Oh, wat zaten we allemaal op Rise of Nightmares te wachten: eindelijk een Kinect titel die het zonder zuurstokkleurtjes en blije deuntjes deed en gewoon aan de horror ging! Eindelijk een reden voor hardcore spelers met een Kinect om het ding te gebruiken. En wat zullen we nog verder moeten wachten op een game die het waard is om alles in de kamer (inclusief je trots) opzij te zetten, want Rise of Nightmares is, helaas, niet goed genoeg daarvoor. Een prima tech demo, een leuk stukje camp, maar ja, het is een game. En die zijn gemaakt om te spelen. En laat het daar nou net een beetje scheeflopen.
Wellicht in een referentie aan Resident Evil bestuur je de horrorgame door je als een soort van wandelende tank te gedragen. Door je schouders te draaien kijk je in de rondte (naar boven en beneden zijn net als in games als Doom vroeger niet belangrijk) en op het moment dat je beide handen naar je borst brengt kom je in de vechtstand. Daar kun je in slaan, zwaaien, steken, schoppen en jezelf verdedigen door de armen te kruisen. Vooruit ga je door een voet vooruit te schuiven en door een hand richting scherm te steken kun je interacteren met je omgeving. Dat zijn genoeg tools om een leuke game van te kunnen bouwen.
The Good
Het campy sfeertje dat Rise of Nightmares heeft is te gek: gestoorde wetenschappers met een Duits accent en dode mensen die je met steampunk-robotonderdelen aanvallen terwijl je na een treincrash met Russische ballerina’s en Roemeense conducteurs moet zien te overleven zijn zaken die voor mij gelijk staan aan entertainment. Wat daar aan meehelpt is de grafische kwaliteit: het is niet zo dat al het brute geweld (want dat is het, vergis je niet) levensecht wordt weergegeven, maar de stijl die de game zich heeft aangemeten past goed bij het duistere, verrotte sfeertje. Ik moest meer dan eens aan games als Silent Hill en Amnesia en als je dat kruist met de camp van Sega’s eigen House of the Dead zit je goed in de buurt.
Ik ben ook blij dat Sega gewoon het diepe is ingesprongen met deze Kinect game, zodat we een basis krijgen om te praten over besturing van meer dan een minigame met Kinect. Want de game nu is verre van perfect, maar de makkelijkere weg was geweest om een on-rails game te maken, een soort House of the Dead met melee-wapens, en dan was het voor veel mensen ook alweer goed geweest. En eerlijk is eerlijk; de huidige setup werkt vaak wel. Als je eigen bewegingen matchen met wat er op het scherm getoond wordt voelt het allemaal heel natuurlijk aan, ook omdat alle bewegingen precies zo worden gevraagd als je ze zelf zou doen. Hetzelfde geldt voor de gevechten, waarin je allerlei messen, zwaarden, stokken en zelfs items om naar de zombies te gooien gebruikt en kunt krijgen na het neerslaan van vijanden.
The Bad
Het werkt dus vaak wel. Maar als Rise of Nightmares niet werkt is het ook spectaculair klote. In situaties waarbij je te maken hebt met meerdere vijanden tegelijk word je helemaal gek omdat je maar één wapen kunt kiezen dat ook nog eens na een paar keer gebruiken kapot gaat. Als je dat dus net gebeurt terwijl je in een gevecht verwikkeld bent kun je daar niet uit weg, want er is geen mogelijkheid om van doel te veranderen of weg te komen. Maar ook gewoon rondlopen is soms al een probleem. Het ergste is dat je in de eerste persoon en met een besturing die zo onhandig is geacht wordt vallen te ontwijken die je in één klap naar het game over-scherm transporteren.
Een bijkomende ergernis is dat de checkpoints wat al te ver uit elkaar liggen, zodat je bij elke onfortuinlijke dood de laatste 10 minuten nog eens mag spelen. En de game is al zo langzaam. Misschien wel bewust, want Rise of Nightmares is ook nogal kort: met een goede zaterdagmiddag/avond ben je er doorheen en dan ben je ook klaar. De paaseieren (notities en tapes) die je kunt zoeken voor wat extra achtergrondverhaal zijn ook niet genoeg reden om nog een keer te gaan spelen. Je zult er na een aantal uurtjes ook wel klaar mee zijn, want ondanks de vele verschillende handelingen die je mag nadoen in de game is 85% van wat je doet pure herhalingsoefening.
The Ugly
Het is af en toe echt goor wat je allemaal ziet gebeuren in de game en daar wordt zo veel mogelijk mee gespeeld. Vermoedelijk is dat niet zo’n probleem voor de meeste mensen, maar als je binnen het eerste uur al heel wat andere karakters superbruut vermoordt ziet worden door gekke dokter Viktor wordt wel duidelijk ghoe erg het wordt. Liters bloed stromen overal uit en de ledematen vliegen ook in het rond. Gaaf (mooi is niet het woord) gedaan!
Conclusie
Rise of Nightmares is een experiment geweest, misschien een net gecancelde House of the Dead die is omgetoverd tot Kinect-showcase. In dat opzicht is het een succes, want de besturing werkt echt goed en laat zien dat je niet per sé veel knoppen moet hebben om functionaliteit te creëren. Maar dan moet je er wel iets mee doen en dat lijkt hier het struikelblok te zijn geweest. Er is niet genoeg van Rise of Nightmares en wat er is maakt het soms moeilijk om de game leuk te vinden. Dat dat gevoel toch af en toe terug is gekomen heeft de game te danken aan de immens gave sfeer, want verder struikelt de game teveel over zijn eigen voeten.
Rise of Nightmares, ontwikkeld door Sega AM1 voor de Xbox 360 Kinect en uitgebracht door Sega op 6 september 2011
