We hebben inmiddels al veel vreemde verhalen de revue zien passeren op Netflix, maar niet veel weten het qua gekheid te halen bij Tiger King. Het is een soort vreemde liefdesbaby van Making a Murderer en Don’t F**k with Cats, maar dan vertelt door veel meer verschillende entiteiten dan je lief is.
Tiger King: Murder, Mayhem and Madness vertelt eigenlijk heel veel verhalen, maar de rode draad is dat Joe Exotic een tijgerdierentuin runt en een dame, Carole Baskin, tijgers juist probeert te redden. De twee krijgen zoveel bonje over katachtigen (maar eigenlijk vooral over hun ego’s) dat de scheldkanonnades, rechtszaken en doodsbedreigingen over en weer gaan. Tot het moment waarop die laatste categorie wel heel serieus wordt.
Dat valt mee, zou je denken. Het is een begrijpelijk verhaal en wat goed dat Carole zich inzet om tijgers te helpen. In de documentaire valt echter één ding op: elke keer staat ze zelf voor een kooi met tijgers die ze zou hebben gered. Een kooi ja, in Tampa, Florida: niet bepaald de natuurlijke habitat van de katachtigen. Carole is echter slechts het topje van de ijsberg als het gaat om vreemde zaken op je netvlies.
Ben je er klaar voor? Er wordt zonder duidelijke reden een man geïnterviewd terwijl hij in bad ligt. Er is een onverbiddelijke vrouw die een hand mist en die waarschijnlijk minimaal een uur op een scheve stoel bij een rommelige schuur wordt ondervraagd. Er raakt gaandeweg in het verhaal nog een miljonair-husband onder bizarre omstandigheden vermist en oh, er sterft nog een andere husband. Dan is er ook nog de trouwe medewerker die beide benen mist en uit ellende maar van zijn vrouw is gescheiden. Favoriet is echter de oppasser die waarschijnlijk denkt dat de tijgers een hallucinatie tijdens een goede trip zijn.
Maar dan is daar nog de koning, de koning van de tijgers: het hoofdpersonage Joe Exotic die zichzelf jarenlang hele dagen liet volgen door een camera, waardoor we hem van alle kanten, in alle posities en vooral in alle emotionele staten zien. Deze Netflix-docu gaat zeker niet om hem en Carole. Het gaat om hem, om Joe, de man die in werkelijk alles een uiterste is. Het gaat om zijn levensstijl: zijn polygamie, zijn countrymuziek, zijn gestoorde zakelijke keuzes en oh ja, zijn tijgers die continue veel te dicht bij mensen zijn.
Deze documentaire toont je zoveel verschillende mensen op zoveel vreemde locaties: mensen die ook nog eens de grootste onzin uitkramen, dat je na de zeven afleveringen die het telt niet weet wat je moet voelen. Of dat het nog verstandig is om te voelen. Tiger King zit als docu net zo raar in elkaar als het verhaal dat wordt verteld. Waarschijnlijk is het daarom niet alleen Tiger King genoemd, maar kreeg het de bijtitel Murder, Mayhem and Madness. Verwacht vooral die laatste, dan valt het niet tegen.
Gelukkig maakt deze docu, die voelt alsof je naar een auto-ongeluk kijkt, in de laatste tien seconden nog het punt waar het uiteindelijk om gaat. De documentairemaker helemaal vergeven voor wat hij je allemaal voor akeligs heeft laten zien lukt daarmee net niet. Echter biedt het geruststelling dat hij tenminste wel de intentie heeft om kritiek te uiten op hoe Amerika met bepaalde dingen omgaat.
