Gisteren startte GeenStijl een actie voor de privacy onder de naam #Defember in reactie op de huidige kabinetsplannen om de bevoegdheden van de Nederlandse geheime diensten te vergroten. GeenStijl roept iedereen op om in te haken en mee te doen.
GeenStijl-redacteur van Rossem licht toe per e-mail:
“De druppel was het rapport van de Commissie-Dessens. Als een paar analoge ambtenaren die nog geen iPad van een laptop kunnen onderscheiden gaan pleiten voor meer bevoegdheden voor de inlichtingendiensten, waaronder ongericht zoeken op internet, is het geduld wel een keer op met de burgerhaat van de overheid. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is om het recht op privacy van een complete bevolking te negeren en een heel land preventief te criminaliseren om op die manier een paar minieme veiligheidsrisico’s uit te kunnen sluiten. Rot een eind op zeg. Het internet is niet van de overheid, het is van de gebruikers.
Het doel is dus om dat duidelijk te laten horen. Dat we niet zonder slag of stoot alle inbreuken op onze grondrechten accepteren van een zootje bange bestuurders dat zich nog altijd geen raad weet met het internet, en daarom angstige sprongen maakt om het aan banden te leggen. Nee, ga weg. Ga maar lekker met een verrekijker in de bosjes liggen als je een verdachte op het oog hebt, het internet is openbaar privédomein en je kan niet zomaar bij mensen achter hun inlog in hun mail, Facebook of harde schijf komen snuffelen. Stelletje perverse gluurders.”
Nog meer hooi
Recent maakte het NRC bekend dat de AIVD inbreekt op de servers van internetfora, om gegevens te verzamelen van personen van wie nog niet is vastgesteld of zij een bedreiging zijn voor de rechtsorde. En dat is verboden volgens de huidige wet (Wiv 2002), zo stelt Roger Vleugels, Wob-specialist, in een gastbijdrage op GeenStijl. De commissie-Dessens adviseerde afgelopen maandag tot een wetsvoorstel om die wet te verruimen en de AIVD meer bevoegdheden te geven.
Brenno de Winter, onderzoeksjournalist en voorvechter van privacy, legt in een interview uit waarom zo’n wetsvoorstel niet gaat helpen: “…het helpt niet als je terroristen wil bestrijden of misdaad wil aanpakken, want je krijgt zoveel informatie dat de speld in de hooiberg wordt bedolven onder nog meer hooi.”
Vleugels schrijft daarover: “…Keer op keer blijkt dat inlichtingendiensten cruciale data wél verzameld hadden, maar niet voldoende wisten te verwerken, waardoor het niet leidde tot ingrijpen. Dat was zo bij 9/11, bij Madrid, bij Londen, bij Van Gogh, bij Boston. Keer op keer blijkt dat het niet lukt om de data in rendement om te zetten.”
“Ik heb toch niks te verbergen”
Een veelgehoorde reactie als het gaat over privacy: ik heb toch niks te verbergen. Vooral als het is voor de veiligheid is of ter bestrijding van kinderporno. Maar of je wel of niet iets op je kerfstok hebt, je privacy opgeven is een hele andere zaak. Privacy gaat er om dat je zelf bepaalt wat je voor jezelf wilt houden, bijvoorbeeld of je de Donald Duck leest. Brenno de Winter noemt als voorbeeld: “Iedereen heeft voldoende te verbergen…. Niemand gooit opeens de gordijnen in zijn huis weg omdat ze niks te verbergen hebben. En we mogen ook niet meekijken in de badkamer.”
Op 9 november berichtte de Volkskrant dat de AIVD en de MIVD een Israëlisch spionagesysteem hebben besteld, waarvan het gebruik gedeeltelijk illegaal zou zijn. De krant stelt dat het ministerie van Defensie vooruit lijkt te lopen op de gehoopte wetswijziging.
Wie bewaakt de bewakers?
De burgerrechtenbeweging Bits of freedom overhandigde 3 december aan minister Plasterk een eisenpakket tegen massale spionage. “We zitten nu midden in een serie onthullingen over spionagepraktijken in Nederland,” aldus directeur Hans De Zwart, “Dit is hét moment voor de regering om strenge maatregelen te nemen om deze spionagepraktijken te stoppen.”Op de website www.bespied-ons-niet.nl noemt de organisatie een concrete lijst maatregelen die de regering moet nemen om een vuist te maken tegen deze spionage.
