Wat was het een megahit: La Casa de Papel. We zongen allemaal Bella Ciao, overalls en Dali-maskers gingen skyhigh qua verkopen en we raakten maar niet uitgepraat over deze mensen die de namen hebben van wereldsteden. Nu is er een spin-off: Berlín. De serie is inmiddels uit en helaas kwam hij bij ons niet meteen vanmorgen online, anders hadden we er al wat meer van kunnen kijken. Nu baseren we ons oordeel helaas alleen op de eerste aflevering van deze intrigerende serie en research.
La Casa de Papel vertelt het verhaal van de Professor die een soort bij elkaar geraapt zooitje aan mensen had waarmee hij een bank ging overvallen. Of eigenlijk: dé bank. En dat is dan de originele Spaanse versie, want er is ook een Koreaanse. We leerden stuk voor stuk interessante personages kennen, die vaak ook weer een speciale band met elkaar hadden of kregen, of met de gegijzelden, want daar begon het natuurlijk allemaal mee. Voor veel mensen was dat heistgedeelte het leukste en voor die mensen zal Berlín dan ook wel leuk zijn: er zit weer een heist in.
Berlin is een van de bepalende personages van La Casa de Papel. Je hebt de professor die alles uitdenkt, maar je hebt Berlín die uiteindelijk een groot deel van de touwtjes in handen heeft en het denkwerk doet. Daartoe krijgt hij nog veel meer de mogelijkheid in zijn eigen spin-off, waarin hij natuurlijk weer een heist plant met zijn team. Je hoort het al: heel origineel is dat niet, maar het blijft leuk om te kijken hoe dingen op een Oceans Eleven-achtige manier worden uitgespeeld.
Wel moeten we zeggen, is het team wat minder leuk. Ze hebben wat minder passie en dat lijkt zelfs te gelden voor ons hoofdpersonage. Hij lijkt een beetje een one trick pony. En dat is wel echt jammer, want als er iets is dat La Casa de Papel zo tof maakte, dan was het wel dat er veel verschillende soorten personages waren en dat je dat heel goed wist omdat ze allemaal heel uitgesproken of juist wat mysterieuzer en stiller waren. Nu lijkt het allemaal een beetje gemaakt, maar ook een beetje vanille.
Het is een beetje een cliché om te zeggen, maar we verwachten dat deze serie vooral is voor mensen die echt geen genoeg kunnen krijgen van La Casa de Papel, al moeten we ook daarbij de kanttekening maken dat die serie ook niet altijd even sterk was tot het einde. Mis je het, dan is er zeker wel wat heistspanning uit Berlín te halen, maar kijk je het vooral voor de personages, dan betwijfelen we (mede op basis van andere reviews) of je dat wel moet doen.
Er staan nu acht afleveringen op Netflix dus je kunt in een keer doorbingen: dat is een grote plus, want op die manier ga je er toch wat meer inzitten. Plus, nu je misschien wat lagere verwachtingen hebt, geniet je er hopelijk iets meer van. Dat is namelijk het vervelende aan Berlín: je ziet wel dat de makers hun best hebben gedaan: er is geen stijlbreuk met La Casa de Papel in de aankleding van de sets: het ademt La Casa de Papel en dat is tof.
