Binary Domain, de nieuwe shooter van Sega had mijn aandacht al vanaf de eerste trailer, met zijn futuristische setting waarin de grenzen tussen de mens en machine aan het vervagen zijn. De strijd tussen de twee grootste makers van robots en de intriges die opduiken als er robots zijn die denken dat ze mens zijn (illegaal volgens de toekomstige conventies van Genève) leiden allemaal, natuurlijk, tot veel wapengekletter en het wegduiken achter muurtjes van een meter hoog. Nu dat ik het gezien heb zijn mijn verwachtingen getemperd en is de illusie van een Gears/RPG combo met een Snatchersausje vervlogen, maar dat wil niet zeggen dat Binary Domain simpelweg genegeerd moet worden. Heb vertrouwen, is namelijk de boodschap.
De demonstratie die we op de Gamescom kregen was voornamelijk gericht op het consequence system, dat zorg draagt voor de onderlinge relatie tussen jou en je teamgenoten. Het is natuurlijk wel een shooter in de derde persoon, wat in één klap 80% van de gameplay invult, maar het tactische element daarin is wel erg belangrijk. Je team van drie moet soepel samenwerken om al het robotgeweld in de tang te kunnen nemen. Direct in het begin van de demo wordt duidelijk dat er nogal wat gepraat moet worden: commando’s, vragen en antwoorden gaan constant heen en weer.
Er worden afspraken gemaakt over de te volgen tactiek en wie welke doelen voor zich neemt. Maar misschien ben je er zo eentje die ook online van alles afspreekt en daarna precies doet waar je zin in hebt; prima, dat mag ook. Zo lang je dan ook maar zorgt dat alles goedkomt, want als je je niet houdt aan wat je hebt toegezegd en er dan iets misgaat zijn de rapen gaar en gaat het vertrouwensniveau van je teamgenoten omlaag. En als je het bont genoeg maakt betekent dat: geen nieuwe ammoclips voor je als je kogels op zijn, “fuck you” als respons op je vraag of iemand je dekking kan geven en in extremis zelfs dat ze je niet komen ophelpen als je zo goed als dood op de grond ligt terwijl een robot je met je eigen arm slaat.
Maar het is niet alleen de afspraak die telt: je algemene gedrag is ook belangrijk, maar dan is het misschien beter om even uit te leggen hoe het systeem werkt in Binary Domain: je kunt via een soort van Mass Effect-menu gesprekskeuzes maken of vragen stellen en benatwoorden, maar je kunt ook via je headset stemcommando’s gebruiken. Hoewel het systeem nog niet zonder vertraging of moeite werkt zeggen ze bij Sega wel toe dat er zo’n 50-60 woorden herkend zullen worden in de uiteindelijke versie.
Dat betekent dat je een behoorlijke woordenschat hebt en dat je dus ook complimenten en bedankjes kunt geven aan je teamgenoten. En dan is het dus niet handig om je vrouwelijke teamgenoot te vertellen dat ze er geweldig uitziet of dat je van haar houdt (want dat kan) terwijl je bezig bent met een boss, want dan denkt ze dus (net als een echte vrouw) “hork” en gaat de relatie achteruit. Het grappige is dat je met verschillende groepen mensen op pad gaat en dat niet iedereen hetzelfde vindt, waardoor je dus moet kijken wie je hoe moet behandelen zodat de communicatie goed blijft. Het resultaat van een goed geolied team maakt de moeite die je er in steekt dan wel weer de moeite waard, aldus de ontwikkelaars.
Vooral jammer vond ik dat het verhaal -net zoals andere shooters- verwerkt wordt in rustige stukken en cutscenes en dat er helaas geen gesprekken tijdens het vechten plaatsvinden, iets dat je wel zou verwachten met zo’n robuust communicatiesysteem dat tijdens de actie gebruikt wordt. De verdeling tussen de actie en het verhaal is duidelijk en het enige dat Binary Domain dan heeft is de setting en het idee (die ik nog steeds erg goed vind) en de relaties tussen je teamgenoten. Het is nu dan afwachten of die genoeg gaan toevoegen om de game boven het maaiveld uit te krijgen, of dat er misschien nog een onderhuidse verrassing zit. We hebben nog dik een half jaar tot de release, dus er is nog genoeg tijd voor. Laten we het hopen!
Release: 17 februari 2012
Prognose: moet nog even in de oven
