In Nederland zit het er weer op. Thomas was dus inderdaad de Mol (yesss) en kregen we afgelopen zaterdag een klein inkijkje in wat hij allemaal uitgespookt heeft. Mocht je je afvragen wat je nu met je zaterdagavonden moet doen, dan is hier het antwoord: kijk de Belgische Wie is de Mol – die overigens gewoon De Mol heet. Want heel eerlijk: die is nog zoveel leuker! Dit is waarom.
In België spelen ze het spel nog precies zoals het bij ons ooit begon: met niet bekende mensen. En dat is heel veel leuker, want je hoeft niet op zoek te gaan naar ingewikkelde aanwijzingen die te maken hebben met de bekendheid van de kandidaten, want het antwoord ga je online niet vinden. Je moet dus écht zelf detective spelen op basis van wat je ziet. Je hebt ook geen vooroordelen omdat je de kandidaten niet kent en het is super leuk om te zien hoe zij als groep elkaar leren kennen en bevriend raken. Dat hele groepsproces krijgen wij in Nederland nooit te zien en de Belgen bewijzen dat dat een genot is om naar te kijken.
Een remake van The Hunger Games, een escape room met leeuwen, 21 kilometer hardlopen door de bergen en geblinddoekt van hoge gebouwen springen: de Oregon Trail was heel tof om naar te kijken, maar de Belgen doen echter zoveel leukere opdrachten. En dit alles met Zuid-Afrika als decor, ook niet verkeerd.
Hoe aardig ik Art ook vind, hij doet zo vreselijk afstandelijk tijdens Wie is de Mol. Natuurlijk, dat is een rol die hij speelt, maar wanneer de Belgische Art – Gilles de Koster – afscheid neemt van de kandidaten die uit het spel liggen, krijgen ze een knuffel en een dikke kus. Dat is zoveel leuker.
In Nederland kijk je naar een uiterst gelikt reisprogramma waarin ondertussen een spel gespeeld wordt. In België kijk je naar een briljant gemaakt spelprogramma met steeds weer eens verrassingselement. Als kijker word je elke aflevering opnieuw verrast, doordat twee mensen tegelijkertijd sneuvelen, oude bekenden opnieuw opduiken en ook de familieleden in België in een van de spellen opduiken.
Anderhalf uur kijkplezier is beter dan een uur.
De Belgische zender Vier zendt het programma uit, maar dat kun je online terugkijken. Inmiddels zijn er vijf afleveringen uitgezonden. Iedere maandagavond volgt een nieuwe aflevering. Geef het echt één aflevering de kans, dan weet ik zeker dat je het hele seizoen wilt zien. Dan krijg je namelijk dit soort quotes voorgeschoteld, die de Belgen inmiddels ook op truien drukken.
