Veel HBO-kijkers vallen in een gat na Game of Thrones, maar er is een groep die de shockhonger weet te stillen. In tegenstelling tot de fantasy van Game of Thrones, is nu het realistische Chernobyl enorm populair. En terecht.
Hoewel de meeste mensen dit weten, is het goed om nog te benadrukken dat de ramp in Chernobyl echt is gebeurd. In 1986 ging de kerncentrale ‘s nachts de lucht in en het is stuitend om te zien hoe er in de eerste uren werd omgegaan met de enorme mate van straling en risico’s. Dacht je dat de stad waar deze kernreactor stond meteen werd ontruimd? Niet bepaald. Deze serie geeft je een shockerend inkijkje in hoe er zowel politiek als heel praktisch door de medewerkers van de kernreactor zelf werd omgegaan met een van de grootste tragedies in de geschiedenis. Het is dan ook een duistere serie geworden, die er enorm naar streeft om alles zo accuraat mogelijk weer te geven.
“A just world is a sane world, but there was nothing sane about Chernobyl”, met een sterk betoog start de serie Chernobyl, over de waargebeurde kernramp in Oekraine. Hoewel er kritiek is op het feit dat iedereen Engels spreekt in deze serie, weten de acteurs je mee te slepen in het drama, de onwetendheid en het bizarre van deze ramp. Er zitten een paar bekende gezichten in, zoals de briljante Jared Harris (Mad Men), Emily Watson (Gosford Park), Stellan Skarsgard (Good Will Hunting) en Jessie Buckley (Beast), maar gelukkig ook een heleboel nieuwe gezichten, wat goed past bij de realistische weergave die de maker Craig Mazin wilde neerzetten. Wat enorm helpt, dat is dat de make-up en special-effect-artiesten fenomenaal werk hebben afgeleverd. Echt, je zit er straks zo erg in, je gaat bijna twijfelen of je zelf de deur nog uitkunt.
Wist je dat er beton werd gegoten over de metalen lijkkisten van de overledenen, om zo te zorgen dat de straling geen kans meer kreeg om verder schade aan te richten? Deze serie zet je niet alleen aan het denken over de politiek (de serie stipt vaak ‘fake news’ aan, zonder het die moderne naam te geven), maar ook over het milieu. Is het wel verstandig om op deze manier elektriciteit te winnen? Wat zijn de risico’s en de effecten? En wie is er eigenlijk aansprakelijk voor zoiets? Hoewel het volgende advies is om de serie te gaan bingen, kan het ook de moeite waard zijn om juist wat tijd te laten tussen het kijken van de vijf afleveringen, zodat je meer tijd hebt om er over na te denken voor het weer verder gaat met de volgende ellendige gevolgen van de ramp.
Chernobyl bestaat helaas uit slechts vijf afleveringen, maar aangezien de laatste op zondag 2 juni is uitgezonden, betekent het wel dat je meteen alles kunt bingewatchen. Daar leent deze serie zich ook perfect voor, want zoals je hierboven kunt lezen zit je er meteen helemaal in. Elke aflevering duurt ongeveer 1 uur en 10 minuten. Vooral de eerste episodes zullen je geshockeerd achterlaten, juist omdat de serie heel goed is in ernstige dingen niet helemaal te laten zien, maar juist door jouzelf te laten invullen. Vooral het moment waarop een groep mensen op een afstand kijkt naar de kernreactor en allemaal as op zich krijgt, is een beeld dat ons in ieder geval nog wel een tijd zal bijblijven.
De vijf afleveringen van Chernobyl zijn nu te zien op HBO.
