstand waarop achtergrond getoond werd. Dat werd me in elk geval pijnlijk duidelijk toen ik Tera daarna op een andere PC ging draaien. De algemene grafische instellingen zijn redelijk te doen, maar zo snel je in een grote stad komt waar zich meerdere karakters tegelijk ophouden gaat het op de mindere PC’s mis. Het verschil bij Diablo was veel groter: waar ik op mijn Mac en een andere PC echt niet verder dan medium settings en resolutie kom was het hier ook alles op Ultra en 1080p resolutie op 60Hz (de instelling die ik trouwens overal heb gebruikt) en gaan met die banaan. Jammer dat Blizzard geen ondersteuning voor controllers heeft ingebouwd, trouwens, want muis en toetsenbord en een bank gaan niet zo goed samen, helaas.
Anyway, mijn proef is geslaagd. Althans, als ik kijk naar hoe makkelijk en simpel het was om deze PC te integreren in mijn thuissituatie. Je plonkt het ding in de buurt van je TV neer, sluit een paar kabels aan en je bent vertrokken, zoals ze dat in België zeggen. Alles op de top zetten, niet bij na hoeven denken en je vooral niet bezig hoeven houden met allerlei technisch geprut op de achtergrond. Ik weet het, het zal veel PC-bezitters als heiligschennis in de oren klinken dat ik niet eens de moeite heb genomen om te kijken of er nog wat firmware te verbeteren viel op mijn grafische kaart (een AMD Radeon HD 7950 met 3GB grafisch geheugen) of anderszins heb geprobeerd mijn performance index te verhogen, maar ik ben als het op PC’s aankomt zo lui als het maar kan zijn: dat ding moet het doen en ik wil geen gezeur.
In beide gevallen heeft de Phoenix voldaan en als je dezelfde mindset hebt als ik en een forse beurs om dit kanon mee te betalen kun je het slechter treffen dan HP’s gaming PC. Ja, je kunt voor dat geld alle consoles die nu op de markt zijn tegelijk kopen en dan heb je nog geld over voor games, maar je zult niet kunnen genieten van de grafische hoogstandjes die je als PC-speler zonder enige moeite zult kunnen zien onstaan op je TV. En dat is uiteindelijk wat je wel wilt, toch? Welcome to the master race, zouden PC-adepten zeggen. Het kost een arm en een been, maar dan heb je dus ook plug and play-power in huis staan.
HP Pavilion HPE h9-1102ed Phoenix desktop PC, adviesprijs €1999
...
Verder lezen over HP
Technology25.09.2024
HP Print AI wil de manier waarop we printen gaan veranderen
Gadgets10.09.2024
HP Pavilion Plus 16″ review: het scherm springt er bovenuit
Marketing02.02.2024
Real Madrid en HP kondigen nieuwe samenwerking aan
Gadgets12.01.2024
CES 2024: laptops draaien anno 2024 vooral om gewicht en AI
Nieuws27.11.2023
Inkt voor printers bijna net zo duur als goud
Voor de prijs per milliliter kun je een hele exclusieve whisky kopen
Cybercrime20.03.2023
Hoe goed let jij op bij het scannen van QR-codes?
Technology07.02.2023
3D printing: HP maakt Reebok x Botter Concept Sneaker
Gadgets23.09.2022