De vijf beste Stephen King-verfilmingen

Als je zoveel briljante boeken hebt geschreven, dan is er altijd wel een boekverfilming van je in de maak. Het is zeer zeker het geval bij Stephen King, de horrorschrijver, waarvan op dit moment nog de verfilming van Pet Sematary in de bioscoop te zien is. Een film die bewijst dat niet dat alle films per definitie een succesverhaal zijn. Vorig jaar ook, toen verscheen nog het langverwachte The Dark Tower met Idris Elba, dat een enorme teleurstelling bleek. Maar er gloort alweer hoop aan de horizon: deze week alleen al is aangekondigd dat The Long Walk én Eyes of the Dragon worden verfilmd. Wat waren nou de allerbeste Stephen King-films tot nu toe?

5. The Green Mile (1999)

Het is moeilijk om de hekkensluiter te kiezen, want hiermee sluiten we officieel pareltjes als It en The Mist buiten. Echter is The Green Mile zo’n universeel geliefde film, dat we ervoor kiezen die op de vijfde plek te zetten. Of je hem nou kijkt omdat je het heerlijk vindt om de door en door slechte Percy te haten of omdat je de enorme, onschuldige John Coffey het liefst zou knuffelen, er is in The Green Mile erg veel om van te houden. De grote verscheidenheid aan personages, de toffe interacties tussen die personages en die onaangename elektrische stoel die maar staat te wachten maken deze emotionele gevangenisfilm fantastisch. Het acteerwerk van onder andere Tom Hanks en Michael Clarke Duncan, plus het regisseerwerk van de geweldige Frank Darabont maken het af.

4. The Shawshank Redemption (1994)

We blijven nog heel even bij gevangenisfilms, want ook The Shawshank Redemption is een film van regisseur Frank Darabont. Hierin draait het vooral om de ervaring in de gevangenis en hoe gevangenen met elkaar omgaan. De getalenteerde Tim Robbins speelt een hoofdrol, samen met levende legende Morgan Freeman. Deze film weet als geen ander om dat gevoel van opsluiting over te brengen en daarvoor hoef je geen gevangeniservaring te hebben om mee te voelen, of misschien zelfs bepaalde situaties als representatie te zien voor iets dat je in je eigen leven misschien anders zou kunnen aanpakken.

3. Carrie

Na twee gevangenisdrama’s is het nu tijd voor het werk waar meneer King pas echt om wordt geroemd: horror. Carrie is een taboedoorbrekende film, beginnende met een meisje dat wordt gepest om menstruatie. Een interessant onderwerp en dat zoiets helemaal in het geval van een griezelprent uit de hand kan lopen, dat bewijst vooral het einde van Carrie. Hierin geeft hoofdrolspeelster Sissy Spacek werkelijk alles. Een meesterwerk van regisseur Brian De Palma, waarin vele facetten van het leven voorkomen. Je buitengesloten voelen, volwassen worden, omgaan met angsten en ergens heel graag bij willen horen, terwijl je moet leren omgaan met je lichaam dat verandert, het is heftig. Carrie is een bijzonder ‘coming of age’-verhaal, waarin je nooit helemaal comfortabel kunt zijn.

2. Misery (1990)

Carrie is een horrorfilm die vooral inspeelt op het gevoel van gorigheid en ongemakkelijkheid, maar Misery laat weer een andere kant van horror zien. De film bevat een verpleegster (Kathy Bates) die een beetje geobsedeerd is door een schrijver (James Caan) en hem dwingt om een boek te schrijven. Deze semi-komische film wordt trouwens nog wat geweldiger met de wetenschap dat Stephen King heeft gezegd dat de verpleegster in de film eigenlijk cocaïne is en onze horrorschrijver flink onder invloed was toen hij Misery schreef. Niet slecht om zo een Oscar in de wacht te slepen, al zal het feit dat Rob Reiner regisseerde ook hebben geholpen.

1. The Shining (1980)

“All work and no play makes Jack a dull boy”. Als je soms lange dagen op kantoor maakt, dan heb je soms het gevoel dat je een beetje in de huid kruipt van Jack Torrance (Jack Nicholson), die al tikkend achter zijn typemachine langzaamaan gek wordt in het verlaten hotel waar hij op moet passen. Regisseur Stanley Kubrick is ongeveer net zo’n creatief genie als Stephen King, wat de samenwerking tussen de twee fantastisch maakt. Oke, Kubrick heeft het oorspronkelijke boek wel iets vervormd en King heeft gezegd dat hij de film maar niks vindt, maar toch. Het eindresultaat is bloedstollend en toch een vreemd soort herkenbaar. Er zijn daarna nog zoveel films geweest over hotels die niet helemaal in orde waren, maar geen enkele was zo onheilspellend en eng als The Stanley Hotel.

Tip: Kingdom Hospital

Nog een wildcard (letterlijk en figuurlijk), want er zijn naast films ook een heleboel tv-series verschenen die gebaseerd zijn op Kings boeken. De tip die wij je willen geven, dat is Kingdom Hospital, een serie met een grimmig verhaal en vreemde personages, waarin een nare en tegelijkertijd vredige sfeer wordt neergezet die je niet snel weer zal voelen. Nog een tipje dan? Eenzelfde serie met een eigen smoel is 11.22.63, waarin James Franco’s personage door tijdreizen probeert de moord op JFK te voorkomen. Dat klinkt minder tof dan het is, want deze serie sleurt je binnen en lijkt dan ineens zo geloofwaardig, dat je de neiging krijgt om te googlen of er een kern van waarheid in zit.

Een productie die in ieder geval geen kern van waarheid bevat, dat is die met de stampende clown Pennywise. Dit jaar nog komt het tweede deel van de nieuwe IT uit, gebaseerd op Kings boek over een griezelige clown die niet het beste voor heeft met kinderen. De eerste film uit de remake stelde niet teleur en de cast voor deze tweede doet dat ook niet, dus deze film staat niet voor niets in ons lijstje met 19 films om naar uit te kijken in 2019. Hopelijk kunnen we een van de film uit deze lijst binnenkort vervangen voor IT: Chapter Two.