Na tien weken zit het zestiende seizoen van Wie is de Mol erop. Was het een spannend seizoen? Hmmm, niet echt. Wat het een leuk seizoen? Ja, het was heerlijk om naar te kijken. Dat het leuk was kwam vooral door de prachtige locaties waar de opdrachten werden uitgevoerd en door de leuke en diverse groep van mensen. Wie is de Mol is niet langer een spelprogramma, maar een programma met genoeg budget om een land op fenomenale wijze in de schijnwerpers te zetten. En ook al is het de Dominicaanse Republiek, het land van de all inclusive resorts, dan nog is het Wie is de Mol gelukt om mijn reizigershart wat sneller te laten kloppen met al die mooie beelden. We hebben er ook wat leuke BN’ers bijgekregen: Ellie Lust is onze nieuwe Nederlandse heldin, iedereen weet wat etherdiscipline is en kan zo bij de politie gaan werken en ook het imago van Cécile Narinx heeft een flinke opknapbeurt gekregen. Seizoen 16 was in alle opzichten vermakelijk en ik heb er heel erg van genoten.
Dat het niet spannend was kwam natuurlijk door de makers van het programma, die een veel te makkelijke hint verstopten en waardoor heel Nederland al in aflevering twee wist dat het Klaas was. Achteraf hadden ze dat anders gedaan, zo blijkt nu. Zo ongeveer iedere Nederlandse krant publiceert vandaag het bericht dat de makers gruwelijk veel spijt hadden van hun keuze om zo’n enorme hint te laten zien. Er wordt zelfs geschreven dat er aan ontslag werd gedacht, om maar aan te geven hoeveel spijt er is (geweest). “De grootste fout uit mijn carrière“, aldus regisseur Rick McCullough. Maar zo erg vond ik het zelf eerlijk gezegd niet, want ook al hadden we De Mol al vrij vroeg door, nog steeds blijft het heel erg leuk om naar te kijken en dat is precies wat Wie is de Mol zo fascinerend maakt. Je kunt het wel denken, maar helemaal zeker weten doe je het nooit. Niets is wat het lijkt. En dat maakt het tot een van de leukste televisieprogramma’s van Nederland.
Volgend jaar gaan we natuurlijk dit soort hints niet meer zien, dat begrijpt iedereen. Met 2 miljoen kijkers, 7 miljoen Nederlandse Facebookers en 2,4 miljoen Twitteraars is dat namelijk niet meer te doen. Er hoeft er maar eentje te zijn die een hint doorheen en heel Nederland weet het. In een wereld zonder sociale media hadden we dat probleem niet gehad, maar we leven nu eenmaal niet meer in een wereld waarin we brieven verstuurden met de post.
Het echte geheim van Wie is de Mol is natuurlijk wie de hoofdrol speelt in het spel, en dat weten normaal gesproken niet zo heel veel mensen. Maar het geheim erachter, dus wat is nu het succes van het programma, dat is denk ik ‘verbroedering’. Zodra het programma van start gaat, gaan we met zijn allen op jacht: de een kijkt alleen de uitzendingen, de ander struint fora en de Twitter-feed af op zoek naar hints. Mensen die dezelfde Mol verdenken vormen ineens een team en zoeken elkaar op met #teamklaas en #teamtaeke.
Er zijn weinig mensen die gemist hebben dat dit programma op tv was en het lijkt ook wel dat er ieder jaar meer mensen aan die jacht mee doen. Men probeert elkaar te overtuigen van wie De Mol is, al had je daar dit seizoen niet zo heel veel argumenten voor nodig. Eén plaatje met de letters K-L-A-A-S achter elkaar was voldoende. En weer is daar sociale media die voor verbroedering zorgen, want was Wie is de Mol net zo populair toen we nog niet zo actief online waren? Nee, verre van zelfs. Het succes is geleidelijk gekomen, met de introductie van BN’ers in plaats van onbekenden en met de toenemende invloed van sociale media en het gemak waarmee we tegenwoordig dingen met elkaar kunnen delen. Er zijn mensen die vinden dat het programma daardoor zijn charme verliest, maar daar ben ik het niet mee eens. Want ook massale dingen kunnen charme hebben, en de charme van Wie is de Mol zit ‘m in het hebben van tunnelvisie. Helemaal opgaan in wie jij denkt dat De Mol is en daar tot de laatste seconde in blijven geloven.
Ik hoop dat de kracht van sociale media volgend jaar niet langer onderschat wordt en dan heb ik het niet alleen over het verstoppen van ‘verborgen aanwijzigingen’. Ook analyses zoals de mensen van Buzzcapture vooraf maken, op basis van social media-gedrag van de deelnemers, geeft ons meer informatie dan we eigenlijk zouden willen. Van een hoop deelnemers wisten we namelijk al van tevoren dat ze voor de finale af zouden vallen, omdat ze simpelweg weer op tv of op de radio waren of zelf foto’s hebben gepost waarmee duidelijk werd dat ze uit het spel lagen. Ik hoop dat ook dat volgend jaar niet wordt onderschat, en dat social media een groot hoofdstuk gaat vormen in het draaiboek van Wie is de Mol 2017. Neem er desnoods een expert voor in dienst 🙂
Oh, en ik hoop ook dat ze onder het kopje deelnemers een alinea opnemen waarin staat dat bloggers ook soort van Bekende Nederlanders zijn en dat die ook mee mogen doen… En dan wil ik ook graag De Mol zijn en zal er op social media niets over zeggen. Beloofd.
Marloes is oprichter en editor in chief van Travelvalley. Ze schreef ook de boeken Bucketlist Reizen, Bucketlist Stedentrips en Waanzinnige Roadtrips. Ze is gek op schrijven, reizen en hardlopen. E-mail: marloes@travelvalley.nl