In de documentaire Merckx wordt de sportcarrière van de Belg Eddy Merckx, de grootste wielrenner aller tijden met maar liefst 525 overwinningen op zijn palmares, geportretteerd. ‘De kannibaal’ domineerde de koers tussen 1965 en 1975 met onder andere 5 titels in de Tour de France en Giro d’Italia en talloze klassiekers.
Dankzij deze successen werd Merckx op handen gedragen en wist hij een gepolariseerd België weer nader tot elkaar te brengen. Niet iedereen was echter blij met Merckx’ onstilbare honger naar de winst: de Fransen vonden het knap vervelend dat ‘hun’ ronde jarenlang gedomineerd werd door een Belg. Hoelang kun je doorfietsen als adoratie plaatsmaakt voor haat?
Merckx, gemaakt door Christophe Hermans en Boris Tilquin, gaat op vrijdag 31 januari in première op het International Film Festival Rotterdam in aanwezigheid van de familie Merckx. Gusto Entertainment brengt deze nostalgische sportdocumentaire op 6 februari uit in de bioscoop.
Eddy Merckx heeft in zijn carrière alles gewonnen wat er te winnen valt op wielergebied. Zijn eerste grote ronde won hij in 1968 met een eindoverwinning in de Giro d’Italia. Daarvoor won hij al diverse klassiekers als Milaan – San Remo in 1966 en werd hij in datzelfde jaar wereldkampioen op de weg. In 1969 won Merckx zijn eerste Tour de France en pakte hij in datzelfde jaar de klassiekers Milaan – San Remo, de Ronde van Vlaanderen en Luik-Bastenaken-Luik.
In 1972 pakte Merckx het werelduurrecord met 49,431 kilometer over een uur. Dit record bleef staan tot 1984, toen de Italiaan Francesco Moser het record verbrak. Moser deed dat echter met een aerodynamische fiets, wat destijds tot controverse leidde. In 2000 introduceerde de UCI een conventionele fietsregel. Deze hield in dat werelduurrecords alleen erkend werden als ze gereden werden met vergelijkbaar materiaal met dan van Merckx in 1972. In dat kader bleef Merckx’ prestatie decennialang een maatstaf in de wielergeschiedenis.
Vijf Rondes van Frankrijk, vijf Giro’s, drie WK’s, een Vuelta, een legendarisch werelduurrecord in Mexico en een heleboel klassiekers: tussen 1967 en 1975 won Eddy Merckx alles wat er te winnen viel, en hadden zijn concurrenten het nakijken. In minder dan een decennium groeide hij uit tot het ultieme icoon van de wielersport, bijgenaamd ‘de kannibaal’.
Maar hoe meer hij won, hoe meer de bewondering omsloeg in verdeeldheid. Hoe blijf je fietsen als adoratie plaatsmaakt voor haat? Volg het buitengewone parcours van de grootste wielrenner aller tijden.
