Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Finish Him! Terwijl Scorpion heen en weer zwaaide probeerde ik Sub-Zero’s fatality te doen, maar het lukte nooit. De Leistert in Roggel, waar ik altijd in de zomer heenging. Ze hadden geen Street Fighter en ik kon me óf als een snob afwenden van de gevechten en mijn vriendjes, óf maar gewoon meedoen. Het is echter nooit echt wat geworden tussen ons en ik heb daarna altijd lachend alle versies van Mortal Kombat weggewuifd, zelfs die van vorig jaar. En dat terwijl de reboot zo goed gerecenseerd werd dat ik toch wel ergens nieuwsgierig was. Maar ja, Mortal Kombat. En nu dat ik de Vita-versie heb aangegrepen om te zien what all the fuss was about realiseer ik me pas dat ik me vergist heb. Het was al een goede game, en nu is er ook nog een goede portable versie. Niet moeders mooiste, maar ja. Het is toch maar Mortal Kombat.
The Good
Waar Mortal Kombat de spijker op de kop heeft geslagen is in zijn story mode, die naadloos van verhaal naar gevecht en weer terug gaat, zonder te laden, zonder je in de weg te zitten, zonder je ook maar één reden te geven om iets anders te gaan spelen of überhaupt te gaan doen. Diezelfde “laat de speler naadloos aan de gang blijven”-instelling zie je ook terug in de Challenge Towers. Ja, meervoud: er is een speciale extra toren met nog eens 150 uitdagingen voor je vechter bij gekomen in de Vita versie, al is die met al het gewrijf over de touchscreen iets te veel op de Vita gimmicks gericht om me helemaal te kunnen bekoren.
Maar het is toch alleen maar bonus: de basis van de game is al heel sterk. Deze reboot is om het simpel te zeggen voor Mortal Kombat wat SFIV was voor Street Fighter en hoewel de balans in deze serie nooit zal zijn wat ze bij Capcom gemaakt krijgen is het wel degelijk een hele leuke manier om elkaar de kop in te slaan. Alle karakters zijn present in deze portable versie (inclusief DLC-karakters als Freddy uit Nightmare on Elm Street) en alle modes die er toe doen ook. Sterker nog: de online mode werkt wél in deze versie en laat ook niets te wensen over. Niet dat je die per sé nodig hebt, want je wordt zo goed voorzien in singleplayer content (want er zijn ook nog de Ladders, de collectibles, het houdt nooit op) dat je ook zonder internet lang doorkunt. Heel lang. Zonder enige twijfel is dit het beste single-player vechtspel dat er is.
The Bad
Hoe goed Mortal Kombat je ook bezig houdt, het is wel vreselijk irritant om in de story mode geen mogelijkheid te hebben om bijvoorbeeld een filmpje te onderbreken en terug te gaan naar een menu: ik realiseer me dat je de Vita gewoon op slaapstand kunt zetten, maar dat is toch niet hetzelfde en het is gewoon vreemd dat een aantal van dat soort opties niet in de game zitten. Het heeft toch af en toe een beetje de schijn van een relatief laffe port (visueel geldt dat zeker, waarover zo meer) waarbij de extra’s alleen lijken te zijn bedacht om te voldoen aan de enige regel die Sony tegenwoordig geloof ik nog stelt voor Vita games: zorg dat je iets doet met het touchscreen.
Het gebruiken van het scherm voor speciale moves en fatalities kan ik wat mee, maar de rest voelt toch als een verplicht nummertje, omdat het niets leuker maakt en ik wel ergens anders ga spelen als ik minigames zoek, ergens waar de karakters, omgevingen en verhaal geen verzinsel zijn van een 13-jarige metalfan. Maar goed, niemand neemt het verhaal toch serieus in Mortal Kombat? Je speelt deze game toch om X-ray attacks te kunnen doen en alle botten die in het lichaam van je vijand zitten zien breken, fatalities te unlocken in de Krypt en te proberen om te zien of Freddy het van Kratos wint in de multiplayer.
The Ugly
Als je een goed voorbeeld zoekt om te bewijzen dat de Vita echt geen PS3-kwaliteit brengt op dit moment hoef je niet verder te zoeken dan Mortal Kombat. Het grafische verschil tussen de scènes die als filmpje afgedraaid worden en de stukken die je speelt is enorm, wat als klein voordeel heeft dat je precies weet wanneer je je drinken moet neerzetten en de Vita weer in de handen moet nemen om te gaan spelen. De karakters, waar in een vechtspel toch de meeste polygoontjes aan besteed worden, vallen hier toch wel door de mand en eerlijk gezegd is het een beetje teleurstellend hoe vlak het er allemaal uitziet. Zeker als je dit langs een game als Ultimate Marvel vs. Capcom 3 legt kun je zien dat het niet alleen maar een technische oorzaak heeft dat Mortal Kombat op de Vita niet zo mooi is. Het leidt niet af en als je eenmaal aan het spelen bent gaat het best, maar misschien is dit de prijs die je betaalt voor het gebrek aan laadtijden en dan is alle kritiek bij deze ingetrokken, want als ik iets fantastisch vind is het dat wel.
Conclusie
Iemand heeft goed begrepen dat je een game als Mortal Kombat moet stroomlijnen om te zorgen dat je als speler zo veel mogelijk tijd kunt doorbrengen met spelen en zo weinig mogelijk hoeft te wachten en dat maakt dit hét vechtspel om op je Vita bij je te hebben. Natuurlijk kun je niet van Mortal Kombat houden en dan kun je altijd nog wachten op SFXT later deze zomer, maar Netherrealms heeft zo veel goed gedaan in de basis van de game en in de manier waarop ze het naar Sony’s handheld hebben gebracht dat je wel gek moet zijn als je dit aan je voorbij laat gaan. En dat het niet het best uitziende spel is op de handheld? Ach, het is toch maar Mortal Kombat.
Mortal Kombat, ontwikkeld door Netherrealms Studios voor de PS Vita en uitgegeven door Warner Bros. Interactive op 4 mei 2012
...