We zouden natuurlijk eigenlijk allemaal wel een persoonlijke Q in huis willen hebben (en een kelder vol met techgadgets), maar we zijn nu eenmaal geen 007. James Bond weet ons al sinds 1963 te verbazen met allerlei technologische snufjes. Veel van die gadgets zijn inmiddels heel normaal geworden, dus voor zijn wannahaves hoef je vaak alleen geduld te hebben.
Waar 007 vaak een Rolex om zijn pols heeft hangen, is dat horlogemerk niet voor elk budget even geschikt. Wel hebben we de geheim agent vaak grappige dingen zien doen met zijn horloge, waarin regelmatig slimme eigenschappen verborgen zaten. Niet alles is al mogelijk, maar veel dingen die 007 door de jaren heen met zijn horloge kan, hebben wel een soortgelijke optie in de hedendaagse smartwatch.
In Tomorrow Never Dies zagen we er een geweldig voorbeeld van: meneer Bond gebruikte een Sony Ericsson om zijn auto te besturen. Heel modern voor het jaar 1997, toen we nog geen idee hadden van de touchscreens en de camera’s die we later voor onze kiezen gingen krijgen. Het was zelfs een vouwtelefoon, wat de geheim agent helemaal een trendsetter maakt.
In Goldfinger (uit 1964!) had onze Britse vriend al een navigatiesysteem. Het wist zelfs de aandacht te trekken van de CIA. Inmiddels vinden we GPS de gewoonste zaak van de wereld (hoewel het technisch gezien ook buiten de wereld bestaat). We gebruiken het zelfs om te kunnen checken waar onze fiets of tas is gebleven.
007 kan mensen goed bespioneren door zijn kleine camera’s. Inmiddels hebben we zelf thuis ook steeds vaker camera’s. Er bestaan zelfs ringen voor je vinger met een camera erin, al hebben de meeste mensen thuis een ander soort Ring-camera. Het is in ieder geval veel normaler geworden om mensen met een minicamera te bekijken, hoewel dat privacy-wise vaak niet zo oké wordt gevonden als wanneer onze Martini-drinkende held het doet.
Dit is misschien een iets minder gangbare gadget, maar als je met een jetpack wil vliegen, dan kan dat. Ook bestaan er van die water-jetpacks, die heel populair zijn. Al die gadgets grijpen terug naar de Bond-film Thunderball uit 1965, waarin James een Beel Textron Rocket Belt heeft. Dit apparaat bestond destijds ook al echt: hij was ontwikkeld voor het Amerikaanse leger. Wel werkte hij maar 20 seconde en ging hij slechts 25 kilometer per uur.
Oke, oke, deze technologie is dan wel weer zo oud dat hij inmiddels weer niet zo goed verkrijgbaar is als twintig jaar geleden, maar besef je dat James Bond al in From Russia With Love in 1963 met een beeper rondliep. Hij gebruikte in de film ook echt een prototype pager, dus niet zomaar een fantasie-apparaat.
We gebruiken ze dagelijks op onze laptops en telefoons, maar in 1971 was een vingerafdrukscanner echt nog een ver-van-ons-bed-show. Niet voor de Aston Martin-rijdende Brit natuurlijk, want die wist Tiffany Case mooi voor het lapje te houden door een neppe vingerafdruk te gebruiken in de film Diamonds are Forever.
Misschien dat je in de nieuwe film van James Bond, die vanaf morgen in de bioscoop draait wat vindt tegenvallen qua gadgets. Dat kan komen door het enorme uitstel van No Time To Die: iets waar gadgetmakers al niet heel blij mee waren. De Nokia-telefoons die je bijvoorbeeld in de film ziet, zijn niet de nieuwste van de nieuwste toestellen. Het voordeel is dat je veel gadgets waarschijnlijk dus allang kunt kopen.
