Hij is heel lang in ontwikkeling geweest, maar eindelijk is de dag aangebroken dat je in de bioscoop naar Avatar: The Way of Water kunt gaan. James Cameron heeft grote plannen met Avatar als universum en na de eerste succesvolle film is daar nu het vervolg. Dit is waarom je die zeker niet in de bios moet missen.
Avatar, Titanic, Terminator, Aliens: het curriculum vitae van de regisseur van Avatar: The Way of Water is zeer adembenemend. De ene prijswinnende film na de andere iconische film komt erop voorbij. Cameron heeft zich echter de afgelopen jaren nogal stil gehouden: de Canadees maakte in 2009 zijn laatste film, Avatar. Hij zit zo diep in dit universum, dat hij besloot om de rest van zijn regisseursleven te wijden aan het uitbreiden van het universum. Hij heeft vele jaren nodig gehad om in Nieuw-Zeeland alles op poten te zetten om de films te maken. Het is het meest ambitieuze filmproject in Nieuw-Zeeland ooit (en vergis je niet, de Lord of the Rings-trilogie is daar ook gefilmd).
Sigourney Weaver, do we need to say more? Ook Sam Worthington, Zoe Saldana en Stephen Lang zijn helemaal terug uit het eerste deel voor deze opvolger. Dat is echter niet het enige: er zijn veel mensen aan de cast toegevoegd die niet de minsten zijn: Kate Winslet, Vin Diesel, Oona Chaplin en Cliff Curtis bijvoorbeeld. Goed acteerwerk lijkt minder belangrijk omdat er zo’n dikke laag computer-animatie overheen gaat, maar eigenlijk is het tegendeel waar: je moet juist nóg meer emoties overbrengen omdat je niet helemaal je eigen gezicht gebruikt en de Avatar-wereld moet overbrengen. Dat lukte in het eerste deel heel goed, maar in het tweede schijnt de cast helemaal de show te stelen.
De reden om deze film specifiek in de bioscoop te zien en nergens anders, dat is dat James Cameron van de nieuwste technologieën gebruik heeft gemaakt om hem zo geschikt mogelijk te maken voor IMAX. De eerste Avatar was al een technisch hoogstandje dat je in de IMAX moest gaan zien, maar deze tweede is dat nog meer, mede door het gebruik van de Sony CineAlta Venice 3D-camera waarmee ook onderwaterbeelden konden worden gemaakt. Avatar 1 werd misschien niet altijd geroemd om het verhaal, dat was wat cliché, maar het was een visueel kunstwerk dat Cameron in dit tweede deel dunnetjes overdoet, en misschien zelfs nog wel beter.
Nu is deze film al bijzonder door de camera’s waarmee hij is gefilmd en zijn geschiktheid voor Imax, maar er is meer: de film is geschoten in 48 frames per seconde. Nu denk je dan misschien: oke, wat zal mij dat? Wel: films worden normaal vertoond in de standaard 24 frames per seconde en je zal merken dat het beeld er veel dynamischer uitziet. Het kan zelfs zijn dat je ogen er even aan moeten wennen. The Hobbit was ook ooit in de bios te zien in 48 frames per seconde; sommige mensen vinden het zelfs té realistisch, maar zeker omdat de wereld van Avatar zo anders is, komt Avatar hier heel goed mee weg. Bovendien is de film iets aangepast om hem toch wat meer dat ‘cinematische’ uiterlijk te geven.
Je kunt natuurlijk 15 euro betalen voor een IMAX-ervaring die 1,5, misschien 2 uur duurt, maar voor Avatar krijg je écht waar voor je geld: de film duurt 3 uur en 12 minuten (!). Cameron wil je even goed onderdompelen in de wereld van Avatar. Hij is maar liefst een half uur langer dan het origineel (en dan Black Panther, een andere topfilm uit 2022 die je nog steeds in de bioscoop kunt zien). Nu is een lange film die niks aan is natuurlijk niet tof, maar de kritieken op Avater: The Way of Water zijn lovend. Een goed gespendeerd avondje dus.
