Je weet eigenlijk niet zo goed waar je naar kijkt. Je kunt het niet plaatsen, maar het lijkt voortdurend alsof er onheilspellende dingen gaande zijn. Enerzijds wordt er gespeeld met een ethisch gevoel, anderzijds wordt er een soort thriller neergezet die vooral laat zien hoe verdorven mensen kunnen zijn. The Curse is iets dat je nog nooit hebt gezien.
Emma Stone en Nathan Fielder doen het geweldig: zij spelen in The Curse een koppeltje dat alles superduurzaam probeert te doen, heel inclusief, terwijl het tegelijkertijd te stellen krijgt met de ‘andere zijde’ van Hollywood. Ze zijn mensen die op televisie anderen helpen met een baan en een dak boven het hoofd, maar hun regisseur schuwt wat manipulatie niet. Huilt moeders niet? Even wat water in het gezicht. Het stel lijkt er niet oke mee te zijn, maar helemaal zuivere koffie zijn ze zelf ook niet…
In eerste instantie lijkt het wel een beetje sneu voor het koppel, maar dan begint vooral Asher zich steeds meer van zijn ware aard te laten zien. Het gaat finaal mis wanneer gefilmd wordt dat hij een arm kind op een parkeerplaats geld geeft, en dat terugvraagt als de camera’s nog rollen. Hij lijkt door haar vervloekt te worden, maar is dat ook zo? Wat zich erna afspeelt wordt steeds onaangenamer, maar ook absurder. Waar is hij toch allemaal mee bezig, maar vooral: wat speelt er toch steeds in de achtergrond, dat wat je als kijker zo’n extreem onprettig gevoel geeft?
The Curse is een serie waar je je vinger niet op kunt leggen. We hebben er met dank aan SkyShowtime alvast twee afleveringen van mogen zien en sindsdien zijn we verschrikkelijk benieuwd wat dit koppel nog allemaal voor de kiezen zal krijgen. Het mooie is: je hebt werkelijk geen flauw benul waar het naartoe gaat. Het kan nog alle kanten op. Maar een ding is zeker: je wil niet in hun schoenen staan. In de eerste twee afleveringen worden je namelijk al diverse ingrediënten geserveerd waarvan je nu al weet: hier kunnen we straks een heel naar geheel van bakken. Maar hoe die taart er precies uit komt te zien, dat is nog een groot vraagteken.
The Curse heeft wat ons betreft veel in zich om een monsterhit te worden. Sowieso is Emma Stone een enorm populaire en kundige acteur, is de stijl heel gaaf (het logo alleen al) en wordt de serie enorm gehyped. Echter heeft het niet alles in zich om dat voor elkaar te krijgen. Je moet er namelijk wel een iets langere spanningsboog voor hebben. Er gebeurt genoeg interessants, daar niet van, maar het is wel duidelijk een verhaal dat een soort ‘kabbelt-voort’-mentaliteit heeft. Dat is niet voor iedereen, maar we denken dat seriemakers Fielder en Benny Safdie genoeg weten te prikkelen om een grote schare aan fans om zich heen te verzamelen. Het is overigens ook erg indrukwekkend hoeveel van die gekke menselijke omgangsvormen en onzekere, awkward situaties ze hebben weten te bedenken die het af en toe toch wat herkenbaarder zullen maken dan je lief is.
Als je houdt van zwartgallige humor, satire, maar bijvoorbeeld ook enorm fan bent van Nightcrawler (waarin er flink veel over de ethische schreef wordt gegaan in een soort draaikolk van gekte en ellende), dan is The Curse vrijwel zeker een succes bij je. Althans, als we ons beroepen op wat we ervan hebben gezien, want nogmaals: we hebben geen enkele notie van wat ons nog te wachten staat in aflevering 3 en verder. Wel heeft The Curse ook op ons al een magische uitwerking, want we gaan met volle aandacht verder kijken zodra het kan.
In de VS is The Curse al begonnen, maar in Nederland verschijnt de eerste aflevering op vrijdag 5 januari op SkyShowtime, met vervolgens elke week een nieuwe aflevering.
