Toen ze werden aangekondigd waren de reacties op AirTag gemengd. Apple’s superkleine gadget die je aan je sleutels kunt bevestigen om ze terug te vinden als je ze weer eens te nonchalant door de kamer hebt gegooid bij binnenkomst, is erg handig. Als je ze tenminste voor je eigen sleutel gebruikt. Dat blijkt niet altijd het geval. Apple heeft nu zelfs een gids voor persoonlijke veiligheid ontwikkeld rondom AirTag.
AirTag maakt gebruik van de technologie in iPhones om opgespoord te kunnen worden. Andere iPhones van compleet vreemden kunnen helpen een object te lokaliseren. In principe is dat fantastisch: bevestig er eentje aan je koffer als je op reis gaat en je weet waar je bagage is. Of als je een hond hebt die iets te enthousiast achter katten aangaat, dan kun je de AirTag aan zijn halsband vastmaken en altijd op de hoogte zijn waar het diertje uithangt.
Dat zijn allemaal goede dingen, maar het kan al snel te ver gaan. Denk bijvoorbeeld aan mensen die bang zijn dat hun kinderen worden gekidnapt of de weg kwijtraken: moet je dan een AirTag in hun capuchon gooien of aan hun broeklus bevestigen? Zonder dat het kind dit weet of begrijpt wat er gebeurt? Het is een ethische kwestie waar de ene ouder anders op zal reageren dan de ander. En wat als het niet om een kind gaat, maar om je man of vrouw?
Veel mensen die ooit zijn gestalkt bekroop bij de aankondiging van Apple’s AirTag een onaangenaam gevoel. Eén van de engste gedachten is dat de stalker ineens fysiek naast je staat. Het gaat er dan nog niet eens om wat hij of zij doet of zegt: als je wordt gestalkt -en zelfs als je ooit gestalkt bent-, dan leef je altijd met angst. AirTags maken dat niet bepaald beter, omdat het zo moeilijk is om te weten te komen of je inderdaad van zo’n apparaatje bent voorzien. Denk bijvoorbeeld ook aan criminelen die vinden dat je een mooie auto hebt, deze Airtaggen en vervolgens je autosleutel ‘s nachts uit je huis stelen terwijl jij ligt te slapen. Dat je auto is meegenomen is al vervelend, maar dat iemand weet waar je woont en je huis binnendringt uiteraard nog meer.
Wat als een onbekende uit de kroeg een AirTag aan je auto bevestigd om je (naar huis) te volgen? Hierdoor kunnen gevaarlijke situaties ontstaan. Zeker als je geen iPhone hebt, want dan kan het zijn dat je helemaal niet weet dat dit apparaat je in buurt is en met je meereist. Nu heeft Apple wel mogelijkheden bedacht om ook mensen met een Android-toestel op de hoogte te stellen van die AirTag, maar daarvoor moet je wel apart een app downloaden.
Hoewel je je enerzijds veiliger kunt voelen door AirTags, omdat ze belangrijke dingen kunnen tracken, kan dus ook het compleet tegenovergestelde gebeuren. Apple is zich ervan bewust en heeft daarom een Personal Safety User Guide gemaakt, een gids voor mensen die zich zorgen maken over stalking en misbruik van de technologie. De gids is op dit moment alleen in het Engels beschikbaar en er staat bijvoorbeeld in hoe je kunt zien wie toegang heeft tot je toestel of accounts en hoe je controle uitoefent over hoe iemand je locatie kan zien. Er is zelfs een specifieke pagina over hoe je veilig kunt blijven met AirTag.
Hoewel het zeker goed is dat er een plek is waar mensen met zorgen terecht kunnen als ze zich zorgen maken over allerlei privacyvragen rondom Apple-producten, is het waarschijnlijk vooral een antwoord op de vele verhalen die de laatste tijd voorbijkomen over mensen die gestalkt worden met behulp van een AirTag. Eén van de grootste problemen van het apparaat is dat je pas na 8 tot 24 uur te weten komt dat je ge- AirTagd wordt, omdat het apparaatje dan geluid gaat maken. Tenzij je zelf gebruikmaakt van een app om in de gaten te houden of je wordt ge-AirTagged.
Uiteindelijk is één van de nadelen van AirTags dat ze relatief goedkoop zijn: voor 30 euro heb je ze al in huis, waardoor het minder laagdrempelig is om er eentje mee te geven met iemand anders, zonder dat hij of zij het weet. Je hoort het niet vaak en we zeggen het in het geval van het toch al vrij dure Apple niet graag, maar het zou daardoor beter zijn als Apple ze duurder zou maken. Als je écht graag kwaadwil, dan doe je dat uiteraard toch wel, maar het kan net een iets grotere drempel opwerpen.
Je zou kunnen denken dat een AirTag ook een goede manier is om in de gaten te houden waar iemand is: denk bijvoorbeeld aan een vriendin die een Tinder-date bij iemand thuis heeft in tijden van lockdown. Is het echter niet beter als zij zelf gewoon haar locatiedeling aanzet in WhatsApp? Hoe fijn het ook kan zijn om bepaalde artikelen terug te kunnen vinden, het begint er door alle verhalen steeds meer op te lijken dat de AirTag ook erg veel kwaad kan doen. Het lijkt er niet op dat alleen het uitgeven van een veiligheidsgids voldoende is.
