Smartwatches innoveren meer dan smartphones, zo lijkt het. Zo zijn steeds meer exemplaren voorzien van de mogelijkheid om je bloedzuurstofgehalte te meten, maar kunnen ook steeds meer smartwatches hartfilmpjes maken. Onderzoek bewijst dat smartwatches echter ook heel goed zijn in het meten van iets wat misschien wat minder hard is qua data, namelijk hoe je je voelt.
Je kent het wel als je een Fitbit hebt: je krijgt dan af en toe een melding in het scherm of je wil aangeven hoe het gaat, omdat er iets is veranderd aan je. Waarschijnlijk leest Fitbit dat af aan je hartslag, maar het kan ook zijn dat een smartwatch je lichaamstemperatuur, je ademhalingsritme of iets anders meeneemt in zijn besluit. In ieder geval weet het apparaat dat er iets anders is en of dat nou komt door sport of omdat je inderdaad je geestelijk niet zo goed voelt, dat kan wel eens verschillen, maar uit onderzoek blijkt dat het apparaat echt weet dat je je niet goed voelt. Of tenminste, kan weten.
Daar heeft het wel een AI-model voor nodig, volgens Amerikaanse knappe koppen hebben zij een AI-model gemaakt waarmee je psychische veerkracht kan meten. Het heeft het getest onder 329 zorgmedewerkers uit New York. Het ging daarbij vooral om de hartslag in rust en de variabiliteit van de hartslag. Ook werden er vragenlijsten ingevuld over hoe optimistisch iemand is. Met het model blijkt vrij nauwkeurig in kaart te kunnen worden gebracht in hoeverre je flexibel om kunt gaan met stress.
Denk daarbij aan stressvolle situaties zoals een sollicitatiegesprek, roadrage of een vliegtuigmaatschappij die in de meivakantie je vlucht naar huis annuleert. Hoe makkelijk kun je bij die situaties weer ‘terugveren’? Het AI-model kan het meten. Handig, want mensen die minder stress ervaren kunnen beter omgaan met chronische ziektes. Misschien kun hierdoor meer mogelijkheden worden ontwikkeld op smartwatches om je mentale gezondheid te verbeteren.
Het onderzoek heeft gekeken naar hoe bijvoorbeeld Apple Watch die veerkracht goed kan meten. Er zijn tot op heden weinig manieren gevonden om het welzijn en bijvoorbeeld de aanwezigheid van psychische problemen te meten, terwijl veel mensen hier wel last van hebben. Deze kunstmatige intelligentietool zou wel eens het verschil kunnen maken. Dat kan ook interessant zijn voor onderzoeken naar het welzijn van mensen in bepaalde wijken of binnen bepaalde bevolkingsgroepen. Hiermee kan de overheid bijvoorbeeld extra stappen zetten voor groepen of buurten waar het minder goed mee gaat.
Maar ook kan er hopelijk zo sneller worden gezien dat iemand psychische problemen heeft: hoe sneller je met een behandeling start, hoe beter. Als er bepaalde patronen te ontdekken zijn in iemands hartslag en als er bijvoorbeeld meer vragen worden gesteld door het horloge (en direct worden geanalyseerd) kan er mogelijk een bepaalde stoornis worden vastgesteld, of tenminste een eerste zetje worden gegeven om daar zelf meer onderzoek naar te doen met behulp van een psycholoog. In ieder geval weten we nu dat die welzijnsvragen zeker niet alleen maar voor jezelf zijn, maar ook voor het écht meten van hoe je je voelt.
