Als je aan een nieuwe baan start, dan is het nieuws dat je hierbij gebruik mag gaan maken van een leaseauto vaak een mooie opsteker. Bijna iedereen is er blij mee, zo’n auto van de zaak. Zelf een mooi, nieuw exemplaar uitzoeken blijft voor veel mensen het leukst, maar ook als je een auto toegewezen krijgt kan het lekker zijn. Althans. Als het meezit. Zo’n zakelijke leaseauto kan soms namelijk ook een onverwachte kostenpost zijn. Waar moet je op letten als je dat wilt voorkomen?
Tijdens of na een sollicitatiegesprek te horen krijgen dat de baan die je krijgt een leaseauto met zich meebrengt, dat vindt bijna iedereen leuk. Toch is het goed om er niet meteen akkoord mee te gaan en alvast een nieuw exemplaar uit te gaan zoeken. Kijk eerst eens goed naar de regeling die je aangeboden wordt.
De ene leaseregeling is namelijk de andere niet. In sommige gevallen betaalt de werkgever de volledige kosten van de auto en ook de brandstof; dat is mooi meegenomen. Maar er zijn ook voorbeelden waarbij een deel van deze kosten toch bij jou terecht gaan komen. Of leaseregelingen die prachtig zijn, maar wel ten koste gaan van je salaris, dat lager is dan je zou willen. Zeker wanneer je de auto alleen als extra ziet, en hem niet per se nodig zou hebben, is de regeling misschien helemaal niet zo aantrekkelijk voor je. Verdiep je hier dus goed in, en bereken of de leaseauto voor jou echt een voordeel is. Is dat niet het geval, is het goed dit aan te geven en eventueel te onderhandelen over een andere beloning, of simpelweg af te zien van de regeling.
Heb je de leaseauto wel nodig om je werk te doen, of vind je het handig om te gebruiken voor je woon-werkverkeer, en staat de regeling je aan? Dan kun je er natuurlijk gewoon gebruik van maken. Kijk dan wel goed of je de auto ook privé wilt gaan gebruiken.
Is dat het geval, dan betaal je namelijk belasting erover, de bekende bijtelling, aan de Belastingdienst. De auto wordt dan als onderdeel van je salaris gezien. Wil je deze bijtelling voorkomen, dan is het zaak de auto niet privé te gebruiken, en een rittenregistratie bij te houden om dit te bewijzen. Standaard gaat de Belastingdienst er namelijk van uit dat je de auto wél ook in je vrije tijd gebruikt. De bewijslast als het tegendeel het geval is, die ligt bij jou. Gelukkig hoeft een kilometerregistratie tegenwoordig geen probleem meer te zijn, er zijn systemen die dit grotendeels automatisch voor je doen. De tegenzin om extra werk te verrichten hoeft dus geen reden meer te zijn om meer te betalen aan je leaseauto dan je zou willen.
