Deze week verscheen op Netflix de Noorse kerstfilm Sa Var Det Jul Igjen. Een film over een Noorse vrouw die met haar vriend samenwoont in de Verenigde Staten. Als het koppel naar haar thuisland gaat om ‘jul’ te vieren, het Noorse Kerstmis, dan vergeet ze even te vertellen dat haar vriend Indiaas is. En dat blijkt nogal wat teweeg te brengen. Het klinkt al wat anders dan andere kerstfilms en dat is ook precies waarom we hem aanraden als dé kerstfilm om deze periode te kijken.
Er staan momenteel zoveel kerstfilms op de streamingdiensten, dat je van de gekte niet weet wat je moet kiezen. En, eerlijk is eerlijk, ook door de slechte kwaliteit niet weet of je wel voor een kerstfilm moet kiezen. We schreven gisteren al over de charmante kerstfilm Eerste Hulp bij Kerst, die nu op Videoland staat, maar Netflix heeft ook wel een flinke batterij aan kerstfilms voor je klaar staan.
Allemaal met onbekende acteurs, allemaal met mensen die samen moeten werken maar elkaar haten, of mensen die heel graag iemands catering willen verzorgen: er zit aardig wat slechts tussen. Nu ben ik zo vriendelijk geweest om mezelf op te offeren en het merendeel van die kerstfilms te kijken en de conclusie is dat er deze week een film is verschenen die wel de moeite waard is: Sa Var Det Jul Igjen. In het Engels is dat ‘Christmas as Usual’, maar het is natuurlijk totaal niet zoals normaal. En dat is ook wat deze kerstfilm een aanrader maakt: het is niet helemaal zoals andere kerstfilms.
Ten eerste is het voor ons Nederlanders een leuke film omdat Noren toch wel wat dingen met ons gemeen hebben. Niet hun kersttradities, want die zijn wel degelijk anders (wel met leukere outfits, zo te zien), maar qua hoe ze in het leven staan en hoe ze op dingen reageren. Dat is waarschijnlijk wat ik het leukste vond aan deze film, vooral dat absurde moment waarop vriendlief gaat zingen in de kerk is hilarisch door haar reactie. Het schuurt enorm, maar dat is eigenlijk lekker.
De reden dat deze film zo anders is, is niet omdat er geen clichés inzitten, want die zijn er volop, het is ten eerste dat het niet in de VS is, maar in Noorwegen: dat maakt het gevoelsmatig al een heel andere film. Daarnaast is het koppel ook heel grappig en bieden ze een heel origineel verhaal. Veel grappen en situaties zie je al van verre aankomen, maar ze weten er telkens net weer een kleine draai aan te geven waardoor het toch weet te vermaken. Het einde is overigens helemaal romcom en dan ook nog eens keer tien, maar dat is ook eigenlijk wel leuk: het lijkt een beetje alsof de Noren hier toch wel wat de draak steken met al die glijerige Amerikaanse kerstfilms.
Is er geen kanttekening te plaatsen bij deze film? Ja, zeker wel. Hoe modern deze flick ook is, er komt toch wel heel wat racisme bij kijken zonder dat het goed benoemd of afgekeurd wordt en dat is spijtig. Daar hadden de makers wel iets meer aandacht aan mogen besteden. Dat had niet hoeven afdoen aan de humor ook: en anders zou je het zelfs richting Get Out kunnen trekken. In ieder geval had daar zeker meer mee moeten gebeuren.
Sa Var Det Jul Igjen is geen topfilm die een Oscar verdient, maar het is in een oerwoud aan kerstfilms met de slechtste dialogen, plots en acteurs wel een klein, Noors pareltje (met een ruw randje) om je even helemaal in de kerstsferen te krijgen. Of, julsferen eigenlijk.
