Voor vele hebben Jak en Daxter geen uitleg nodig. Een duo dat verantwoordelijk was voor een van de leukste series op de Playstation 2. Aangezien bijna alle succesvolle series nieuw leven wordt ingeblazen door ze opnieuw uit te brengen op de Playstation 3 kon deze trilogie natuurlijk niet uitblijven. Maar is het niet mogelijk dat een serie verjaard is? Heeft het nog wel nut een serie opnieuw uit te brengen als het grafisch niet mee kan doen met de grote jongens? Misschien, misschien niet. Het enige dat ik weet is dat één simpele disc me al lang niet meer zo’n plezier bezorgd heeft.
The Good
Ik ben opgegroeid met de Jak and Daxter Trilogie. Daarom speel ik dit spel kijkend door een dikke nostalgische bril. Nostalgie zorgt ervoor dat je de fouten niet ziet in de dingen die je bekijkt. Daarom besloot ik mijn jeugd even opzij te zetten en met een kritische blik opnieuw de serie te bekijken. En ik kan zonder twijfel zeggen dat de serie nog altijd zeer goed is. Goed verhaal, sterke personages, fijne gameplay, geweldig platformen, mooie omgevingen, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Deze trilogie heeft zoveel te bieden. Ik kan dit spel zoiets aan iedereen aanbevelen. En wees niet bang, het is heus niet kiddy hoor. Hoewel het er allemaal erg kleurig uitziet is het verhaal sterk genoeg voor ook een ouder publiek. Sterker nog, in deel 2 & 3 vallen kinderen zelfs enigszins buiten het publiek waarvoor het gemaakt is.
Daarnaast zijn het natuurlijk 3 games, waardoor je heel erg lang zoet bent met de aankoop. De trilogie wordt ook niet langdradig, omdat het verschillende gameplay-elementen met elkaar afwisselt. Het ene moment spring je over een afgrond, om daarna een vijand overhoop te schieten waarna je vlug in een auto een instortende grot uit scheurt. Hierdoor blijf je door gamen, met je achterwerk op het puntje van je stoel. Dat komt grotendeels omdat de juiste moeilijkheidsgraad is bereikt. Je zult nooit de controller woest op de grond gooien in frustratie, maar eventjes je ogen van het scherm afhalen en je bent waarschijnlijk dood. Gooi al deze positieve punten in een mixer en je krijgt een mengsel dat neigt naar perfectie.
The Bad
Hoewel ik erg positief ben over deel 2 & 3 kunnen ze niet tippen aan deel 1. Mijn probleem is dat deel 2 & 3 de charme van deel 1 missen. Deel 1 had een enorme open wereld, waar je het ene moment over een ijsbaan glijdt op een besneeuwde bergtop, en het andere moment de diepste donkerste grotten verkend. Je kwam in werkelijk alle gebieden, moerassen, vulkanen, onder de zee etc. In deel 2 & 3 zit je voornamelijk in hetzelfde gebied, wat een woestijn is. Waar zijn de prachtige grasvelden? Waar zijn de gevaarlijke lavamonsters? Dit voelt als een groot gemis, want de prachtige open wereld is vervangen door een ietwat deprimerende stad. De charme is verdwenen. Toen Jak geweren ging gebruiken begon er toch langzaam een alarmbel te rinkelen. Het platformen gaat toch zeker niet plaatsmaken voor een shooter!? Gelukkig valt dat uiteindelijk wel mee, het wisselt zich wel af. Alleen merkte ik toch dat ik het platformen nog altijd boven het schieten verkoos.
Daarnaast werden deel 2 & 3 duisterder, personages werden serieuzer, er werd gevloekt, en de vrolijkheid die zo sterk aanwezig is in deel 1 verdween. Hierdoor zijn deze delen meer gericht op het verhaal en de personages. Deel 1 had die zware nadruk niet, deze was namelijk meer gericht op de gameplay (maar had nog altijd een goed verhaal). Hoewel het verhaal in deze delen sterker is, mis ik toch de felle en vrolijke kleuren van deel 1. Maar ik moet heel eerlijk zijn. In mijn ogen moet een vervolg vernieuwend zijn. Het moet niet precies hetzelfde als zijn voorganger zijn, dat gaat namelijk vervelen. En deel 2 & 3 doen precies dat! Het is alleen dat deel 1 zo goed is dat ze bijna onmogelijk een vervolg kunnen maken die eraan kan tippen.
The Ugly
Hoewel ik opnieuw verliefd ben geworden op de Jak and Daxter serie moet ik in één ding keihard zijn: het is en blijft een remake. In mijn ogen is een remake een reden voor een bedrijf om een bepaalde franchise nog een laatste keer uit te melken. De Jak and Daxter trilogy is hierop geen uitzondering. Wat is namelijk het nut van een game opnieuw uitbrengen? De serie is precies hetzelfde als de PS2 versie, met iets opgepoetste graphics en de optie om 3D te spelen. Ik weet niet of het aan mij ligt, maar ik krijg van 3D films enorme koppijn, laat staan van 3D games. De 3D heeft ook maar minimale diepte, en de enigste momenten waarop ik ervan bewust werd dat ik 3D aan het spelen was, was wanneer ik mijn hoofd voelde kloppen van de koppijn.
Wat de opgepoetste graphics betreft, ook dit valt relatief mee. Het spel is ietsjes kleurrijker, maar daar is het ook grotendeels mee gezegd. Ik zou bijna zeggen, koop de remake niet, maar koop liever de spellen los voor de PS2, je bent waarschijnlijk goedkoper uit.
Conclusie
Een trilogie wordt niet zomaar uitgebracht. Alleen zeer goede games zijn het waard om te remaken, en Jak and Daxter is geen uitzondering op die regel. Echter, als je de Playstation 2 versies gespeeld hebt kun je zonder schuldgevoel de Playstation 3 trilogie de rug toe keren. Mocht je de serie nog niet gespeeld hebben… Waarom lees je dit nog? Ga het kopen! NU! Het boeit alleen niet veel of je de Playstation 2 of 3 versie aanschaft maar geloof me, je zult van beide versies geen spijt krijgen!
Jak & Daxter Trilogy, ontwikkeld door Naughty Dog / Mass Media voor de PS3 en uitgegeven door SCEE op 24 februari 2012
