Wist je dat Netflix al meer dan 200 eigen films heeft uitgebracht? Best knap voor iets waar het pas in 2015 mee is begonnen. Sterker nog, daar zitten zelfs een paar Oscar-winnaars tussen, zoals Roma en Mudbound. Er zijn zware films en wat luchtigere exemplaren. Wij kiezen een aantal Netflix Originals die heel lekker wegkijken.
Soms is het pijnlijk, maar dat is vooral omdat het zo waar is. De film Private Life met Paul Giamatti en Kathryn Hahns weet de gevoelige snaar te raken, terwijl het echt niet alleen maar drama is. Private Life vertelt het verhaal van een middelbaar stel dat een baby wil. Dat is echter niet zo vanzelfsprekend waardoor de twee vanalles moeten proberen om het toch voor elkaar te krijgen. Dat gaat ten koste van hun huwelijk, tot hun nichtje bij ze komt slapen en alles verandert. Een zwaar onderwerp, maar gebracht op een veel luchtigere manier dan je zou verwachten.
Op Netflix vind je de nodige films die zijn gebaseerd op het werk van de thriller/horror-schrijver Stephen King. Zo ook Gerald’s Game, dat hij in 1992 pende. De game speelt zich af in één kamer, waar een vrouw vastgeketend is aan bed. Haar man is ook in de kamer aanwezig, maar die is overleden tijdens hun seksspel. Het is een bizarre en heftige film waarin Carla Gugino alles geeft. Niet alleen in haar acteerwerk, ook haar personage moet er alles aan doen om maar te kunnen wegkomen uit haar ongemakkelijke situatie. Ze moet aardig extreme dingen doen en psychisch door een heleboel hoepels springen om verder te komen.
Netflix werkt vaker samen met grote namen, dat bewees het recentelijk met The Irishman. Het is de nieuwe film van Martin Scorsese, waarvoor je echt even moet gaan zitten. Ten eerste omdat het een lange zit is (3,5 uur) en ten tweede omdat dit een film is om met je volledige aandacht te kijken. Het meesterwerkje van Scorsese laat Robert DeNiro en Al Pacino weer samenkomen in een sterke crimi-film. Het gaat om een oorlogsveteraan die voor de maffia gaat werken, maar die wereld is keihard: The Irishman is vol conflicten, stevige persoonlijkheden en heerlijk drama.
Eddie Murphy is terug in Dolemite is my Name, een comedy waarin het leven wordt gevolgd van acteur Rudy Ray Moore. Eigenlijk is dat niet een goede omschrijving van deze man, die zich in de film dan ook ontpopt als regisseur van bijzondere actiefilms. Leuke bijkomstigheid, ook Wesley Snipes uit Blade maakt zijn comeback in deze Netflix Original. Het liefst was deze man de president van Amerika geworden, maar in deze film (vooral aan het einde) zie je dat dat misschien geen geweldig idee is.
Het is geen briljante film, maar Bird Box is heel vermakelijk. Sandra Bullock speelt in deze apocalyptische sci-fi-flick een vrouw die als blinde door het leven moet, samen met de rest van de wereld. Je krijgt te maken met suicide door toch de ogen open te doen, met angst dat kinderen de blinddoek afdoen én met de onzekerheid van wat er wel en niet kan in deze vreemde nieuwe wereld. Deze film werd niet voor niets in de eerste week al meer dan 45 miljoen keer bekeken: hij zet je even aan het denken over hoe wij leven. Bovendien is het altijd fijn om Sandra Bullock weer te zien, gelukkig voor ons wel met de ogen open.
