Misschien heeft de streamingdienst het al aan je aangeraden, maar mocht het je ontschoten zijn: The Circle op Netflix kijkt lekker weg. Deze guilty pleasure-reality wedstrijd draait om een aantal jonge mensen die allen in een eigen appartementje via social media moeten zorgen dat ze de hoofdprijs van 100.000 dollar winnen.
Eerst even een korte The Circle-uitleg: in deze serie betrekken een aantal jongeren allemaal een eigen appartement in een appartementencomplex. Ze zien elkaar niet, ze kennen elkaar niet en ze krijgen allemaal de opdracht een soort profiel te maken alsof ze op Instagram zitten. De een kiest ervoor om helemaal zichzelf te zijn, de ander verschuilt zich achter de foto’s van een model. Mensen kunnen elkaar profiel zien en met elkaar chatten: in groepsverband of privé. Dat is de basis.
Verder zijn ze allemaal aan het rommelen in hun appartementjes, want soms krijgen ze wel eens een gekke opdracht van The Circle. Dan moeten ze een schilderij maken of een taart bijvoorbeeld. Iets dat ze vervolgens mogen delen met de rest, tot eenieders hilariteit. Het is allemaal heel erg schattig: veel mensen zijn heel erg medelevend naar elkaar en in een vrij korte tijd en alleen door tekst bouwen de mensen echt banden. Ze moeten elkaar echter ook van een cijfer voorzien. De best beoordeelde twee krijgen vervolgens de macht om iemand te blokkeren: weg te sturen dus. En er staat veel op het spel: 100.000 dollar.
Het is een beetje een vreemd concept: niet alleen The Circle zelf, maar ook de manier waarop de afleveringen online verschijnen. In de eerste week van januari kregen we er vier, in de tweede week nog eens vier en we verwachten de laatste vier aanstaande woensdag. Dan is het eerste seizoen van het programma alweer afgelopen. Er is echter zoveel buzz rondom dit interessante sociale experiment, dat we nog wel een seizoen verwachten. Hopelijk tien.
Terwijl je ernaar kijkt gaat er waarschijnlijk regelmatig door je heen: wat doen die mensen toch de hele dag? De meeste kandidaten zitten constant op dezelfde plekken: Sammie is vaak in bed te vinden, Chris aan de keukentafel en Shubham staat altijd midden in zijn woonkamer. Het voelt daardoor vaak heel nutteloos, maar dat is het allerminst. Deze serie legt namelijk het vergrootglas op social media.
Zo kun je in The Circle zijn wie je maar wil. Zo zijn er meerdere kandidaten die hun vrienden catfishen: ze gebruiken de foto’s van een ander. Bij de één gaat het nog verder en neemt hij ook een typetje aan in zijn reacties in de groepschat (de manier waarmee mensen communiceren), terwijl een ander juist helemaal zichzelf is, alleen liegt over zijn of haar uiterlijk.
Uiteindelijk is de kracht van The Circle de herkenbaarheid. Iedereen heeft inmiddels wel eens een gesprek gehad via internet met een compleet onbekende. Iedereen heeft steeds keuzes gemaakt in hoeverre ze veel of weinig van zichzelf laten zien en uiteindelijk heeft iedereen in een online gesprek wel eens het gevoel gehad een risico te nemen. Het is bovendien natuurlijk een grote les in social media. Enerzijds is het heel oppervlakkig, terwijl je tegelijkertijd ziet dat mensen die elkaar beter leren kennen ook echt een diepere connectie kan opbouwen. Er zit meer onder alle oppervlakkigheid.
Het is ook iets dat spelers zich constant moeten afvragen: is wat iemand zegt waar, is iemand wel eerlijk en kan ik iemand wel vertrouwen? Het meeleven met je favoriete personage is heerlijk, je vergeeft ze zo dat ze mega-overdreven reageren op alles wat ze overkomt en standaard antwoorden geven in oneliners. Een nieuwe stemronde wordt steevast beantwoord met een OMG! Sowieso stikt de serie ervan: vooral de eerste aflevering waarin iedereen zijn appartement betrekt is erg Amerikaans. Alles is bijzonder, alsof ze nog nooit een keuken, eettafel of televisie hebben gezien.
Misschien helpen die overdreven reacties juist wel om de serie extra mooi te maken op het moment dat iemand een zwakte toont of liefdevol op iemand reageert. Er wordt veel gefaket in deze serie, maar tegelijkertijd straalt er veel echtheid vanaf. Omdat je niet direct veel te weten komt over de deelnemers, kun je je makkelijker inleven. Dus op het moment dat twee kandidaten een zoen delen, hoe vreemd het ook in zijn werk ging, zit je mogelijk glimlachen op de bank, precies wetend hoe het voelt om zo’n eerste zoen te delen.
Bovendien zijn ze zeker niet allemaal vrienden, het is ook heerlijk om lekker even op iemand af te geven. Of om het een beetje zielig te vinden als een man die zich voordoet als vrouw ineens verzonken raakt in een girlchat over menstruatie en daarbij ook nog iets helemaal verkeerds toevoegt.
Leuk detail: de presentatrice van de show, die eigenlijk vooral als gevatte voice-over fungeert, is Michelle Buteau. Ze is comedian en was onder andere te zien in de Flixfilm Always Be My Maybe. Plus, ze is getrouwd met een Nederlander. De fotograaf Gijs van der Most is de gelukkige. Samen hebben ze een meubelwinkel genaamd Van Der Most Modern in Bushwick, New York.
Mocht je trouwens denken dat deze serie in de States is opgenomen: niets is minder waar. De appartementen van The Circle zijn te vinden in Manchester, Engeland (en ze kosten 145.000 pond per stuk). Dat is niet vreemd, want het concept komt ook uit Engeland: op Netflix zie je de nieuwe Amerikaanse versie van iets dat dus al meerdere seizoenen in Groot-Brittannië heeft gehad.
Uiteindelijk zitten kandidaten die er van begin tot einde in zitten slechts 15 dagen, al is drie weken in je eentje opgesloten zitten in een appartement zonder telefoon of contact met wereld buiten het appartementencomplex natuurlijk wel intens. Het is overigens niet zo dat de deelnemers echt 24/7 worden gefilmd: ze kunnen om privacy vragen aan de producenten, waarbij deze de camera’s de andere kant op draaien. Bovendien mogen ze wel boeken, muziek en spellen meenemen om zich te vermaken.
The Circle is een serie die menig nuchtere Nederlander waarschijnlijk af zal zetten na tien minuten hysterie, maar iedereen die verder durft te kijken zal zien dat er veel diepere lagen te vinden zijn in deze ogenschijnlijk superficiële serie. OMG, wat een heerlijke guilty pleasure.
