De smartphone heeft nu voor veel mensen heel veel taken van een laptop overgenomen. Sommige mensen gebruiken thuis niet eens meer een laptop, alleen voor werk. Vroeger, toen telefoons nog wat minder smart waren, was er de PDA die die computertaken in het klein deed. Stap met ons in de tijdmachine naar de jaren ‘90, toen PDA wat minder bekend stond als public display of affection (zoenen in het openbaar dus), maar wel gewoon als personal digital assistant.
Als je iets anno 2024 een personal digital assistant noemt, dan gaat je brein al gauw naar een Google Assistent of misschien ChatGPT, maar dat was in de jaren ‘90 dus heel wat anders. Een PDA was een soort zakcomputer die zelfs al in de jaren ‘80 zijn intrede deed. De eerste PDA was The Organiser van Psion, die verscheen in 1984. Nu was dat meer een soort uit de hand gelopen rekenmachine, zeker qua uiterlijk, maar in 1991 werd het pas echt menens. Toen verscheen Psion Series 3 en dat was veel meer de PDA zoals we die beter zijn gaan kennen.
Het grappige is dat het toen nog helemaal geen PDA heette, die term werd pas in 1992 aan de apparaten gegeven en wel door Apple. Apple-ceo John Sculley presenteerde een PDA van Apple: Apple Newton. Echter kennen de meeste mensen de zakcomputers van Palm, of misschien zelfs die van Nokia in 1996, de 9000 Communicator. Palm zou het echter uiteindelijk winnen en dat was een goede naam voor dit apparaat: je hebt de wereld in je handpalm, met zo’n apparaat. In eerste instantie werkten PDA’s nog niet met het internet, maar later wel. Dat maakte het natuurlijk in een keer een stuk interessanter.
Echter wist de PDA het uiteindelijk niet te winnen van de smartphone, die ongeveer net zo hard in opkomst was. Toch heeft onze huidige smartphone wel iets te danken aan de PDA: het aanraakscherm. Die technologie was vooral heel populair op die gadgets, voordat men het op smartphones begon te gebruiken. Apple Newton en Palm Pilot hadden bijvoorbeeld een touchscreen en een virtueel toetsenbord. Heel moderne dingen. Echter hadden smartphones iets dat veel PDA’s niet hadden, en dat was een netwerkverbinding. PDA’s deden het vaak zonder zo’n netwerk en daardoor werd de smartphone, die ook handzamer was, populairder.
Althans, we hebben het nu over de PDA voor privégebruik en gebruik onder kantoormensen. Er zijn wel degelijk nog beroepen waarin PDA-achtige apparaten worden gebruikt. Het heten echter tegenwoordig handterminals en ze worden bijvoorbeeld bij het orderpicken in een magazijn gebruikt, of in de horeca om bestellingen op te nemen. Zebra is bijvoorbeeld een bekende maker van dit soort apparaatjes: de medewerkers van de bezorgdienst van de Appie lopen bijvoorbeeld ook met zulke apparaten. Het is grappig om te beseffen dat dat dus toch nog gewoon de oude vertrouwde PDA is, maar wel met wat meer smartphone-achtige functies dan zijn voorgangers. Helemaal in een tijdmachine hoeven we dus niet voor die PDA’s, maar de wat meer nerdy, PC-achtige PDA is wel echt verleden tijd.
Nieuwsgierig wat er dan met Palm is gebeurd? Dat werd in 2010 gekocht door Hewlett-Packard, maar uiteindelijk kwam er in 2011 na 19 jaar een einde aan Palm als merk, omdat de productie van Palm en de latere webOS-toestellen werd stilgelegd.
