Mensen die nogal veel games kopen hebben doorgaans al een stuk meer affiniteit met online aankopen. En terecht: games hoeven niet fysiek te zijn, dus waarom zou je met dozen gaan leuren als het ook met één klik kan, vanuit je stoel, meestal ook nog eens voor een betere prijs. Want de sales, indiebundels en andere acties die je dingen laten kopen die je eigenlijk helemaal niet wilde (dief van de eigen portemonnee? Dat nooit!) hebben het kopen van fysieke games tot iets gemaakt dat je eigenlijk alleen maar doet als het toevallig zo uitkomt. Dat lijkt ook gereflecteerd in de winkels, want een gang door de gemiddelde Media Markt doet vrezen voor de financiële gesteldheid van de uitgevers. Jezus, wat is dat spul allemaal snel in de aanbieding!
Allerlei games die krap twee maanden uit zijn worden al tegen bija gehalveerde prijzen verkocht, om nog maar te zwijgen van de oudere knallers, die krijg je helemaal voor een appel en een ei mee. Is het allemaal te veel ingekocht, hopend op een flinke aanloop? Of gewoon verkeerd ingeschat? Je vraagt het je wel af, als je sommige stapels ziet liggen. Kijk, dat er van Mass Effect 3 nog wat extra limited editions liggen vind ik een beetje gek, maar vooruit; die zijn duur. Maar welk genie had ooit gedacht vijftig Final Fantasy XIII-2’s te kunnen verkopen? Als je het gaat navragen krijg je allemaal verhalen over recht van retour en dat soort dingen, maar één ding is zeker: als je iets anders probeert te verkopen dan AAA-materiaal ben je zielig in retail-land. Balen voor de uitgevers, maar voor ons consumenten is het perfect: zo kun je straks fijn wat games proberen zonder de volle mep te moeten neertellen, alleen moet je daarvoor -ironisch genoeg- weer terug de winkel in.
